ხატია დეკანოიძე
| ხატია დეკანოიძე | |
.jpg) | |
| საქართველოს მე-10 მოწვევის პარლამენტის დეპუტატი | |
|---|---|
| ამჟამინდელი თანამდებობა | |
| დაიკავა | 11 დეკემბერი, 2020 |
| პრეზიდენტი | სალომე ზურაბიშვილი |
| პრემიერ-მინისტრი | გიორგი გახარია |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 4 ნოემბერი, 2015 – 16 ნოემბერი, 2017 | |
| პრეზიდენტი | პეტრო პოროშენკო |
| პრემიერ-მინისტრი | არსენი იაცენიუკი ვლადიმერ გროისმანი |
| მემკვიდრე | სერგეი კნიაზევი |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 4 ივნისი, 2012 – 25 ოქტომბერი, 2012 | |
| პრეზიდენტი | მიხეილ სააკაშვილი |
| პრემიერ-მინისტრი | ვანო მერაბიშვილი |
| წინამორბედი | დიმიტრი შაშკინი |
| მემკვიდრე | გიორგი მარგველაშვილი |
| დაბადებული | 20 იანვარი, 1977 თბილისი |
| საარჩევნი ოლქი | ისანი |
| მოქალაქეობა |  საქართველო უკრაინა(2015-2017) |
| ეროვნება | ქართველი |
| პოლიტიკური პარტია | ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა |
| შვილები | თორნიკე კოპალეიშვილი |
| პროფესია | საერთაშორისო ურთიერთობების ექსპერტი |
ხატია დეკანოიძე (დ. 20 იანვარი, 1977, თბილისი) — ქართველი პოლიტიკოსი, საქართველოს პოლიციის აკადემიის ხელმძღვანელი 2007-2012 წლებში, უკრაინის ეროვნული პოლიციის უფროსი 2015-2017 წლებში, პარტია „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ პოლიტიკური საბჭოს წევრი.
კარიერა და განათლება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ხატია დეკანოიძემ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი საერთაშორისო ურთიერთობების სპეციალობით 1999 წელს დაამთავრა. 1999 წლიდან კი იგი საქართველოს სხვადასხვა სამთავრობო უწყებებში მუშაობდა. 2004-2005 წლებში შინაგან საქმეთა სამინისტროს ადმინისტრაციის უფროსის თანამდებობაზე ყოფნისას მონაწილეობდა პოლიციის რეფორმაში. 2007 წლის მაისიდან 2012 წლის მაისამდე იყო საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს აკადემიის რექტორი, 2012 წლის მაისიდან 2012 წლის ივლისამდე — გამოცდების ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელი, 2012 წლის 4 ივლისიდან 25 ოქტომბრამდე — საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრი. 2014 წელს უკრაინის მთავრობამ ხატია დეკანოიძე მართლმსაჯულების, სამართალდამცავი და ანტიკორუფციული რეფორმების ექსპერტად მიიწვია. 2015-2016 წლებში კი უკრაინის ეროვნული პოლიციის უფროსად დაინიშნა.[1]
ხატია დეკანოიძე მუშაობდა არაერთ საერთაშორისო ორგანიზაციაში, როგორებიცაა UNDP, ICITAP (კრიმინალური გამოძიების ტრეინინგის დახმარების საერთაშორისო პროგრამა, DOJ, აშშ) ეუთო და ა.შ. იგი არის ეუთოს სამეცნიერო სახელმძღვანელოს ავტორი ევროპულ ქვეყნებში საუკეთესო პოლიციური სწავლების პრაქტიკის შესახებ.[1]
გარდა ამისა, ხატია დეკანოიძე არის დამხმარე პროფესორი მარშალის უსაფრთხოების ცენტრში გერმანიაში (კურსი ტრანსნაციონალური ორგანიზებული დანაშაულის შესახებ). 2016 წლიდან საქართველოს ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის პარტიის პოლიტიკური საბჭოს წევრია.
2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე „ერთიანმა ნაციონალურმა მოძრაობამ“ და გაერთიანებულმა ოპოზიციამ „ძალა ერთობაშია“ ისნის საარჩევნო ოლქის მაჟორიტარობის კანდიდატად წარადგინა.[2] მან ხმების 26,98% (13658) მიიღო და მეორე ადგილი დაიკავა.[3] მეორე ტურში მონაწილეობაზე და პარლამენტში პარტიული სიით შესვლაზეც უარი განაცხადა (მთლიანად ოპოზიციასთან ერთად, გაყალბებული არჩევნების მოტივით). ოფიციალურად 2020 წლიდან არის საქართველოს მე-10 მოწვევის პარლამენტის წევრი პარტიული სიით, საარჩევნო ბლოკი: „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა — გაერთიანებული ოპოზიცია „ძალა ერთობაშია“.[4]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ხატია დეკანოიძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
- ხატია დეკანოიძე დაარქივებული 2020-09-23 საიტზე Wayback Machine. — ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა
- ხატია დეკანოიძე — საქართველოს პარლამენტის ოფიციალური საიტი (მოძველებული / არქივი / ახალი არქივი)
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 ხატია დეკანოიძის ბიოგრაფია. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-09-23. ციტირების თარიღი: 2020-09-21.
- ↑ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მაჟორიტარობის კანდიდატები წარადგინა. მთავარი არხი. mtavari.tv (2020-09-23). ციტირების თარიღი: 24 სექტემბერი, 2020.
- ↑ 2020 წლის 31 ოქტომბრის საქართველოს პარლამენტის არჩევნები. ცესკო. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-01-04. ციტირების თარიღი: 7 იანვარი, 2021.
- ↑ ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ საქართველოს პარლამენტის 2020 წლის 31 ოქტომბრის არჩევნები შეაჯამა. ცესკო (2020-12-03). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-12-15. ციტირების თარიღი: 19 დეკემბერი, 2020.
| |||||||||||