ჯაბა იოსელიანი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ იოსელიანი.
ჯაბა იოსელიანი
ჯაბა იოსელიანი
საქართველოს სამხედრო საბჭოს წევრი
თანამდებობაზე ყოფნის დრო
6 იანვარი 1992 – 10 მარტი 1992
წინამორბედიზვიად გამსახურდია
(როგორც საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტი)
მემკვიდრეედუარდ შევარდნაძე
(როგორც საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე)

დაბადებული10 ივლისი, 1926
ხაშური, საქართველოს სსრ, საბჭოთა კავშირი
გარდაცვლილი4 მარტი, 2003(2003-03-04)  (76 წ.)
თბილისი, საქართველო
მოქალაქეობა საქართველო
ეროვნება ქართველი
მამაკონსტანტინე იოსელიანი
განათლებათეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი
პროფესიათეატრმცოდნე
საქმიანობამწერალიპოლიტიკოსი, სამხედრო მეთაური
ჯილდოებივახტანგ გორგასლის I ხარისხის ორდენი
ჯაბა იოსელიანი და თენგიზ კიტოვანი

ჯაბა იოსელიანი (დ. 10 ივლისი, 1926, ხაშური — გ. 4 მარტი, 2003, თბილისი) — XX საუკუნის 80-იანი წლების ბოლოს და 90-იანი წლების პირველი ნახევრის ქართველი პოლიტიკოსი, კანონიერი ქურდი, „საქართველოს რესპუბლიკის სამხედრო საბჭოს“ წევრი 1992 წლის 6 იანვარიდან ამავე წლის 10 მარტამდე, სამხედრო მეთაური და შეიარაღებული ფორმირება „მხედრიონის“ დამაარსებელი და ლიდერი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დაიბადა ხაშურში. სწავლობდა ლენინგრადის უნივერსიტეტში აღმოსავლემცოდნეობის ფაკულტეტზე, რომელიც არ დაუმთავრებია. პირველად დააპატიმრეს 1942 წელს. 1948 წელს ლენინგრადში ბანკის ძარცვაში მონაწილეობის გამო 25 წელი მიესაჯა. 17 წელი ციხეში გაატარა.[1] 1965 წელს ჯაბა იოსელიანი ისევ ციხეში მოხვდა, ამჯერად მკვლელობისთვის. ის წამყვანი ფიგურა გახდა რუსეთის კრიმინალურ სამყაროში, როგორც კანონიერი ქურდი.

საქართველოში დაბრუნების შემდეგ თეატრალური ხელოვნების ინსტიტუტში ჩააბარა, რომლის დამთავრების შემდეგ ამავე ინსტიტუტის კათედრაზე დაიწყო მუშაობა. დაწერილი აქვს რამდენიმე სცენარი თეატრალური სპექტაკლისთვის. მიიღო პროფესორის წოდება თეატრალური ხელოვნების სფეროში საქმიანობისთვის.

1989 წლის აგვისტოში დააარსა შეიარაღებული არაფორმალური დაჯგუფება მხედრიონის. დაჯგუფების გაცხადებული მიზანი იყო აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის რეგიონების დაცვა სეპარატისტული ელემენტებისგან. 1991 წლის თებერვალში მისი ორგანიზაცია პრეზიდენტმა ზვიად გამსახურდიამ უკანონოდ გამოაცხადა, ხოლო თავად იოსელიანი მხედრიონის წევრებთან ერთად დააპატიმრეს.[2]

1991 წლის 27 დეკემბერს იოსელიანი ციხიდან გაიქცა და მონაწილეობა მიიღო გამსახურდიას ჩამოგდებაში. იოსელიანი გახდა 1992 წლის იანვარ-მარტში საქართველოს რესპუბლიკის სამხედრო საბჭოს ერთ-ერთი ლიდერი.[3][4] ხოლო მოგვიანებით საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფო საბჭოს ერთ-ერთი წევრი. იგი გავლენიანი ფიგურა ხდება პრეზიდენტ ედუარდ შევარდნაძის პერიოდშიც, რომელიც იძულებული იყო მხედრიონის შეიარაღებულ დაჯგუფებას დაყრდნობოდა სახელმწიფო თავდაცვის ძალების უსუსურობის გამო. იოსელიანის უპირატესობა ქვეყნის მმართველობაში იმითაც გამოიხატებოდა, რომ მისი ოფისი პარლამენტის შენობაში ზუსტად შევარდნაძის ოფისის თავზე იყო და ის მუდამ გარშემორტყმული იყო შეიარაღებული მცველებით. 1992-1995 წლებში იყო საქართველოს მე-3 მოწვევის პარლამენტის წევრი (თბილისი, ნაძალადევის მაჟორიტარი). იოსელიანი მონაწილეობდა და მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა აფხაზეთის ომში, რომელიც საქართველოს დამარცხებით დამთავრდა 1993 წლის აგვისტო-სექტემბერში. 1995 წლის აგვისტოში შევარდნაძეზე მოწყობილი ტერაქტის გამო იოსელიანი დააპატიმრეს, მხედრიონი კი დაშალეს და აკრძალეს.

