შინაარსზე გადასვლა

ფრანსუა მორიაკი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ფრანსუა მორიაკი
ფრანგ. François Mauriac
დაბადების თარიღი 11 ოქტომბერი, 1885(1885-10-11)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]
დაბადების ადგილი ბორდო[13]
გარდაცვალების თარიღი 1 სექტემბერი, 1970(1970-09-01)[13] [1] [2] [3] [14] [4] [5] [15] [6] [7] [16] [9] [10] [11] [12] (84 წლის)
გარდაცვალების ადგილი პარიზის XVI რაიონი[17]
დასაფლავებულია Cimetière de Vémars
ფსევდონიმი Forez[18] და François Sturel[18]
საქმიანობა მწერალი[10] , ჟურნალისტი, პოეტი[10] , რომანისტი, დრამატურგი[10] , სცენარისტი, ლიტერატურული კრიტიკოსი და ბიოგრაფი
ენა ფრანგული ენა
მოქალაქეობა  საფრანგეთი
ალმა-მატერი ქარტიის ეროვნული სკოლა, Sainte-Marie Grand Lebrun და University of Bordeaux
ჟანრი მემუარები და ესე
Magnum opus Thérèse Desqueyroux, Q3222573?, Q2744849?, Vipers' Tangle, Le mystère Frontenac : roman, Questions of Precedence, La Fin de la nuit, The Dark Angels, A Woman of Pharisees, Q3094732?, L'Enfant chargé de chaînes, La Robe prétexte, La Chair et le Sang, Le Fleuve de feu, Genitrix, Destins, Ce qui était perdu, Le mystère Frontenac : roman, Les Chemins de la mer, Les arbres et les pierres, L'Agneau, Un adolescent d'autrefois, Maltaverne, Asmodée, Les Mal-aimés, passage du malin და Le Feu sur la terre
ჯილდოები ნობელის პრემია ლიტერატურაში[19] [20] , საპატიო ლეგიონის დიდი ჯვრის ორდენის კავალერი, საფრანგეთის აკადემიის გრან-პრი რომანისათვის[21] და Prix Émile Augier
მეუღლე Jeanne Mauriac
შვილ(ებ)ი Claude Mauriac, Luce Mauriac, Claire Mauriac და Jean Mauriac
გავლენა მოახდინეს
ხელმოწერა

ფრანსუა მორიაკი (ფრან. François Mauriac; დ. 11 ოქტომბერი, 1885 — გ. 1 სექტემბერი, 1970) — ფრანგი მწერალი, დრამატურგი, კრიტიკოსი, პოეტი, ფრანგული აკადემიის წევრი (1933 წლიდან), ნობელის პრემიის ლაურეატი ლიტერატურის დარგში (1952). 1958 წელს იგი დააჯილდოეს საპატიო ლეგიონის ორდენით.

ბიოგრაფია

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ფრანსუა მორიაკი, ფრანგული ლიტერატურის ერთ-ერთი დიდი წარმომადგენელი, კათოლიკე მწერალია. იგი დაიბადა 1885 წელს ბორდოში, მდიდარ ბუღჟუაზიულ ოჯახში. დაამთავრა ბორდოს უნივერსიტეტის ჰუმანიტალურ–ფილოლოგიური ფაკულტეტი. ლექსების პირველი კრებული თავის ხარჯზე გამოსცა 1909 წელს. 1913 წელს გამოსცა პირველი რომანი „ბავშვი ბორკილებში“, რომელშიც უკვე რელიგიური პრობლემებია წამოჭრილი. მორიაკმა მიიღო მონაწილეობა პირველ მსოფლიო ომში. ომის შემდეგ გამოცემულ ყველა რომანში კათოლიკე მწერლის მსოფლმხეფველობა და მისწრაფება ჩანს; მისთვის მთავარია ადამიანის ვნებებსა და რწმენას შორის კონფლიქტის დაძლევა ღმერთის აღიარებით. მისი რომანებიდან გამოირჩება „კეთროვანის ამბორი“, „ტერეზ დესკეირუ“, „ასპიტთა ბუდე“, „თამის დასასრული“ და სხვა.

მორიაკის მრავალრიცხოვან ესეებს შორის აღსანიშნავია „ჟანრასის ცხოვრება“, „ღმერთი და მამონა“ და სხვა.

