საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია
 |
ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. ენციკლოპედიური სტატია უნდა იყოს გამყარებული სანდო და გადამოწმებადი წყაროებით - გთხოვთ გამართოთ ეს სტატია შესაბამისი წყაროების მითითებით. მასალა გადამოწმებადი წყაროების გარეშე ითვლება საეჭვოდ და შეიძლება წაიშალოს. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, როგორ ჩასვათ წყარო, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:წყაროს მითითება|საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია}} |
| საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია | |
|---|---|
| ისტორია | |
| დაფუძნდა | 1918 - 1936 |
| პოზიციები | |
| იდეოლოგია | სოციალ-დემოკრატია |
| შტაბ-ბინა | თბილისი, საქართველო |
საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია — პოლიტიკური პარტია საქართველოში 1917-1923 წლებში. იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ყველაზე დიდი და გავლენიანი პარტია.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
პარტია ოფიციალურად გამოეყო რსდმპ-ს 1918 წლის ნოემბერში. 1919 წლის 14 თებერვალს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების არჩევნებში პარტიამ აიღო ხმათა 81,5%.
რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, 1921 წლიდან პარიზში არსებობდა პარტიის „საზღვარგარეთული ბიურო“. 1921-1923 წლებში პარტია ეწეოდა აქტიურ იატაკქვეშა ანტიბოლშევიკურ მოღვაწეობას. 1923 წლის აგვისტოში ოფიციალურად შეწყვიტა ფუნქციონირება. მისი წევრები მონაწილეობდნენ 1924 წლის აჯანყების მომზადებაში.
პარტიის წამყვანი იდეოლოგები იყვნენ: ნიკოლოზ ჩხეიძე, ევგენი გეგეჭკორი, გრიგოლ ლორთქიფანიძე, ისიდორე რამიშვილი, ნოე ჟორდანია, ირაკლი წერეთელი, აკაკი ჩხენკელი, სეით დევდარიანი, ბენია ჩხიკვიშვილი, კოტე ანდრონიკაშვილი და სხვანი. სხვა და სხვა დროს პარტიის თვალსაჩინო წევრები იყვნენ: ვიქტორ ნოზაძე, მიხეილ ხუნდაძე, ევგენ ღვალაძე, ისიდორე მანწკავა, აკაკი ანდღულაძე და სხვა ცნობილი პოლიტიკური მოღვაწენი.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| |||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
