ცხენისძუა შავი
ცხენისძუა შავი — ქართული აბორიგენული წითელყურძნიანი საღვინე ვაზის ჯიში მესხეთიდან.
ამ ვაზის ძველი სახელწოდება დაკარგულია. ამჟამინდელი სახელი მეჩხერი მტევნების გამო შეარქვა შალვა წიქვაძემ.
ასწლიანი ძირებია შემორჩენილი მესხეთში.
ბოტანიკური აღწერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ზრდასრული ფოთოლი საშუალო ზომისაა, გულისმაგვარი ფორმის, ხუთნაკვთიანი. ფოთლის ქვედა მხარე დაფარულია თხელი ჯაგრისებრი შებუსვით. ყვავილი ორსქესიანია. მტევანი საშუალო ზომისაა, ცილინდრულ-კონუსური ფორმის, განტოტვილი, მეჩხერი. მარცვალი წვრილია, ოვალური, შავი ფერის, იასამნისფერში გარდამავალი. კანი თხელი და მკვრივი აქვს, სუსტად და-ფარული ცვილისებური ფიფქით. რბილობი ხორციანი და წვნიანია. წვენი სუსტადაა შეფერილი. გემო — მომჟავო-მოტკბო.
ცხენისძუა შავი ძლიერი ზრდისაა. სავეგეტაციო პერიოდი კვირტის გაშლიდან სრულ სიმ-წიფემდე 165-170 დღეა. სრულ სიმწიფეში ოქტომბრის მეორე ნახევარში შედის. მტევნის წონა 70-80 გრამია, საჰექტარო მოსავლიანობა კი 5.0-6.0 ტონა. ყურძნის სრული სიმწიფის პერიოდში მისი შაქრიანობა აღწევს 13-15%-ს, ხოლო მჟავიანობა — 10-11 გ/ლ-ს.
ძირითადად გამოიყენება სუფრის წითელი მშრალი ღვინის დასამზადებლად. ღვინო ნაკლებსხეულიანია და საკმაოდ ხალისიანი.
შედარებით გამძლეა გვალვისა და ყინვის მიმართ და მისი გამოყენება საინტერესოა სელექციური თვალსაზრისით.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- უჯმაჯურიძე ლ., კაკაბაძე გ., მამასახლიშვილი ლ., „ქართული ვაზის ჯიშები“, თბ., 2018, გვ. 457