არგენტინის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები

ოლიმპიური მედლების რეკორდი
ფეხბურთი

არგენტინა
მეტსახელ(ებ)ი	La Albiceleste (ცისფერ-თეთრები)
ასოციაცია	Asociación del Fútbol Argentino; (არგენტინის ფეხბურთის ასოციაცია)
კონფედერაცია	კონმებოლი (სამხრეთი ამერიკა)
მთავარი მწვრთვნელი	ლიონელ სკალონი
კაპიტანი	ლიონელ მესი
ყველაზე მეტი კეპი	ხავიერ მასკერანო (147)
ბომბარდირი	ლიონელ მესი (65)
სტადიონი	El Monumental, Mario A. Kempes, Estadio Único
ფიფა-ს კოდი	ARG
ფიფა-ს რეიტინგი	3
ფიფა-ს უმაღლესი რეიტინგი	1 (მარტი 2007, ოქტომბერი 2007 – ივნისი 2008)
ფიფა-ს უდაბლესი რეიტინგი	24 (აგვისტო 1996)
ელო-ს რეიტინგი	4
ელო-ს უმაღლესი რეიტინგი	1 (ბოლოს 2007 წლის ივლისში, 34-ჯერ ჯამში)
ელო-ს უდაბლესი რეიტინგი	28 (ივნისი 1990)
საშინაო ფერი	საგარეო ფერი
პირველი საერთაშორისო
	ურუგვაი 2–3 არგენტინა; (მონტევიდეო, ურუგვაი; 16 მაისი, 1901)
უდიდესი გამარჯვება
	არგენტინა 12–0 ეკვადორი ; (მონტევიდეო, ურუგვაი; 22 იანვარი, 1942)
უდიდესი დამარცხება
	ჩეხოსლოვაკია 6–1 არგენტინა ; (ჰელსინგბორგი, შვედეთი; 15 ივნისი, 1958); ურუგვაი 5–0 არგენტინა ; (გუაიაკილი, ეკვადორი; 16 დეკემბერი, 1959); არგენტინა 0–5 კოლუმბია ; (ბუენოს-აირესი, არგენტინა; 5 სექტემბერი, 1993) ბოლივია 6–1 არგენტინა ; (ლა-პასი, ბოლივია; 1 აპრილი, 2009)
მსოფლიო ჩემპიონატი
გამოსვლა	15 (პირველად 1930)
საუკეთესო შედეგი	გამარჯვებული, 1978 და 1986
კოპა ამერიკა
გამოსვლა	39 (პირველად 1916)
საუკეთესო შედეგი	გამარჯვებული, 1921, 1925, 1927, 1929, 1937, 1941, 1945, 1946, 1947, 1955, 1957, 1959, 1991, 1993
კონფედერაციის თასი
გამოსვლა	3 (პირველად 1992)
საუკეთესო შედეგი	გამარჯვებული, 1992
ოლიმპიური მედლების რეკორდი
ფეხბურთი

არგენტინის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები — წარმოადგენს არგენტინას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს არგენტინის ფეხბურთის ასოციაცია.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1970-იანი წლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1974 წლის მუნდიალზე არგენტინამ დაძლია პირველი ჯგუფური ეტაპი და გავიდა მეორე ჯგუფურ ეტაპზე, სადაც დაიკავა ჯგუფში ბოლო ადგილი.

არგენტინა მასპინძლობდა შემდგომ, 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატს. გუნდმა ფინალში გასვლა მოახერხა, სადაც მას ნიდერლანდის ნაკრები შეხვდა. ფინალი ნიდერლანდმა კარგად დაიწყო, მაგრამ პირველ ტაიმში არგენტინა დაწინაურდა მარიო კემპესის გოლით. დიკ ნანინგას გოლით ნიდერლანდმა მატჩის დასრულებამდე რვა წუთით ადრე გაათანაბრა და მატჩის მიწურულს მოგების შანსიც ჰქონდა, მაგრამ რობ რენსენბრიკის დარტყმა ძელს მოხვდა. დამატებით დროში კემპესისა და დანიელ ბერტონის გოლებით არგენტინამ გაიმარჯვა და ისტორიაში პირველად მოიპოვა მსოფლიო ჩემპიონის ტიტული.