მეორე მსოფლიო ომის დროს მორიაკი „წინააღმდეგობის“ მონაწილე იყო და ფორეზის ფსევდონიმით გამოაქვეყნა წიგნი „შავი რვეული“. არაგონთან ერთად იღვწოდა გაზეთ „ლეტრ ფრანსეზის“ არსებობისათვის და ფრანგი მწერლების ნაციონალური კომიტეტის წევრი გახდა.

მორიაკმა პირველი პიესა „ასმოდე“ 1938 წელს გამოსცა. პიესების წერა განაახლა საფრანგეთის განვითარების შემდეგ და გამოაქვეყნა: „ცეცხლი მიწაზე“, „ავი სულის გარდმოვლენა“ და სხვა.

1950 წლიდან დაიწყო მთელი რიგი სტატიების ბეჭდვა ჟურნალებში ლიტერატურის საკითხებზე. დიდი ნაშრომი მიუძღვნა დე გოლს. დაწერა რამდენიმე წიგნი მემუარებისა: „შინაგანი მემუარები“ და „ახალი მემუარები“.

1925 წელს მორიაკს მიენიჭა საფრანგეთის აკადემიის ლიტერატურის პრემია, 1933 წელს აკადემიის წევრად იქნა არჩეული, ხოლო 1952 წელს ნობელის პრემია მიენიჭა.

მორიაკი გარდაიცვალა 1970 წელს, პარიზში.

ჯილდოები და ღირსებები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  • ფრანგული ნოველა ორ ტომად – ტომი II;გამომც. საბჭოთა საქართველო, 1976; გვ: 543–544

სქოლიო

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. ↑ 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. ↑ 2.0 2.1 Encyclopædia Britannica
  3. ↑ 3.0 3.1 SNAC — 2010.
  4. ↑ 4.0 4.1 Discogs — 2000.
  5. ↑ 5.0 5.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  6. ↑ 6.0 6.1 Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
  7. ↑ 7.0 7.1 GeneaStar
  8. ↑ AlKindi
  9. ↑ 9.0 9.1 Babelio — 2007.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 10.4 The Fine Art Archive — 2003.
  11. ↑ 11.0 11.1 Annuaire prosopographique : la France savante / B. Delmas — 2009.
  12. ↑ 12.0 12.1 Munzinger Personen
  13. ↑ 13.0 13.1 Мориак Франсуа // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  14. ↑ Nationalencyklopedin — 1999.
  15. ↑ Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
  16. ↑ Roglo — 1997. — 10000000 ეგზ.
  17. ↑ Fichier des personnes décédées
  18. ↑ 18.0 18.1 Czech National Authority Database
  19. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1952/
  20. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
  21. ↑ Académie française
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
ხ • გ • რ
ნობელის პრემიის ლაურეატები ლიტერატურაში
1901–1925

სიული პრიუდომი (1901) • თეოდორ მომზენი (1902) • ბიორნსტიერნე ბიორნსონი (1903) • ფრედერიკ მისტრალი / ხოსე ეჩეგარაი (1904) • ჰენრიკ სენკევიჩი (1905) • ჯოზუე კარდუჩი (1906) • რადიარდ კიპლინგი (1907) • რუდოლფ ოიკენი (1908) • სელმა ლაგერლოფი (1909) • პაულ ფონ ჰაიზე (1910) • მორის მეტერლინკი (1911) • გერჰარტ ჰაუპტმანი (1912) • რაბინდრანათ თაგორი (1913) • რომენ როლანი (1915) • ვერნერ ფონ ჰეიდენსტამი (1916) • კარლ გელერუპი / ჰენრიკ პონტოპიდანი (1917) • კარლ შპიტელერი (1919) • კნუტ ჰამსუნი (1920) • ანატოლ ფრანსი (1921) • ხაკინტო ბენავენტე (1922) • უ. ბ. იეიტსი (1923) • ვლადისლავ რეიმონტი (1924) • ჯორჯ ბერნარდ შოუ (1925)

