არგენტინის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები
 | |||||||||||||||||||
| მეტსახელ(ებ)ი | La Albiceleste (ცისფერ-თეთრები) | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ასოციაცია |
Asociación del Fútbol Argentino (არგენტინის ფეხბურთის ასოციაცია) | ||||||||||||||||||
| კონფედერაცია | კონმებოლი (სამხრეთი ამერიკა) | ||||||||||||||||||
| მთავარი მწვრთვნელი | ლიონელ სკალონი | ||||||||||||||||||
| კაპიტანი | ლიონელ მესი | ||||||||||||||||||
| ყველაზე მეტი კეპი | ლიონელ მესი (172) | ||||||||||||||||||
| ბომბარდირი | ლიონელ მესი (98) | ||||||||||||||||||
| სტადიონი | „ელ მონუმენტალი“ | ||||||||||||||||||
| ფიფა-ს კოდი | ARG | ||||||||||||||||||
| ფიფა-ს რეიტინგი | 3 | ||||||||||||||||||
| ფიფა-ს უმაღლესი რეიტინგი | 1 (მარტი 2007, ოქტომბერი 2007 – ივნისი 2008) | ||||||||||||||||||
| ფიფა-ს უდაბლესი რეიტინგი | 24 (აგვისტო 1996) | ||||||||||||||||||
| ელო-ს რეიტინგი | 4 | ||||||||||||||||||
| ელო-ს უმაღლესი რეიტინგი | 1 (ბოლოს 2007 წლის ივლისში, 34-ჯერ ჯამში) | ||||||||||||||||||
| ელო-ს უდაბლესი რეიტინგი | 28 (ივნისი 1990) | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| პირველი საერთაშორისო | |||||||||||||||||||
 ურუგვაი 2–3 .svg){kind=small} არგენტინა(მონტევიდეო, ურუგვაი; 16 მაისი, 1901)[1] | |||||||||||||||||||
| უდიდესი გამარჯვება | |||||||||||||||||||
არგენტინა 12–0 ეკვადორი  (მონტევიდეო, ურუგვაი; 22 იანვარი, 1942) | |||||||||||||||||||
| უდიდესი დამარცხება | |||||||||||||||||||
|
 ესპანეთი 6–1 არგენტინა  (მადრიდი, ესპანეთი; 27 მარტი, 2018) | |||||||||||||||||||
| მსოფლიო ჩემპიონატი | |||||||||||||||||||
| გამოსვლა | 15 (პირველად 1930) | ||||||||||||||||||
| საუკეთესო შედეგი | გამარჯვებული, 1978, 1986 და 2022 | ||||||||||||||||||
| კოპა ამერიკა | |||||||||||||||||||
| გამოსვლა | 39 (პირველად 1916) | ||||||||||||||||||
| საუკეთესო შედეგი | გამარჯვებული, 1921, 1925, 1927, 1929, 1937, 1941, 1945, 1946, 1947, 1955, 1957, 1959, 1991, 1993 | ||||||||||||||||||
| კონფედერაციის თასი | |||||||||||||||||||
| გამოსვლა | 3 (პირველად 1992) | ||||||||||||||||||
| საუკეთესო შედეგი | გამარჯვებული, 1992 | ||||||||||||||||||
ჯილდოები
| |||||||||||||||||||
არგენტინის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები (ესპ. Selección de fútbol de Argentina) — წარმოადგენს არგენტინას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს არგენტინის ფეხბურთის ასოციაცია. ასოციაცია ფიფას წევრია 1912 წლიდან, კონმებოლის წევრი 1916 წლიდან.
არგენტინის ნაკრები მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ტიტულოვანი საფეხბურთო ნაკრებია — მათ სამჯერ მოიგეს მსოფლიო ჩემპიონატი (პირველად 1978 წელს სესარ ლუის მენოტის თავკაცობით, მეორედ 1986 წელს კარლოს ბილარდოს, ხოლო მესამედ 2022 წელს ლიონელ სკალონის ხელმძღვანელობით) და 15-ჯერ მოიპოვეს სამხრეთ ამერიკის თასი.
