სვეტლანა ალექსიევიჩი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
Jump to navigation Jump to search
სვეტლანა ალექსიევიჩი
Світлана Алексієвич (Київ, 2016) 08 (cropped).JPG
დაბ. თარიღი 31 მაისი 1948(1948-05-31)[1] [2] [3] [4] (70 წელი)
დაბ. ადგილი ივანო-ფრანკოვსკი, უკრაინის სსრ[1] [2] [3]
საქმიანობა მწერალი[5] [2] [3] და ჟურნალისტი[1] [2] [3]
ენა რუსული ენა[6]
ეროვნება ბელარუსები[7] [8]
მოქალაქეობა Flag of Belarus.svg ბელარუსი
Flag of the Soviet Union.svg სსრკ
ალმა-მატერი ბელარუსის სახელმწიფო უნივერსიტეტი[1] [5] [2] [3]
ჟანრი ნარატივი და მოთხრობა
Magnum opus თითბერის ბიჭები[2] [1] [3] , ჩერნობილის ლოცვა[1] , ომს ქალის სახე არ აქვს[9] [2] [3] , სეკონდ-ჰენდის დრო და უკანასკნელი მოწმეები[1] [2] [3]
ჯილდოები ჰერდერის პრემია[10] , გერმანიის წიგნის ვაჭრობის მშვიდობის პრემია[11] , საპატიო ნიშნის ორდენი[10], ლენინური კომკავშირის პრემია[10] [2] [3] , ცენტრალური ევროპის ლიტერატურული ჯილდო „ანგელუსი“[12] , სსრკ-ის ნიკოლოზ ოსტროვსკის სახელობის მწერალთა კავშირის ლიტერატურული ჯილდო[10] , სსრკ-ის კონსტანტინე ფედინის სახელობის მწერალთა კავშირის ლიტერატურული ჯილდო[10] , კურტ ტუხოლსკის პრემია[10] , ანდრეი სინიავსკის პრემია[10] , ტრიუმფის პრემია[10] , ლაიფციგის წიგნების პრემია ევროპულ ურთიერთგაგებაში შეტანილი წვლილისათვის[10] , Das politische Buch[10] , Oxfam Novib/PEN Award[13] , Ryszard Kapuściński Award for literary reportage[14] [15] , ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურის დარგში[16] [17], ხელოვნებისა და ლიტერატურის ოფიცრის ორდენი, Prix Médicis essai[18] და ხელოვნებისა და ლიტერატურის ორდენი
ხელმოწერა Svetlana Alexijevich Autograph.jpg
საიტი alexievich.info[5]

სვეტლანა ალექსანდრეს ასული ალექსიევიჩი (ბელარ. Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, რუს. Светлана Александровна Алексиевич, დ. 31 მაისი, 1948, სტანისლავი, უკრაინის სსრ) — საბჭოთა და ბელარუსი მწერალი, ჟურნალისტი, დოკუმენტური ფილმების სცენარისტი [19]. წერს რუსულ ენაზე. ლიტერატურის დარგში ნობელის პრემიის 2015 წლის ლაურეატი[20].

მისი წიგნების უმეტესობა დაწერილია საბჭოთა კავშირის გვიანი წლებსა და პოსტსაბჭოთა ეპოქის შესახებ. მისი ყველაზე ცნობილი წიგნებია „ომს არა აქვს ქალის სახე“, „ცინკის ბიჭუნები“, „ჩერნობილის ლოცვა“, „სექონდ-ჰენდის დრო“ [20].

