ადიგენი
| დაბა | |
|---|---|
|
ადიგენი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ადიგენის მუნიციპალიტეტი |
| კოორდინატები | 41°40′30″ ჩ. გ. 42°42′12″ ა. გ. / 41.67500° ჩ. გ. 42.70333° ა. გ. |
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1961 |
| ცენტრის სიმაღლე | 1240 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 783[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 95 % სომხები 4,3 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 366[2] |
| საფოსტო ინდექსი | 0300[3] |
.svg)    | |
ადიგენი[4] — დაბა სამხრეთ საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარის ადიგენის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს ახალციხის ქვაბულში, მდინარე ქვაბლიანის ნაპირას, ახალციხე-ბათუმის საავტომობილო გზაზე, ქალაქ ახალციხიდან 32 კმ-ზე. ჰავა ზომიერად ნოტიოა, ზამთარი - ცივი, ზაფხული - ხანგრძლივი და გრილი. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1961 წელს. დაბაში არის ადმინისტრაციული, კულტურის, განათლების და ჯანდაცვის დაწესებულებები, მცირე საწარმოები.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით დაბაში ცხოვრობს 783 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1989 | 1239 | -- | |
| 2002[5] |  980 |
-- | -- |
| 2014[1] | 783 |
362 | 421 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 91.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ საქართველოს სატელეფონო კოდები — „სილქნეტი“
- ↑ საქართველოს საფოსტო ინდექსები — „საქართველოს ფოსტა“
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 14.
- ↑ მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
| ||||||||||
| ||||||||