არგენტინის ნაკრები ცნობილია თავისი ისტორიული მეტოქეობით ბრაზილიის, ურუგვაის, გერმანიის და ინგლისის ეროვნულ ნაკრებებთან, მათ შორის გამართული პრინციპული დაპირისპირებებიდან გამომდინარე.[2][3]
არგენტინის ნაკრებში ჩატარებული შეხვედრების რაოდენობისა (172 მატჩი) და გატანილი ბურთების (98 გოლი) მიხედვით საუკეთესო შედეგი აქვს ნაკრების ამჟამინდელ კაპიტანს ლიონელ მესის, რომელსაც დიეგო მარადონასთან ერთად ყველა დროის უდიდეს არგენტინელ ფეხბურთელად მიიჩნევენ.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1970-იანი წლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1974 წლის მუნდიალზე არგენტინამ დაძლია პირველი ჯგუფური ეტაპი და გავიდა მეორე ჯგუფურ ეტაპზე, სადაც დაიკავა ჯგუფში ბოლო ადგილი.
არგენტინამ მომდევნო, 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატს უმასპინძლა. მასპინძელთა ეროვნულმა გუნდმა შემტევი თამაშისა და გამარჯვებისადმი დაუოკებელი სწრაფვის წყალობით წარმატებით განვლო ორივე ჯგუფური ეტაპი და ფინალში ნიდერლანდების ეროვნულ ნაკრებს დაუპირისპირდა. ფინალი თანაბარ ბრძოლაში, გარდამავალი უპირატესობით წარიმართა, თუმცა პირველ ტაიმში არგენტინელებმა მარიო კემპესის გოლის წყალობით მაინც შეძლეს დაწინაურება. ნიდერლანდელებმა შეხვედრის დასრულებამდე რვა წუთით ადრე დიკ ნანინგას გოლით ანგარიში გაათანაბრეს და თამაშის მიწურულს მატჩის მოგების შანსიც ჰქონდათ, მაგრამ რობ რენსენბრინკის მახვილი კუთხიდან დარტყმული ბურთი ძელმა მოიგერია. დამატებით დროში მარიო კემპესისა და დანიელ ბერტონის გოლებით არგენტინამ გაიმარჯვა და ისტორიაში პირველად მსოფლიო ჩემპიონის ტიტული მოიპოვა.[4]
დიეგო მარადონას ეპოქა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1986 წლის მუნდიალი დიეგო მარადონას ბენეფისად იქცა. ამ ჩემპიონატზე არგენტინამ მეორედ შეძლო მსოფლიო ჩემპიონის ტიტულის მოპოვება. ფინალში მათ გფრ-ს ნაკრები 3–2 დაამარცხეს. ბოლო, გამარჯვების გოლი მარადონას პასით ხორხე ბურუჩაგამ გაიტანა. მომდევნო, 1990 წლის მუნდიალის ფინალში არგენტინა კვლავ გფრ-ს დაუპირისპირდა, მაგრამ ამჯერად დამარცხდა — 0–1.
1998-დან დღემდე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1998 წლის მუნდიალზე არგენტინა დიეგო მარადონას გარეშე გაემგზავრა, მაგრამ მას ჰყავდა გაბრიელ ბატისტუტა. არგენტინელებმა მერვედფინალში პენალტების სერიაში დაამაცხეს მუდმივი მეტოქე ინგლისი. მეოთხედფინალში მათი მეტოქე ნიდერლანდების ნაკრები იყო. ნიდერლანდელები პატრიკ კლეივერტის გოლით დაწინაურდნენ, მაგრამ კლაუდიო ლოპესის გოლით არგენტინამ პირველივე ტაიმში გაათანაბრა. ნიდერლანდელებმა 89-ე წუთზე დენის ბერგკამპის მიერ გატანილი გოლის წყალობით — ანგარიშით 2–1 გაიმარჯვეს. ფრენკ დე ბურის 55-მეტრიანი უზუსტესი გადაცემის მიღების შემდეგ, ბერგკამპმა ერთი მოძრაობით ჩამოიცილა რობერტო აიალა და მსოფლიო ჩემპიონატების ისტორიაში ერთ-ერთი ულამაზესი გოლი გაიტანა.[5]
2006 წლის მუნდიალზე არგენტინამ ჯგუფში მოიგო პირველი ორი მატჩი, ფრედ ითამაშა მესამე ნიდერლანდებთან, გაიყო მასთან ქულები, მაგრამ ბურთების უკეთესი სხვაობით დაიკავა პირველი ადგილი და მეოთხედფინალში გამოეთიშა ტურნირს გერმანიასთან პენალტების სერიაში წაგებით. 2010 წლის მუნდიალზე არგენტინა კვლავ გერმანიამ გამოაგდო, კვლავ მეოთხედფინალიდან, ამჯერად მატჩი 0–4 დასრულდა. ასევე გერმანიას შეხვდა არგენტინა მუნდიალი 2014-ის ფინალში. ძირითადი დრო 0–0 დასრულდა. მატჩის ერთადერთი გოლი დამატებით დროის მეორე ტაიმში, 113-ე წუთზე ანდრე შურლეს ფლანგური გარღვევისა და პასის შედეგად შეცვლაზე შემოსულმა მარიო გეცემ გაიტანა. არგენტინამ 1990 წლის შემდეგ კვლავ ვერცხლის მედლები მოიპოვა. არგენტინელთა კაპიტანი ლიონელ მესი კი ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელად დასახელდა.
