ვლადიმერ ახმეტელი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ვლადიმერ ახმეტელი
დაბადების თარიღი 10 მარტი, 1875(1875-03-10)
დაბადების ადგილი ანაგა, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი 12 აგვისტო, 1942(1942-08-12) (67 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ბერლინი
მოქალაქეობა რუსეთის იმპერია
 საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
განათლება თბილისის სასულიერო სემინარია, ლაიფციგის უნივერსიტეტი და ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი

ვლადიმერ (ლადო) ახმეტელი (დ. 10 მარტი, 1875, ანაგა — გ. 12 აგვისტო, 1942, ბერლინი, გერმანია) — ქართველი პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, მწერალი, ჟურნალისტი.

დაიბადა კახეთში, სოფელ ანაგაში, დეკანოზ გიორგი ახმეტელაშვილის ოჯახში. სწავლობდა თელავის სასულიერო სკოლასა და თბილისის სემინარიაში, შემდეგ ლაიფციგის უმაღლეს სავაჭრო სკოლაში (1898–1901), ლაიფციგისა და ჰალეს უნივერსიტეტებში (1901-1904). 1904 წელს მარტინ ლუთერის უნივერსიტეტში დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე: „საქართველოს საშინაო ვაჭრობა“ (Der Hausierhandel in Georgien). საქართველოში დაბრუნების შემდეგ აქვეყნებდა პრესაში წერილებს ეკონომიკაზე, გერმანიის სოციალ-დემოკრატიისა და მუშათა მოძრაობის შესახებ („შვარცის“ ფსევდონიმით). 1918 წლის მაისში დაინიშნა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ელჩად გერმანიაში. ბერლინში საქართველოს საელჩო ახმეტელის თაოსნობით გახდა ქართული კულტურის ცენტრი გერმანიაში. საქართველოს საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ, 1922 წლის გერმანია-საბჭოთა რუსეთის შეთანხმებით საქართველოს საელჩო გაუქმდა. ახმეტელი გახდა ბერლინის ქართული სათვისტომოს წევრი და იბრძოდა საქართველოს საკითხისადმი ევროპელთა ყურადღების მიპყრობისათვის. 1938 წლიდან ხელმძღვანელობდა გერმანიის მთავრობის მიერ შექმნილ „კავკასიის სამმართველოს“.

გარდაიცვალა ბერლინში; დაკრძალულია იქვე.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]