პერ ლაგერკვისტი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
Jump to navigation Jump to search
პერ ლაგერკვისტი
Lagerkvist.jpg
დაბ. თარიღი 23 მაისი 1891(1891-05-23)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
დაბ. ადგილი ვექშე[9]
გარდ. თარიღი 11 ივლისი 1974(1974-07-11)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [10] [8] (83 წლის)
გარდ. ადგილი დანდერიუდი
დასაფლავებულია Lidingö kyrkogård[11]
საქმიანობა პოეტი, დრამატურგი, ესეისტი, სცენარისტი და ავტობიოგრაფი
ენა შვედური ენა[1]
მოქალაქეობა Flag of Sweden.svg შვედეთი
ალმა-მატერი უფსალის უნივერსიტეტი
ჯილდოები ნობელის პრემია ლიტერატურის დარგში[12] [13], Samfundet De Nio's Grand Prize და honorary doctor of the University of Gothenburg
შვილ(ებ)ი Bengt Lagerkvist და Ulf Lagerkvist

პერ ლაგერკვისტი (შვედ. Pär Lagerkvist; დ. 23 მაისი, 1891 — გ. 11 ივლისი, 1974) — შვედი მწერალი, 1951 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ლიტერატურის დარგში. პრემია შემდეგი ფორმულირებით მიიღო: "მხატვრული ძლიერებისა და მწერლის თავისუფალი განსჯისათვის, რომელიც კაცობრიობის წინაშე მდგარ მარადიულ კითხვებზე ეძიებდა პასუხებს". ლიტერატურულ ასპარეზზე გამოჩნდა ლექსებითა და ნოველების კრებულით „ხალხი“ (1912). I მსოფლიო ომმა განაპირობა პესიმისისტური მოტივები მისი ნოველების კრებულში „რკინა და ადამიანები“ (1915), ექსპრესიონისტული ლექსების კრებულებში „შიში“ (1916), „ქაოსი“ (1919) და სხვა. ლაგერკვისტის პიესებში „უკანასკნელი ადამიანი“ (1917), „მარადი ღიმილი“ (1920), „უჩინარი“ (1923) და სხვა. სინამდვილე წარმოდგენილია აბსურდად და ქაოსად, ხოლო ბოროტება განყენებულ მეტაფიზიკურ საწყისად. რეალისტური ტენდენცია შეიმჩნევა სატირული ნოველების კრებულში „ბოროტი საგები“ (1924) და ავტობიოგრაფიულ რომანში „სინამდვილის სტუმარი“ (1925). ლაგერკვისტს ეკუთვნის აგრეთვე მოთხრობები, პიესები, თეორიული ნაშრომები და სხვა.

ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Människor (1912)
  • Ordkonst och bildkonst (1913)
  • Två sagor om livet (1913)
  • Motiv (1914)
  • Järn och människor (1915)
  • Ångest (1916)
  • Sista människan, პიესა ("უკანასკნელი კაცი", 1917)
  • Teater (1918)
  • Himlens hemlighet, პიესა ("ზეცის საიდუმლო", 1919)
  • Kaos (1919)
  • Det eviga leendet, სამი ამბავი ("მარადი ღიმილი", 1920)
  • Den lyckliges väg (1921)
  • Den osynlige, პიესა (1923)
  • Onda Sagor (1924)
  • Gäst hos verkligheten ("სინამდვილის სტუმარი", 1925)
  • Hjärtats sånger (1926)
  • Det besegrade livet (1927)
  • Han som fick leva om sitt liv, პიესა ("სიცოცხლედაშრეტილი კაცი", 1928)
  • Kämpande ande (1930)
  • Konungen, პიესა ("მეფე", 1932)
  • Vid lägereld (1932)
  • Bödeln, პიესა (1933)
  • Den knutna näven ("The Clenched Fist", 1934)
  • I den tiden ("ვადებში", 1935)
