გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთრის მიხედვით 1595 წელს ახალციხის ლივის უდის ნაჰიეში შემავალ სოფელ ზაზალოში 4 კომლი ქართველი ცხოვრობდა. მათ მოჰყავდათ ხორბალი, ქერი, ჭვავი, ფეტვი, მუხუდო, ოსპი, სელი, ბოსტნეული. ჰყავდათ ღორი, ფუტკარი, ცხვარი და წლიურად იხდიდნენ 7 500 ახჩას. 1944 წლამდე ზაზალოში გამაჰმადიანებული მესხები ცხოვრობდნენ. მათი ქართული გვარები იყო ამილახვარი და ბოჭორიძე. ისინი შუა აზიაში გადაასახლეს. 1982 წელს კი სოფელი ხელმეორედ დასახლდა[3]. ამჟამად სოფელში უკვე უდელები ცხოვრობენ (15 კომლი).
საქართველო.svg)
35