კამილო ხოსე სელა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
კამილო ხოსე სელა
Camilo José Cela Madrid 1996.jpg
დაბ. თარიღი 11 მაისი 1916(1916-05-11)[1][2]
დაბ. ადგილი პადრონი[3]
გარდ. თარიღი 17 იანვარი 2002(2002-01-17)[1][2] (85 წელი)
გარდ. ადგილი მადრიდი, ესპანეთი
საქმიანობა მწერალი, პოეტი, რომანისტი, პოლიტიკოსი და ჟურნალისტი
მოქალაქეობა Flag of Spain.svg ესპანეთი
ალმა-მატერი Universidad Complutense de Madrid-Centro Universitario Villanueva
ჟანრი პოეზია და რომანი
Magnum opus პასკუალ დუარტეს ოჯახი და სკა
ჯილდოები ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურის დარგში, მიგელ დე სერვანტესის პრემია, ისაბელ კათოლიკეს ორდენის დიდი ჯვარი, ასტურიის პრინცის ლიტერატურული პრემია, სანტ-ჟორდის ჯვარი და კასტელაოს მედალი
შვილ(ებ)ი კამილო ხოსე სელა კონდე
Camilo José Cela ვიკისაწყობში

კამილო ხოსე სელა (დ. 11 მაისი, 1916 ქ. პადრონი — გ. 17 იანვარი, 2002) — ესპანელი მწერალი, ნობელის პრემიის ლაურეატი, ესპანეთის სამეფო აკადემიის წევრი, სერვანტესის პრემიის ლაურეატი, თანამედროვე ესპანური ლიტერატურის კლასიკოსია. ზოგადსაკაცობრიო პრობლემებს ესპანური კულტურის ტრადიციებში აშუქებდა და ესპანური ენის განვითარებას უწყობდა ხელს.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

კამილო ხოსე სელა 1916 წლის 11 მაისს დაიბადა ქალაქ პადრონში, ლა კორუნიას პროვინციაში. მამამისი კამილო სელა ფერნანდესი საბაჟოზე მსახურობდა, თავისუფალ დროს კი წერდა. დედა, კამილა ტრულოკი წარმოშობით ინგლისელი იყო. სკოლის დამთავრების შემდეგ სელა მადრიდის უნივერსიტეტში ჩაირიცხა, სადაც მედიცინას, ჰუმანიტარულ მეცნიერებებსა და სამართალს ეუფლებოდა.

1935 წელს ავტობიოგრაფიული ჩანაწერი და რამდენიმე ლექსი გამოაქვეყნა არგენტინულ ჟურნალში, სელას ლექსების პირველი კრებული კი 1936 წელს დაიწერა და 1945 წელს გამოიცა. 1955 წელს წიგნისათვის ვენესუელური მოთხრობები. ჟღალთმიანი სელა ესპანური კრიტიკის პრემიით დაჯილდოვდა, 1989 წელს კი ნობელის პრემია მიენიჭა ლიტერატურის დარგში. მწერალი 2002 წლის 17 იანვარს გარდაიცვალა.

შემოქმედება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რომანი „პასკუალ დუარტეს ოჯახი“, რომელმაც დიდი პოპულარობა მოუტანა, 1942 წელს დაწერა. იგი ალეგორიაა ესპანეთში არსებულ იმჟამინდელ ცხოვრებაზე და ყველაზე პოპულარული ესპანური რომანია დონ კიხოტის შემდეგ.