დიეგო მარადონას ეპოქა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1986 წლის მუნდიალი იქცა დიეგო მარადონას ბენეფისად. ამ ჩემპიონატზე არგენტინამ მეორედ შეძლო ჩემპიონის ტიტულის მოპოვება. ფინალში მათ 3-2 დაამარცხეს გერმანიის ნაკრები. ბოლო, გამარჯვების გოლი მარადონას პასით ხორხე ბურუჩაგამ გაიტანა. მომდევნო, 1990 წლის მუნდიალის ფინალაში არგენტინა კვლავ გერმანიას დაუპირისპირდა, მაგრამ ამჯერად დამარცხდა.

1998-დან დღემდე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1998 წლის მუნდიალზე არგენტინა დიეგო მარადონას გარეშე გაემგზავრა, მაგრამ მას ჰყავდა გაბრიელ ბატისტუტა. არგენტინელებმა მერვედფინალში პენალტების სერიაში დაამაცხეს მუდმივი მეტოქე ინგლისი. მეოთხედფინალში მათი მეტოქე ნიდერლანდის ნაკრები იყო. ნიდერლანდი დაწინაურდა პატრიკ კლეივერტის გოლით, მაგრამ კლაუდიო ლოპესის გოლით არგენტინამ პირველივე ტაიმში გაათანაბრა. ნიდერლანდმა გაიმარჯვა ანგარიშით 2-1 89-ე წუთზე დენის ბერგკამპის მიერ გატანილი გოლით. ბერგკამპმა მიიღო ფრენკ დე ბურის 55 მეტრიანი პასი, ერთი მოძრაობით მოატყუა რობერტო აიალა და გაიტანა მსოფლიო ჩემპიონატების ისტორიაში ერთ-ერთი ულამაზესი გოლი.^[3]

2006 წლის მუნდიალზე არგენტინამ ჯგუფში მოიგო პირველი ორი მატჩი, ფრედ ითამაშა მესამე ნიდერლანდთან, გაიყო მასთან ქულები, მაგრამ ბურთების უკეთესი სხვაობით დაიკავა პირველი ადგილი და მეოთხედფინალში გამოეთიშა ტურნირს გერმანიასთან პენალტების სერიაში წაგებით. 2010 წლის მუნდიალზე არგენტინა კვლავ გერმანიამ გამოაგდო, კვლავ მეოთხედფინალიდან, ამჯერად მატჩი 0-4 დასრულდა. ასევე გერმანიასთან შეხვდა არგენტინა მუნდიალი 2014-ის ფინალში. ძირითადი დრო 0-0 დასრულდა. მატჩის ერთადერთი გოლი დამატებით დროის მეორე ტაიმში, 113-ე წუთზე ანდრე შურლეს ფლანგური გარღვევისა და პასის შედეგად შეცვლაზე შესულმა მარიო გეცემ გაიტანა. არგენტინამ 1990 წლის შემდეგ პირველად კვლავ ვერცხლის მედლები მოიპოვა. არგენტინელთა კაპიტანი ლიონელ მესი კი ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელად დასახელდა.

გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

შემადგენლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

0#0	პოზიცია	მოთამაშე	დაბადების თარიღი (ასაკი)	მატჩი	გოლი	კლუბი
1	მეკ	სერხიო რომერო	22 თებერვალი, 1987 (1987-02-22) (33 წლის)	64	0	სამპდორია
23	მეკ	მარიანო ანდუხარი	30 ივლისი, 1983 (1983-07-30) (37 წლის)	11	1	ნაპოლი
12	მეკ	ნაჰუელ გუზმანი	10 თებერვალი, 1986 (1986-02-10) (34 წლის)	5	0	ტიგრესი
	მეკ	აგუსტინ მარჩეზინი	16 მარტი, 1988 (1988-03-16) (32 წლის)	2	0	სანტოს ლაგუნა

16	მცვ	მარკოს როხო	20 მაისი, 1990 (1990-05-20) (30 წლის)	59	3	მანჩესტერ იუნაიტედი
4	მცვ	პაბლო საბალეტა	16 იანვარი, 1985 (1985-01-16) (35 წლის)	53	0	მანჩესტერ სიტი
15	მცვ	მარტინ დემიკელისი	20 დეკემბერი, 1980 (1980-12-20) (39 წლის)	48	2	მანჩესტერ სიტი
2	მცვ	ესეკიელ გარაი	10 ოქტომბერი, 1986 (1986-10-10) (34 წლის)	31	0	ზენიტი
17	მცვ	ნიკოლას ოტამენდი	12 თებერვალი, 1988 (1988-02-12) (32 წლის)	25	1	ვალენსია
3	მცვ	ფაკუნდო რონკალია	10 თებერვალი, 1987 (1987-02-10) (33 წლის)	6	0	ჯენოა
	მცვ	რამირო ფუნეს მორი	5 მარტი, 1991 (1991-03-05) (29 წლის)	2	0	ევერტონი
	მცვ	ემანუელ მასი	15 იანვარი, 1989 (1989-01-15) (31 წლის)	2	0	სან ლორენცო
13	მცვ	მილტონ კასკო	11 აპრილი, 1988 (1988-04-11) (32 წლის)	1	0	ოლდ ბოიზი

14	ნახ	ხავიერ მასკერანო	8 ივნისი, 1984 (1984-06-08) (36 წლის)	117	3	ბარსელონა
7	ნახ	ანხელ დი მარია	14 თებერვალი, 1988 (1988-02-14) (32 წლის)	66	15	მანჩესტერ იუნაიტედი
5	ნახ	ფერნანდო გაგო	10 აპრილი, 1986 (1986-04-10) (34 წლის)	59	0	ბოკა ხუნიორსი
19	ნახ	მაქსი როდრიგესი	7 იანვარი, 1981 (1981-01-07) (39 წლის)	41	12
19	ნახ	ევერ ბანეგა	29 ივნისი, 1988 (1988-06-29) (32 წლის)	34	4	სევილია
6	ნახ	ლუკას ბილია	30 იანვარი, 1986 (1986-01-30) (34 წლის)	34	0	ლაციო
21	ნახ	ხავიერ პასტორე	20 ივნისი, 1989 (1989-06-20) (31 წლის)	25	2	პარი სენ-ჟერმენი
	ნახ	ენცო პერესი	22 თებერვალი, 1986 (1986-02-22) (34 წლის)	15	1	ვალენსია
20	ნახ	ერიკ ლამელა	4 მარტი, 1992 (1992-03-04) (28 წლის)	12	1	ტოტენჰემი
	ნახ	ნიკოლას გაიტანი	23 თებერვალი, 1988 (1988-02-23) (32 წლის)	10	2	ბენფიკა
8	ნახ	რობერტო პერეირა	7 იანვარი, 1991 (1991-01-07) (29 წლის)	8	0	იუვენტუსი
	ნახ	მატიას კრანვიტერი	21 მაისი, 1993 (1993-05-21) (27 წლის)	2	0	რივერ პლეიტი

