მთავარი გვერდი

ეს არის თავისუფალი ენციკლოპედიის ქართულენოვანი პროექტი

ამჟამად ქართულ ენაზე ხელმისაწვდომია 161 624 სტატია.

გეოგრაფია · ისტორია · მეცნიერება · რელიგია · საზოგადოება · სამართალი · სპორტი · ხელოვნება · საქართველო

მეგზური · ხშირი შეკითხვები · ქართული კლავიატურის დაყენება · ფორუმი · მოთხოვნილი სტატიები

რჩეული სტატია

რიხარდ შტრაუსი — გერმანელი კომპოზიტორი, დირიჟორი, პიანისტი და მევიოლინე. განიხილება, როგორც გვიანი რომანტიზმის და ადრეული მოდერნიზმის ერთ-ერთი უმთავრესი წარმომადგენელი, რიხარდ ვაგნერისა და ფრანც ლისტის მემკვიდრე. გუსტავ მალერთან ერთად, არის ვაგნერის შემდგომი გერმანული რომანტიზმის გვიანი აღორძინების წარმომადგენელი, რომელთა მუსიკაშიც დახვეწილი გაორკესტრება მდიდარ ჰარმონიასთანაა შერწყმული. შტრაუსის საკომპოზიტორო საქმიანობა 1870 წელს დაიწყო, როცა მხოლოდ 6 წლისა იყო და მის გარდაცვალებამდე, თითქმის 80 წლის განმავლობაში გაგრძელდა. მისი შემოქმედება თითქმის ყველა ტიპის კლასიკურ ფორმას მოიცავს, თუმცა, უდიდეს აღიარებას სიმფონიური პოემებითა და ოპერებით მიაღწია. შტრაუსი, აგრეთვე, წარმატებული დირიჟორი იყო, როგორც დასავლეთ ევროპაში, ისე ამერიკის კონტინენტებზეც, სადაც მისი ნაწარმოებები საორკესტრო და საოპერო რეპერტუარის სტანდარტული ნაწილი იყო. თავის ნაწარმოებებთან ერთად, დიდი მოწონებით სარგებლობდა ვაგნერის, ლისტის და მოცარტის მისეული ინტერპრეტაციებიც. როგორც დირიჟორი, იგი ჰანს ფონ ბიულოვის შეგირდი იყო და სადირიჟორო კარიერაც 1883 წელს, მისი ასისტენტის რანგში, მაინინგენის კარის ორკესტრში დაიწყო. 1919–1924 წლებში იყო ვენის სახელმწიფო ოპერის მთავარი დირიჟორი, ხოლო 1920 წელს ზალცბურგის ფესტივალის თანადამფუძნებელი გახდა. ამ თანამდებობებთან შეთავსებით გამოდიოდა სხვადასხვა ორკესტრისა და საოპერო თეატრის მიწვეული დირიჟორის რანგში. 1933 წელს შტრაუსი ნაცისტური გერმანიის ორ უმნიშვნელოვანეს მუსიკალურ თანამდებობაზე დაინიშნა. პირველი იყო სახელმწიფო მუსიკალური ბიუროს ხელმძღვანელის, ხოლო მეორე – ბაიროითის ფესტივალის მთავარი დირიჟორის თანამდებობა. ამ უკანასკნელ თანამდებობაზე დანიშვნას მას შემდეგ დათანხმდა, რაც ნაცისტური პარტიის წინააღმდეგ პროტესტის ნიშნად იგი არტურო ტოსკანინიმ დატოვა. ამ თანამდებობებზე მუშაობის გამო შტრაუსს ხშირად აკრიტიკებდნენ, თითქოსდა, ნაცისტებთან კოლაბორაციის გამო. თუმცა, შტრაუსის რძალი, ალის გრაბ შტრაუსი (დაბადებით ფონ ჰერმანსვერტი), ებრაელი იყო და შტრაუსის დათმობები ნაცისტურ პარტიასთან მისი და მისი შვილების (კომპოზიტორის შვილიშვილების) დასაცავად იყო გამიზნული. იგი აპოლიტიკური იყო და თანამდებობას მუსიკალურ ბიუროში კომპოზიტორების საავტორო უფლებების დასაცავად, ასევე, აკრძალული კომპოზიტორების (დებიუსის, მალერის, მენდელსონის და სხვათა) ნაწარმოებების გადასარჩენად იყენებდა. მეტიც, იგი დაჟინებით მოითხოვდა თავისი ოპერისთვის „მდუმარე ქალი“ (გერმ. Die schweigsame Frau) ებრაელი შტეფან ცვაიგის ლიბრეტოს გამოყენებას, რის გამოც, საბოლოოდ, ორივე ზემოთაღნიშნული თანამდებობა დაკარგა. მისი ოპერა „მშვიდობის დღე“, რომლის პრემიერაც II მსოფლიო ომის დაწყებამდე ცოტა ხნით ადრე შედგა, ნაცისტური პარტიის არცთუ კარგად შენიღბულ კრიტიკას წარმოადგენდა, რომელიც გერმანელებს მოუწოდებდა, ძალადობის ნაცვლად მშვიდობა აერჩიათ. შტრაუსის საკმოდ დიდი გავლენის წყალობით, მისი რძალი ომის დროს შინაპატიმრობით გადარჩა, თუმცა, დიდი ძალისხმევის მიუხედავად, მან ვერ შეძლო საკონცენტრაციო ბანაკებში სიკვდილისაგან ყველა ნათესავი დაეხსნა. 1948 წელს, გარდაცვალებამდე ერთი წლით ადრე, მიუნხენის დენაციფიკაციის ტრიბუნალმა იგი სრულიად უდანაშაულოდ გამოაცხადა.