ფართო აღიარება მოიპოვა მწერლის შემდეგმა რომანებმა და მოთხრობებმა, რომელიც შავი იუმორით იყო გაჯერებული. მის შემოქმედებით მემკვიდრეობაში ასევე არის პიესები და მემუარები. წიგნი ესპანური ამბები. უსინათლოები და სულელები სელამ ჰემინგუეის მიუძღვნა, რომელთანაც მეგობრობდა. ცენზურა რომ აეცილებინა თავიდან, სელა ზოგიერთ ნაწარმოებს ფარეხში ბეჭდავდა და არალეგალურ ტირაჟებად ავრცელებდა.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ 1.0 1.1 Record #118667629 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი შემოწმებული აპრილი 26 2014:
  2. ↑ 2.0 2.1 data.bnf.fr შემოწმებული ოქტომბერი 10 2015:
  3. ↑ Села Камило Хосе, Села Камило Хосе // დიდი საბჭოთა ენციკლოპედია (1969–1978) შემოწმებული სექტემბერი 28 2015:
ხ • გ • რ
ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურაში
1901–1925
სიული პრიუდომი (1901) • თეოდორ მომზენი (1902) • ბიორნსტიერნე ბიორნსონი (1903) • ფრედერიკ მისტრალი / ხოსე ეჩეგარაი (1904) • ჰენრიკ სენკევიჩი (1905) • ჯოზუე კარდუჩი (1906) • რადიარდ კიპლინგი (1907) • რუდოლფ ეიკენი (1908) • სელმა ლაგერლოფი (1909) • პაულ ფონ ჰაიზე (1910) • მორის მეტერლინკი (1911) • გერჰარტ ჰაუპტმანი (1912) • რაბინდრანათ თაგორი (1913) • რომენ როლანი (1915) • ვერნერ ფონ ჰეიდენსტამი (1916) • კარლ გელერუპი / ჰენრიკ პონტოპიდანი (1917) • კარლ შპიტელერი (1919) • კნუტ ჰამსუნი (1920) • ანატოლ ფრანსი (1921) • ხაკინტო ბენავენტე (1922) • უ. ბ. იეიტსი (1923) • ვლადისლავ რეიმონტი (1924) • ჯორჯ ბერნარდ შოუ (1925)
 Nobel Prize.png
1926–1950
გრაცია დელედა (1926) • ანრი ბერგსონი (1927) • სიგრიდ უნსეტი (1928) • თომას მანი (1929) • სინკლერ ლუისი (1930) • ერიკ აქსელ კარლფელდტი (1931) • ჯონ გოლზუორთი (1932) • ივანე ბუნინი (1933) • ლუიჯი პირანდელო (1934) • იუჯინ ო’ნილი (1936) • როჟე მარტინ დიუ გარი (1937) • პერლ ბაკი (1938) • ფრანს ემილ სილანპიაია (1939) • იოჰანეს ვილჰელმ იენსენი (1944) • გაბრიელა მისტრალი (1945) • ჰერმან ჰესე (1946) • ანდრე ჟიდი (1947) • ტომას სტერნზ ელიოტი (1948) • უილიამ ფოლკნერი (1949) • ბერტრან რასელი (1950)
1951–1975
პერ ლაგერკვისტი (1951) • ფრანსუა მორიაკი (1952) • უინსტონ ჩერჩილი (1953) • ერნესტ ჰემინგუეი (1954) • ჰალდოურ კილიან ლაქსნესი (1955) • ხუან რამონ ხიმენესი (1956) • ალბერ კამიუ (1957) • ბორის პასტერნაკი (1958) • სალვატორე კვაზიმოდო (1959) • სენ-ჟონ პერსი (1960) • ივო ანდრიჩი (1961) • ჯონ სტეინბეკი (1962) • იორგოს სეფერისი (1963) • ჟან-პოლ სარტრი (უარი თქვა ჯილდოზე) (1964) • მიხეილ შოლოხოვი (1965) • შმუელ იოსეფ აგნონი / ნელი ზაკსი (1966) • მიგელ ანხელ ასტურიასი (1967) • იასუნარი კავაბატა (1968) • სემიუელ ბეკეტი (1969) • ალექსანდრე სოლჟენიცინი (1970) • პაბლო ნერუდა (1971) • ჰაინრიხ ბიოლი (1972) • პატრიკ უაიტი (1973) • ეივინდ იუნსონი / ჰარი მარტინსონი (1974) • ეუჟენიო მონტალე (1975)
1976–2000
სოლ ბელოუ (1976) • ვისენტე ალეისანდრე (1977) • ისააკ ბაშევის ზინგერი (1978) • ოდისეას ელიტისი (1979) • ჩესლავ მილოში (1980) • ელიას კანეტი (1981) • გაბრიელ გარსია მარკესი (1982) • უილიამ გოლდინგი (1983) • იაროსლავ სეიფერტი (1984) • კლოდ სიმონი (1985) • ვოლე შოიინკა (1986) • იოსიფ ბროდსკი (1987) • ნაჯიბ მაჰფუზი (1988) • კამილო ხოსე სელა (1989) • ოკტავიო პასი (1990) • ნადინ გორდიმერი (1991) • დერეკ უოლკოტი (1992) • ტონი მორისონი (1993) • კენძაბურო ოე (1994) • შეიმას ჰინი (1995) • ვისლავა შიმბორსკა (1996) • დარიო ფო (1997) • ჟოზე სარამაგო (1998) • გიუნტერ გრასი (1999) • გაო სინცზიანი (2000)
2001–დღემდე
ვ. ს. ნაიპოლი (2001) • იმრე კერტესი (2002) • ჯ. მ. კუტზეე (2003) • ელფრიდე იელინეკი (2004) • ჰაროლდ პინტერი (2005) • ორჰან ფამუქი (2006) • დორის ლესინგი (2007) • ჟან-მარი გუსტავ ლე კლეზიო (2008) • ჰერტა მიულერი (2009) • მარიო ვარგას ლიოსა (2010) • ტომას ტრანსტრიომერი (2011) • მო იანი (2012) • ელის მანრო (2013) • პატრიკ მოდიანო (2014) • სვეტლანა ალექსიევიჩი (2015) • ბობ დილანი (2016)
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=კამილო_ხოსე_სელა&oldid=3185087“-დან