წყნეთი
დაბა | |||
---|---|---|---|
წყნეთი | |||
![]() წყნეთი ზამთარში | |||
ქვეყანა |
![]() | ||
მუნიციპალიტეტი | თბილისი | ||
რაიონი | ვაკე | ||
კოორდინატები | 41°41′39″ ჩ. გ. 44°41′39″ ა. გ. / 41.694222° ჩ. გ. 44.694389° ა. გ. | ||
ცენტრის სიმაღლე | 950 მ | ||
მოსახლეობა | 7 166[1] კაცი (2014) | ||
სატელეფონო კოდი | +995 32 | ||
| |||
წყნეთი — დაბა თბილისის შემადგენლობაში, ვაკის რაიონში. წყნეთის ცენტრში მდებარეობს მაღაზიები, კაფეები, საცხოვრებელი ბინები და რამდენიმე დასასვენებელი სკვერი.
გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მდებარეობს თბილისის ცენტრიდან 8 კმ-ზე, თრიალეთის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, მდინარე ვერის ხეობაში,. ზღვის დონიდან 950 მ-ზე, მანგლისის საავტომობილო გზაზე. წყნეთი ადგილობრივი მნიშვნელობის მთის კლიმატური კურორტია. სამკურნალო ფაქტორია მთის ჰავა. სამედიცინო ჩვენება: ლიმფადენიტი, ქრონიკული ბრონქიტი, მშრალი პლევრიტი, რაქიტი, მეორეული სისხლნაკლებობა. სეზონი მაისი-ნოემბერი. აქ იცის თბილი ზაფხული (ივლისის საშუალო ტემპერატურა 20 გრადუსი), და რბილი ზამთარი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
წყნეთის მიდამოებში მიკვლეულია გვიანდელი ბრინჯაოს ხანის კერამიკული ნაკეთობები და სამარხები. იგი ძველთაგანვე ცნობილია როგორც სააგარაკო ადგილი. ინტენსიური სააგარაკო განაშენიანება ქვემო წყნეთში დაიწყო XIX ს-ის II ნახევარში, ზემო წყნეთში - XX ს-ში. შემორჩენილია XVII-XIX სს სამი მცირე ეკლესია. დაბის სტატუსი მიიღო 1967 წელს. საბჭოთა პერიოდში მოქმედებდა სამკერვალო ფაბრიკა, კინოთეატრი, ბავშვთა სანატორიუმი.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
1989[2] | 3 664 | -- | -- |
2002[2] | 8 187 ![]() |
-- | -- |
2014[1] | 7 166 ![]() |
-- | -- |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- უშვერიძე გ. გვასალია ჯ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 372.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ 2.0 2.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგბი, ტომი I. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2003). ციტირების თარიღი: 7 დეკემბერი, 2016.
|