ლაგოდეხი

ლაგოდეხი
ქალაქი
	ლაგოდეხი;
დროშა	გერბი
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	კახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტი
კოორდინატები	41°49′20″ ჩ. გ. 46°16′30″ ა. გ. / 41.82222° ჩ. გ. 46.27500° ა. გ.
პირველი ხსენება	მე-8 საუკუნე
ამჟამინდელი სტატუსი	1962
ცენტრის სიმაღლე	450 მეტრი, 469 მეტრი
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	5 918 (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 86,6 %; რუსები 5,1 %; სომხები 4,6 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	354
საფოსტო ინდექსი	2700
	ლაგოდეხი ვიკისაწყობში

ლაგოდეხი — ქალაქი აღმოსავლეთ საქართველოში, ლაგოდეხის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციული ცენტრი. მოსახლეობა — 5918 (2014 წ.).^[3] მდებარეობს ალაზნის ვაკეზე, კახეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთის ძირში, მდინარე ლაგოდეხისწყლის (მაწიმისწყლის მარჯვენა შენაკადი) ნაპირებზე, წნორ-ბელაქნის საავტომობილო გზაზე (ქალაქიდან გზატკეცილი გადის ყვარლის მიმართულებითაც). ზღვის დონიდან 435 მ, თბილისიდან 165 კმ (თბილისთან დაკავშირებულია საჰაერო ხაზითაც). წნორიდან (უახლოესი რკინიგზის სადგური) 38 კმ. ლაგოდეხში ზომიერად ნოტიო ჰავაა, იცის ზომიერად ცივი ზამთარი და ცხელი ზაფხული. საშუალო წლიური ტემპერატურა 12,6 °C, იანვარში 0,9 °C, აგვისტოში 24 °C. აბსოლუტური მინიმალური –23 °C, აბსოლუტური მაქსიმალური 38 °C. ნალექები 1080 მმ წელიწადში. ქალაქში არის სამრეწველო საწარმოები, ჯანდაცვის, განათლებისა და კულტურის დაწესებულებები. ლაგოდეხის სიახლოვეს მდებარეობს ლაგოდეხის ნაკრძალი. ლაგოდეხში არის ნეკრესის ეპარქიის რეზიდენცია.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლაგოდეხი წყაროებში ცნობილია აგრეთვე ლაგოეთის, ლაკუათის და ლაკუასტის სახელწოდებით. პირველად დამოწმებულია VIII ს-ში (ადმინისტრაციული ერთეული ლაკუასტის ხევი), როდესაც ერისმთავარმა არჩილმა აქ ციხესიმაგრე ააგო. XI ს-ში აქ იყო ჰერეთის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მონასტერი. სოფელი ლაგოდეხი შედიოდა სიღნაღის მაზრაში. 1930 წლიდან გახდა ლაგოდეხის რაიონის ცენტრი. ქალაქად გამოცხადდა 1962 წელს.