ადიგენი
Jump to navigation
Jump to search
| დაბა | ||||
|---|---|---|---|---|
|
ადიგენი | ||||
| ქვეყანა |
 საქართველო | |||
| მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე | |||
| მუნიციპალიტეტი | ადიგენის მუნიციპალიტეტი | |||
| კოორდინატები | 41°40′37″ ჩ. გ. 42°42′31″ ა. გ. / 41.67694° ჩ. გ. 42.70861° ა. გ. | |||
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1961 | |||
| ცენტრის სიმაღლე | 1240 მ | |||
| მოსახლეობა | 783[1] კაცი (2014) | |||
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 95 %, სომხები 4,3 % | |||
| რელიგიური შემადგენლობა | ქრისტიანები | |||
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 | |||
| სატელეფონო კოდი | +995 366[2] | |||
| საფოსტო ინდექსი | 0300[3] | |||
| ||||
ადიგენი — დაბა სამხრეთ საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარის ადიგენის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს ახალციხის ქვაბულში, მდინარე ქვაბლიანის ნაპირას, ახალციხე-ბათუმის საავტომობილო გზაზე, ქალაქ ახალციხიდან 32 კმ-ზე. ჰავა ზომიერად ნოტიოა, ზამთარი - ცივი, ზაფხული - ხანგრძლივი და გრილი. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1961 წელს.[4] დაბაში არის ადმინისტრაციული, კულტურის, განათლების და ჯანდაცვის დაწესებულებები, მცირე საწარმოები.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით დაბაში ცხოვრობს 783 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1989[5] | 1239 | -- | -- |
| 2002[5] |  980 |
-- | -- |
| 2014[1] | 783 |
362 | 421 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, გვ. 91, თბ., 1975 წელი.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). წაკითხვის თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს სატელეფონო კოდები — „სილქნეტი“
- ↑ საქართველოს საფოსტო ინდექსები — „საქართველოს ფოსტა“
- ↑ ადიგენის მუნიციპალიტეტის ისტორიული მონაცემები
- ↑ 5.0 5.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგბი, ტომი I. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2003). წაკითხვის თარიღი: 7 დეკემბერი, 2016.
| ||||||||||
| ||||||||