  • Mannen utan själ, პიესა("უსულო კაცი", 1936)
  • Genius (1937)
  • Seger i mörkret, პიესა (1939)
  • Den befriade människan (1939)
  • Sång och strid (1940)
  • Midsommardröm i fattighuset, პიესა ("Midsummer's Dream in the Workhouse", 1941)
  • Hemmet och stjärnan (1942)
  • Dvärgen ("The Dwarf", 1944)
  • De vises sten, პიესა ("The Philosopher's Stone", 1947)
  • Låt människan leva, play ("დაე, კაცმა იცხოვროს", 1950)
  • ბარაბა (1950, ეკრანიზებულია 1953, 1962)
  • Aftonland ("საღამოს მიწა", 1953)
  • Sibyllan ("სიბილა", 1956)
  • Ahasverus död ("The Death of Asahuerus", 1960)
  • Pilgrim på havet ("პილიგრიმობა ზღვასთან", 1962)
  • Det heliga landet ("წმინდა მიწა", 1964)
  • Mariamne ("ჰეროდე და მარიამი", 1967)
  • Antecknat (დღიურები და შენიშვნები, 1977)
  • Den svåra resan (დაიწერა 1926, გამოიცა 1985)

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Fulvio Ferrari, introduction to Italian edition of Gäst hos verkligheten and Det eviga leendet, Oscar Narrativa #1242, Mondadori, Milan, June 1992
  • Everett M. Ellestad, "ლაგერკვისტი და კუბიზმი: თეორიისა და პრაქტიკის კვლევა," სკანდინავიური ნარკვევები 45 (1/1973), S. 38–53.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. ↑ 2.0 2.1 Par Lagerkvist
  3. ↑ 3.0 3.1 SNAC — 2010.
  4. ↑ 4.0 4.1 Svenskt biografiskt lexikon, Dictionnaire biographique suédois, Dictionary of Swedish National Biography, Ruotsin kansallisbiografia — 1917.
  5. ↑ 5.0 5.1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  6. ↑ 6.0 6.1 Munzinger-Archiv — 1913.
  7. ↑ 7.0 7.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  8. ↑ 8.0 8.1 Vegetti Catalog of Fantastic Literature
  9. ↑ გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #118725998 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  10. ↑ Store norske leksikon — 1978.
  11. ↑ PÄR FABIAN LAGERKVIST — FinnGraven.se.
  12. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1951/
  13. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
ხ • გ • რ
ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურაში
1901–1925
სიული პრიუდომი (1901) • თეოდორ მომზენი (1902) • ბიორნსტიერნე ბიორნსონი (1903) • ფრედერიკ მისტრალი / ხოსე ეჩეგარაი (1904) • ჰენრიკ სენკევიჩი (1905) • ჯოზუე კარდუჩი (1906) • რადიარდ კიპლინგი (1907) • რუდოლფ ოიკენი (1908) • სელმა ლაგერლოფი (1909) • პაულ ფონ ჰაიზე (1910) • მორის მეტერლინკი (1911) • გერჰარტ ჰაუპტმანი (1912) • რაბინდრანათ თაგორი (1913) • რომენ როლანი (1915) • ვერნერ ფონ ჰეიდენსტამი (1916) • კარლ გელერუპი / ჰენრიკ პონტოპიდანი (1917) • კარლ შპიტელერი (1919) • კნუტ ჰამსუნი (1920) • ანატოლ ფრანსი (1921) • ხაკინტო ბენავენტე (1922) • უ. ბ. იეიტსი (1923) • ვლადისლავ რეიმონტი (1924) • ჯორჯ ბერნარდ შოუ (1925)