1926–1950

გრაცია დელედა (1926) • ანრი ბერგსონი (1927) • სიგრიდ უნსეტი (1928) • თომას მანი (1929) • სინკლერ ლუისი (1930) • ერიკ აქსელ კარლფელდტი (1931) • ჯონ გოლზუორთი (1932) • ივანე ბუნინი (1933) • ლუიჯი პირანდელო (1934) • იუჯინ ო’ნილი (1936) • როჟე მარტინ დიუ გარი (1937) • პერლ ბაკი (1938) • ფრანს ემილ სილანპაა (1939) • იოჰანეს ვილჰელმ იენსენი (1944) • გაბრიელა მისტრალი (1945) • ჰერმან ჰესე (1946) • ანდრე ჟიდი (1947) • ტომას სტერნზ ელიოტი (1948) • უილიამ ფოლკნერი (1949) • ბერტრან რასელი (1950)

1951–1975

პერ ლაგერკვისტი (1951) • ფრანსუა მორიაკი (1952) • უინსტონ ჩერჩილი (1953) • ერნესტ ჰემინგუეი (1954) • ჰალდორ ლაქსნესი (1955) • ხუან რამონ ხიმენესი (1956) • ალბერ კამიუ (1957) • ბორის პასტერნაკი (1958) • სალვატორე კვაზიმოდო (1959) • სენ-ჟონ პერსი (1960) • ივო ანდრიჩი (1961) • ჯონ სტეინბეკი (1962) • გიორგოს სეფერისი (1963) • ჟან-პოლ სარტრი (უარი თქვა ჯილდოზე) (1964) • მიხეილ შოლოხოვი (1965) • შმუელ აგნონი / ნელი ზაქსი (1966) • მიგელ ანხელ ასტურიასი (1967) • იასუნარი კავაბატა (1968) • სემიუელ ბეკეტი (1969) • ალექსანდრე სოლჟენიცინი (1970) • პაბლო ნერუდა (1971) • ჰაინრიხ ბიოლი (1972) • პატრიკ უაიტი (1973) • ეივინდ იუნსონი / ჰარი მარტინსონი (1974) • ეუჟენიო მონტალე (1975)

1976–2000

სოლ ბელოუ (1976) • ვისენტე ალეიქსანდრე (1977) • ისააკ ბაშევის ზინგერი (1978) • ოდისეას ელიტისი (1979) • ჩესლავ მილოში (1980) • ელიას კანეტი (1981) • გაბრიელ გარსია მარკესი (1982) • უილიამ გოლდინგი (1983) • იაროსლავ სეიფერტი (1984) • კლოდ სიმონი (1985) • უოლე შოინკა (1986) • იოსიფ ბროდსკი (1987) • ნაჯიბ მაჰფუზი (1988) • კამილო ხოსე სელა (1989) • ოქტავიო პასი (1990) • ნადინ გორდიმერი (1991) • დერეკ უოლკოტი (1992) • ტონი მორისონი (1993) • კენძაბურო ოე (1994) • შეიმას ჰინი (1995) • ვისლავა შიმბორსკა (1996) • დარიო ფო (1997) • ჟოზე სარამაგო (1998) • გიუნტერ გრასი (1999) • გაო სინძიანი (2000)

2001–დღემდე

ვიდიადჰარ ნაიპოლი (2001) • იმრე კერტესი (2002) • ჯონ მაქსველ კუტზეე (2003) • ელფრიდე იელინეკი (2004) • ჰაროლდ პინტერი (2005) • ორჰან ფამუქი (2006) • დორის ლესინგი (2007) • ჟან-მარი გუსტავ ლე კლეზიო (2008) • ჰერტა მიულერი (2009) • მარიო ვარგას ლიოსა (2010) • ტომას ტრანსტრიომერი (2011) • მო იენი (2012) • ელის მანრო (2013) • პატრიკ მოდიანო (2014) • სვეტლანა ალექსიევიჩი (2015) • ბობ დილანი (2016) • იშიგურო კაძუო (2017) • ოლგა ტოკარჩუკი (2018) • პეტერ ჰანდკე (2019) • ლუიზა გლიუკი (2020) • აბდულრაზაკ გურნა (2021) • ანი ერნო (2022) • იუნ ფოსე (2023) • ჰან კანი (2024)

ხ • გ • რ
← 1952 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები →
ფიზიოლოგია
და მედიცინა
ფიზიკა
ქიმია
ლიტერატურა
მშვიდობა
ეკონომიკა
  • გაიცემა 1969 წლიდან.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ფრანსუა_მორიაკი&oldid=3878542“-დან