სრულად...

კანდიდატები

სხვა რჩეული სტატიები

დღის სტატია

Live Earth (ინგლ. ცოცხალი დედამიწა) — პოპ- და როკ-მუსიკის საერთაშორისო ფესტივალი, რომლის მიზანი გლობალური დათბობის პრობლებაზე და ადამიანის როლზე ამ მოვლენაში ყურადღების მიქცევა იყო. აქციის ორგანიზატორი აშშ-ის ყოფილი ვიცე-პრეზიდენტი ელ გორი იყო. ფესტივალის კონცერტები 2007 წლის 7 ივლისს გაიმართა დედამიწის შვიდ კონტინენტზე:

ავსტრალია — სიდნეი (ავსტრალია)
აზია — შანხაი (ჩინეთი), ტოკიო და კიოტო (იაპონია)
ჩრდილოეთი ამერიკა — ნიუ-იორკი და ვაშინგტონი (აშშ)
სამხრეთი ამერიკა — რიო-დე-ჟანეირო (ბრაზილია)
ანტარქტიდა — კვლევით ცენტრში „როტერი“
აფრიკა — იოჰანესბურგი (სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა)
ევროპა — ლონდონი (გაერთიანებული სამეფო) და ჰამბურგი (გერმანია)
სტატიები

სიახლეები

გუსტავო პეტრო კოლუმბიის პრეზიდენტად აირჩიეს.
ბაირამ ბეგაი ალბანეთის პრეზიდენტად აირჩიეს.
საფრანგეთის პრემიერ-მინისტრი ელისაბედ ბორნი (სურათზე) გახდა.
ბონგბონგ მარკოსი ფილიპინების პრეზიდენტად, ხოლო სარა დუტერტე ვიცე-პრეზიდენტად აირჩიეს.
დრიტან აბაზოვიჩი მონტენეგროს პარლამენტმა პრემიერ-მინისტრად აირჩია.
ემანუელ მაკრონი საფრანგეთის პრეზიდენტად მეორე ვადით აირჩიეს.

მიმდინარე: რუსეთის შეჭრა უკრაინაში • კორონავირუსის პანდემია

7 ივლისი — ამ დღეს...

175 : კომოდუსი (სურათზე) რომის იმპერატორად გამოაცხადეს.

1456 : განმეორებით სასამართლოზე ჟანა დ’არკს ერეტიკოსობაში ბრალი მოეხსნა სიკვდილიდან 25 წლის შემდეგ.

1807 : რუსეთის მეფე ალექსანდრე I და საფრანგეთის იმპერატორი ნაპოლეონ I ტილზიტის ზავს დებენ, რითაც მეოთხე კოალიცია დასრულდა.

1917 : რუსეთის რევოლუცია — თავადი გიორგი ლვოვი აყალიბებს რუსეთის დროებით მთავრობას ნიკოლოზ II-ის ჩამოგდების შემდეგ.

1980 : ლედ ზეპელინის ბოლო კონცერტი ჩატარდა.

1985 : 17 წლის ასაკში ჩოგბურთელი ბორის ბეკერი კევინ კურენს ამარცხებს და უიმბლდონის მამაკაცთა თასის პირველი გერმანელი და ყველაზე ახალგაზრდა მფლობელი ხდება.

1991 : იუგოსლავიის ომები — ბრიონის შეთანხმებით დასრულდა ათდღიანი ომი სლოვენიასა და დანარჩენ იუგოსლავიას შორის.

სხვა მოვლენები