 Nobel Prize.png
1926–1950
გრაცია დელედა (1926) • ანრი ბერგსონი (1927) • სიგრიდ უნსეტი (1928) • თომას მანი (1929) • სინკლერ ლუისი (1930) • ერიკ აქსელ კარლფელდტი (1931) • ჯონ გოლზუორთი (1932) • ივანე ბუნინი (1933) • ლუიჯი პირანდელო (1934) • იუჯინ ო’ნილი (1936) • როჟე მარტინ დიუ გარი (1937) • პერლ ბაკი (1938) • ფრანს ემილ სილანპაა (1939) • იოჰანეს ვილჰელმ იენსენი (1944) • გაბრიელა მისტრალი (1945) • ჰერმან ჰესე (1946) • ანდრე ჟიდი (1947) • ტომას სტერნზ ელიოტი (1948) • უილიამ ფოლკნერი (1949) • ბერტრან რასელი (1950)
1951–1975
პერ ლაგერკვისტი (1951) • ფრანსუა მორიაკი (1952) • უინსტონ ჩერჩილი (1953) • ერნესტ ჰემინგუეი (1954) • ჰალდოურ კილიან ლაქსნესი (1955) • ხუან რამონ ხიმენესი (1956) • ალბერ კამიუ (1957) • ბორის პასტერნაკი (1958) • სალვატორე კვაზიმოდო (1959) • სენ-ჟონ პერსი (1960) • ივო ანდრიჩი (1961) • ჯონ სტეინბეკი (1962) • გიორგოს სეფერისი (1963) • ჟან-პოლ სარტრი (უარი თქვა ჯილდოზე) (1964) • მიხეილ შოლოხოვი (1965) • შმუელ აგნონი / ნელი ზაქსი (1966) • მიგელ ანხელ ასტურიასი (1967) • იასუნარი კავაბატა (1968) • სემიუელ ბეკეტი (1969) • ალექსანდრე სოლჟენიცინი (1970) • პაბლო ნერუდა (1971) • ჰაინრიხ ბიოლი (1972) • პატრიკ უაიტი (1973) • ეივინდ იუნსონი / ჰარი მარტინსონი (1974) • ეუჟენიო მონტალე (1975)
1976–2000
სოლ ბელოუ (1976) • ვისენტე ალეისანდრე (1977) • ისააკ ბაშევის ზინგერი (1978) • ოდისეას ელიტისი (1979) • ჩესლავ მილოში (1980) • ელიას კანეტი (1981) • გაბრიელ გარსია მარკესი (1982) • უილიამ გოლდინგი (1983) • იაროსლავ სეიფერტი (1984) • კლოდ სიმონი (1985) • ვოლე შოიინკა (1986) • იოსიფ ბროდსკი (1987) • ნაჯიბ მაჰფუზი (1988) • კამილო ხოსე სელა (1989) • ოქტავიო პასი (1990) • ნადინ გორდიმერი (1991) • დერეკ უოლკოტი (1992) • ტონი მორისონი (1993) • კენძაბურო ოე (1994) • შეიმას ჰინი (1995) • ვისლავა შიმბორსკა (1996) • დარიო ფო (1997) • ჟოზე სარამაგო (1998) • გიუნტერ გრასი (1999) • გაო სინცზიანი (2000)
2001–დღემდე
ვ. ს. ნაიპოლი (2001) • იმრე კერტესი (2002) • ჯ. მ. კუტზეე (2003) • ელფრიდე იელინეკი (2004) • ჰაროლდ პინტერი (2005) • ორჰან ფამუქი (2006) • დორის ლესინგი (2007) • ჟან-მარი გუსტავ ლე კლეზიო (2008) • ჰერტა მიულერი (2009) • მარიო ვარგას ლიოსა (2010) • ტომას ტრანსტრიომერი (2011) • მო იენი (2012) • ელის მანრო (2013) • პატრიკ მოდიანო (2014) • სვეტლანა ალექსიევიჩი (2015) • ბობ დილანი (2016) • იშიგურო კაძუო (2017) • ოლგა ტოკარჩუკი (2018) • პეტერ ჰანდკე (2019)
ხ • გ • რ
← Nobel Prize.png 1951 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები Nobel Prize.png →
ფიზიოლოგია
და მედიცინა
ფიზიკა
ქიმია
ლიტერატურა
მშვიდობა
ეკონომიკა
  • გაიცემა 1969 წლიდან.
    • მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=პერ_ლაგერკვისტი&oldid=3825239“-დან