10	თავ	ლიონელ მესი	24 ივნისი, 1987 (1987-06-24) (33 წლის)	103	46	ბარსელონა
11	თავ	სერხიო აგუერო	2 ივნისი, 1988 (1988-06-02) (32 წლის)	89	39	მანჩესტერ სიტი
9	თავ	გონსალო იგუაინი	12 ოქტომბერი, 1987 (1987-10-12) (33 წლის)	52	25	ნაპოლი
22	თავ	ეზეკიელ ლავესი	3 მაისი, 1985 (1985-05-03) (35 წლის)	42	4	პარი სენ-ჟერმენი
	თავ	პაულო დიბალა	15 ნოემბერი, 1993 (1993-11-15) (27 წლის)	12	0	იუვენტუსი
	თავ	ანხელ კორეა	9 მარტი, 1995 (1995-03-09) (25 წლის)	2	1	ატლეტიკო მადრიდი

რეკორდები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ჩატარებული მატჩები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

განახლდა: 2020 წლის 9 ოქტომბრის მონაცემებით:^[4]^[5]

ხავიერ მასკერანო.

ადგ.	ფეხბურთელი	პერიოდი	მატჩი	გოლი
1	ხავიერ მასკერანო	2003–2018	147	3
2	ხავიერ ძანეტი	1994–2011	143	4
3	ლიონელ მესი	2005–	139	71
4	რობერტო აიალა	1994–2007	114	7
5	დიეგო სიმეონე	1988–2002	106	9
6	ანხელ დი მარია	2008–	102	20
7	სერხიო აგუერო	2006–	97	41
7	ოსკარ რუჯერი	1983–1994	97	7
9	სერხიო რომერო	2009–	96	0
10	დიეგო მარადონა	1977–1994	91	34

ბომბარდირები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

განახლდა: 2020 წლის 9 ოქტომბრის მონაცემებით:^[6]

ლიონელ მესი.

ადგ.	ფეხბურთელი	პერიოდი	გოლი	მატჩი	საშ/მატჩში	ოფიც. მატჩ. გოლები
1	ლიონელ მესი	2005–	71	139	0.51	37
2	გაბრიელ ბატისტუტა	1991–2002	54	77	0.7	38
3	სერხიო აგუერო	2006–	41	97	0.42	20
4	ერნან კრესპო	1995–2007	35	64	0.55	26
5	დიეგო მარადონა	1977–1994	34	91	0.37	15
6	გონსალო იგუაინი	2009–2018	31	75	0.41	23
7	ლუის არტიმე	1961–1967	24	25	0.96	?
8	დანიელ პასარელა	1976–1986	23	70	0.33	6
9	ლეოპოლდო ლუკე	1975–1981	21	45	0.49	8
9	ხოსე სანფილიპო	1956–1962	21	29	0.76	?

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

↑ Pelayes, Héctor Darío. (September 24, 2010) ARGENTINA-URUGUAY Matches 1902–2009. RSSSF. ციტირების თარიღი: November 7, 2010.
↑ After 1988, the tournament has been restricted to squads with no more than 3 players over the age of 23, and these matches are not regarded as part of the national team's record, nor are caps awarded.
↑ Netherlands ready to revive Argentina rivalry
↑ FIFA Century Club. FIFA. ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.
↑ Appearances for Argentina National Team. RSSSF.com (17 ივნისი, 2020). ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.
↑ Goalscoring for Argentina National Team. RSSSF.com (17 ივნისი, 2020). ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.

[First_match-1] Pelayes, Héctor Darío. (September 24, 2010) ARGENTINA-URUGUAY Matches 1902–2009. RSSSF. ციტირების თარიღი: November 7, 2010.

[2] After 1988, the tournament has been restricted to squads with no more than 3 players over the age of 23, and these matches are not regarded as part of the national team's record, nor are caps awarded.

[3] Netherlands ready to revive Argentina rivalry

[Century-4] FIFA Century Club. FIFA. ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.

[Argentina-Appearances-5] Appearances for Argentina National Team. RSSSF.com (17 ივნისი, 2020). ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.

[Argentina-Goalscoring-6] Goalscoring for Argentina National Team. RSSSF.com (17 ივნისი, 2020). ციტირების თარიღი: 31 აგვისტო, 2020.

[1]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]