დაკრძალულია თბილისში, დიდუბის საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

ლიტერატურული საქმიანობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ჯაბა იოსელიანი ავტორია სამი მონოგრაფიის, 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის, ოთხი რომანის და ექვსი სპექტაკლის, რომლებიც საქართველოს სხვადასხვა თეატრებში დაიდგა. საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის პროფესორი. გამოიცა რუსულ ენაზე ნათარგმნი მისი ორი წიგნი „ლიმონათის ქვეყანა“ და „სამი განზომილება“. საკუთარ წიგნში „ლიმონათის ქვეყანა“ იგი მოგვითხრობს საკუთარ ცხოვრებაზე, 2002 წელს ასევე დაესწრო წიგნის პრეზენტაციას მოსკოვში.[5] ლევ ანინსკის ჟურნალში „ხალხთა მეგობრობა“ („Дружба народов“) აღწერა რომანი „ლიმონათის ქვეყანა“ საკუთარ ესეში.[6] რუსეთის ელჩმა საქართველოში ვიაჩესლავ კოვალენკომ რომანის გამოსვლის შემდეგ განაცხადა: როგორც ჩანს, ის იყო საინტერესო ადამიანი, კაცი დიდი ვნებებით, წინააღმდეგობებით და საუცხოო პიროვნებით.[7]

მოღვაწეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • მაშველთა კორპუსის საპატიო თავმჯდომარე (1989-1995)
  • საგანგებო მდგომარეობის დროებითი კომიტეტის თავმჯდომარე (1993-1994)
  • საქართველოს პარლამენტის წევრი (1992-1995)
  • საქართველოს სამხედრო საბჭოს წევრი (1992-1992)

ნაწარმოებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ლიმონათის ქვეყანა - თბილისი, აზრი, 2001. - 496გვ. 2000 ეგზემპლარი. - ISBN: 99928-70-47-8.
  • სამი განზომილება - თბილისი, აზრი, 1999. - 511გვ. 2000 ეგზემპლარი. - ISBN: 99928-70-12-5

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. „ჯაბა კონსტანტინოვიჩ იოსელიანი“ (ენა: რუსული). მონაცემთა ბაზა "ლაბირინთი". დამოწმებას აქვს ცარიელი უცნობი პარამეტრ(ებ)ი: |1= (დახმარება)
  2. მეცნიერი, ქურდი და ზოგადი. გაზეთი: კომერსანტი. ავტორი: ვლადიმირ ნოვიკოვი. გამოცემა: № 9 (512). თარიღი: 10 მარტი 2003
  3. ავტორები: ივან დროზდოვი, ვლადიმირ მირაშნიჩენკო (თარიღი: 13 ივლისი 1992). „ჯაბა იოსელიანის ცხოვრება“ (ენა: რუსული). გამომცემელი: ჟურნალი კომერსანტი. შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი |date=-ში (დახმარება)
  4. მე სხვა გზა არ მქონდა - ან ციხეში ან კომკავშირში (ინტერვიუ). გაზეთი: კომერსანტი. გამოცემა:№ 9 (512). თარიღი: 10 მარტი 2003
  5. კავკასიური ქრონიკები. გამოაქვეყნა: რადიო თავისუფლება. თარიღი: 2 იანვარი 2002
  6. ლევ ანინსკი. ლიმონების ჯოჯოხეთი ჟურნალი: ხალხთა მეგობრობა. გამოცემა:№ 12. თარიღი: 2001
  7. ვფიქრობ, თბილსში, საქართველოში, ბევრ შთაბეჭდილებას მივიღებ - კოვალენკო. გამოაქყვეყნა: რუსეთის საელჩო საქართველოში. თარიღი: 10 მარტი 2007