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — გვ. 14. — 313 გვრ. — ISBN 978-83-913780-0-7
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын — Мінск: 1996. — გვ. 243. — 552 გვრ. — ISBN 978-985-11-0036-7
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах. Том 1 — Мінск: (untranslated), 1993. — გვ. 100. — ISBN 978-5-85700-074-8
  4. ↑ Encyclopædia Britannica
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Беларусь: ні Эўропа, ні Расея. Меркаваньні беларускіх эліт — 2006. — გვ. 249. — 258 გვრ. — ISBN 978-83-89406-77-4
  6. ↑ http://data.bnf.fr/ark:/12148/cb121882342
  7. ↑ Беларусь: ні Эўропа, ні Расея. Меркаваньні беларускіх эліт — 2006. — გვ. 42, 124–125. — 258 გვრ. — ISBN 978-83-89406-77-4
  8. ↑ Цяжкі час — Працяг. Канцэпцыя новага Беларускага Адраджэньня, кн. 3, артыкулы і матэр’ялы (2003−2010) — ვარშავა, ნიუ-იორკი, ვილნიუსი: (untranslated), (untranslated), 2010. — გამ. 1. — გვ. 767. — 464 გვრ. — ISBN 978-9955-578-12-3
  9. ↑ Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — გვ. 1985. — 313 გვრ. — ISBN 978-83-913780-0-7
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 10.4 10.5 10.6 10.7 10.8 10.9 Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — გვ. 15. — 313 გვრ. — ISBN 978-83-913780-0-7
  11. ↑ http://alexievich.info/premiiRu.html
  12. ↑ Białoruska pisarka zdobyła nagrodę Angelusa
  13. ↑ Oxfam Novib/PEN Award for Freedom of Expression
  14. ↑ Nagroda im. Kapuścińskiego dla Aleksijewicz i Czecha
  15. ↑ Trzeci komunikat Jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki
  16. ↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/2015/
  17. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
  18. ↑ Czasy Secondhand
  19. ↑ [1]
  20. ↑ 20.0 20.1 “Нобелевскую премию по литературе получила Светлана Алексиевич“, Газета.Ru, 2015-10-08. წაკითხვის თარიღი: 2015-10-08. 
ხ • გ • რ
ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურაში
1901–1925
სიული პრიუდომი (1901) • თეოდორ მომზენი (1902) • ბიორნსტიერნე ბიორნსონი (1903) • ფრედერიკ მისტრალი / ხოსე ეჩეგარაი (1904) • ჰენრიკ სენკევიჩი (1905) • ჯოზუე კარდუჩი (1906) • რადიარდ კიპლინგი (1907) • რუდოლფ ოიკენი (1908) • სელმა ლაგერლოფი (1909) • პაულ ფონ ჰაიზე (1910) • მორის მეტერლინკი (1911) • გერჰარტ ჰაუპტმანი (1912) • რაბინდრანათ თაგორი (1913) • რომენ როლანი (1915) • ვერნერ ფონ ჰეიდენსტამი (1916) • კარლ გელერუპი / ჰენრიკ პონტოპიდანი (1917) • კარლ შპიტელერი (1919) • კნუტ ჰამსუნი (1920) • ანატოლ ფრანსი (1921) • ხაკინტო ბენავენტე (1922) • უ. ბ. იეიტსი (1923) • ვლადისლავ რეიმონტი (1924) • ჯორჯ ბერნარდ შოუ (1925)
 Nobel Prize.png
1926–1950
გრაცია დელედა (1926) • ანრი ბერგსონი (1927) • სიგრიდ უნსეტი (1928) • თომას მანი (1929) • სინკლერ ლუისი (1930) • ერიკ აქსელ კარლფელდტი (1931) • ჯონ გოლზუორთი (1932) • ივანე ბუნინი (1933) • ლუიჯი პირანდელო (1934) • იუჯინ ო’ნილი (1936) • როჟე მარტინ დიუ გარი (1937) • პერლ ბაკი (1938) • ფრანს ემილ სილანპიაია (1939) • იოჰანეს ვილჰელმ იენსენი (1944) • გაბრიელა მისტრალი (1945) • ჰერმან ჰესე (1946) • ანდრე ჟიდი (1947) • ტომას სტერნზ ელიოტი (1948) • უილიამ ფოლკნერი (1949) • ბერტრან რასელი (1950)
1951–1975
პერ ლაგერკვისტი (1951) • ფრანსუა მორიაკი (1952) • უინსტონ ჩერჩილი (1953) • ერნესტ ჰემინგუეი (1954) • ჰალდოურ კილიან ლაქსნესი (1955) • ხუან რამონ ხიმენესი (1956) • ალბერ კამიუ (1957) • ბორის პასტერნაკი (1958) • სალვატორე კვაზიმოდო (1959) • სენ-ჟონ პერსი (1960) • ივო ანდრიჩი (1961) • ჯონ სტეინბეკი (1962) • იორგოს სეფერისი (1963) • ჟან-პოლ სარტრი (უარი თქვა ჯილდოზე) (1964) • მიხეილ შოლოხოვი (1965) • შმუელ იოსეფ აგნონი / ნელი ზაკსი (1966) • მიგელ ანხელ ასტურიასი (1967) • იასუნარი კავაბატა (1968) • სემიუელ ბეკეტი (1969) • ალექსანდრე სოლჟენიცინი (1970) • პაბლო ნერუდა (1971) • ჰაინრიხ ბიოლი (1972) • პატრიკ უაიტი (1973) • ეივინდ იუნსონი / ჰარი მარტინსონი (1974) • ეუჟენიო მონტალე (1975)
1976–2000
სოლ ბელოუ (1976) • ვისენტე ალეისანდრე (1977) • ისააკ ბაშევის ზინგერი (1978) • ოდისეას ელიტისი (1979) • ჩესლავ მილოში (1980) • ელიას კანეტი (1981) • გაბრიელ გარსია მარკესი (1982) • უილიამ გოლდინგი (1983) • იაროსლავ სეიფერტი (1984) • კლოდ სიმონი (1985) • ვოლე შოიინკა (1986) • იოსიფ ბროდსკი (1987) • ნაჯიბ მაჰფუზი (1988) • კამილო ხოსე სელა (1989) • ოკტავიო პასი (1990) • ნადინ გორდიმერი (1991) • დერეკ უოლკოტი (1992) • ტონი მორისონი (1993) • კენძაბურო ოე (1994) • შეიმას ჰინი (1995) • ვისლავა შიმბორსკა (1996) • დარიო ფო (1997) • ჟოზე სარამაგო (1998) • გიუნტერ გრასი (1999) • გაო სინცზიანი (2000)
2001–დღემდე
ვ. ს. ნაიპოლი (2001) • იმრე კერტესი (2002) • ჯ. მ. კუტზეე (2003) • ელფრიდე იელინეკი (2004) • ჰაროლდ პინტერი (2005) • ორჰან ფამუქი (2006) • დორის ლესინგი (2007) • ჟან-მარი გუსტავ ლე კლეზიო (2008) • ჰერტა მიულერი (2009) • მარიო ვარგას ლიოსა (2010) • ტომას ტრანსტრიომერი (2011) • მო იანი (2012) • ელის მანრო (2013) • პატრიკ მოდიანო (2014) • სვეტლანა ალექსიევიჩი (2015) • ბობ დილანი (2016)
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=სვეტლანა_ალექსიევიჩი&oldid=3502954“-დან