მიღწევები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ოფიციალური[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- კოპა ამერიკა
ჩემპიონი (15): 1921, 1925, 1927, 1929, 1937, 1941, 1945, 1946, 1947, 1955, 1957, 1959, 1991, 1993, 2021
ვიცე-ჩემპიონი (14): 1916, 1917, 1920, 1923, 1924, 1926, 1935, 1942, 1959, 1967, 2004, 2007, 2015, 2016
მესამე ადგილი (5): 1919, 1956, 1963, 1989, 2019
- პანამერიკული ჩემპიონატი
- ჩემპიონი (1): 1960
- ვიცე-ჩემპიონი (1): 1956
- ფიფა-ს კონფედერაციის თასი
- ჩემპიონი (1): 1992
- ვიცე-ჩემპიონი (2): 1995, 2005
- უეფა-კონმებოლის ჩემპიონთა თასი
- ჩემპიონი (2): 1993, 2022
ამხანაგური[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ნიუტონის თასი (17): 1906, 1907, 1908, 1909, 1911, 1916, 1918, 1924, 1927, 1928, 1937, 1942, 1945, 1957, 1973, 1975, 1976 (რეკორდი)
- ლიპტონის თასი (18): 1906, 1907, 1908, 1909, 1913, 1915, 1916, 1917, 1918, 1928, 1937, 1942, 1945, 1957, 1962, 1968, 1976, 1992 (რეკორდი)
- არგენტინის ღირსების თასი (7): 1909, 1911, 1913, 1914,1918, 1919, 1980 (რეკორდი)
- მაისის რევოლუციის ასი წლისთავის თასი (1): 1910
- ურუგვაის ღირსების თასი (5): 1915, 1916, 1917, 1923, 1924
- ხუან მიგნაბურუს თასი (5): 1935, 1936, 1938, 1940, 1943 (რეკორდი)
- ექტორ რივადავია გომესის თასი (3): 1935, 1936, 1943 (რეკორდი)
- როკას თასი (4): 1923, 1939, 1940, 1971
- სუპერკლასიკო დე ლას ამერიკას (2): 2017, 2019
- ერთა თასი (1): 1964
- კირინის თასი (2): 1992, 2003
- სან ხუანის თასი (1): 2019
ნაკრების ფორმები წლების მიხედვით[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
საშინაო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
      1901–1908
|
    1908–1974
|
1930
|
1975
|
  1978
|
     1986
|
     1990
|
   1994
|
     1998
|
  1999
|
    2002
|
     2004
|
     2006
|
   2008
|
    2010
|
    2011
|
     2014
|
     2015
|
     2016
|
     2018
|
     2019
|
    2020
|
     2021
|
     2022
|
||||||
საგარეო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1919
|
 1958
|
    1978
|
 1982
|
  1986
|
     1994
|
   1998
|
    2002
|
    2004
|
   2006
|
   2008
|
   2010
|
    2011
|
     2014
|
     2015–2016
|
     2018
|
   2019
|
     2020–2021
|
     2022
|
მეკარეების[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
    2020–2022
|
     2020–2022
|
     2020–2022
|
ეკიპირება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
.svg){kind=icon}
| მწარმოებელი | პერიოდი | შენიშვნა |
|---|---|---|
| Gath & Chaves |
1930–1934 | [6] |
| Sportlandia |
1966 | [7] |
 Adidas |
1973–1979 | [6][8] |
 Le Coq Sportif |
1980–1989 | [6][9] |
| Adidas |
1990–1998 | [8][10] |
 Reebok |
1999–2001 | [11] |
| Adidas |
2001– | [8] |
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შემადგენლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- განახლდა: 2022 წლის 19 დეკემბრის მონაცემებით
ნაკრების მწვრთნელები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| პერიოდი | მწვრთნელი | თ | მ | ფ | წ | გგ | მგ | ბს | მ% | ტიტულები |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1921 | პედრო ბლეო ფურნოლი[12] |
1 კოპა ამერიკა (1921) | ||||||||
| 1924–1925 | ანხელ ვასკესი |
13 | 6 | 6 | 1 | 19 | 9 | +10 | 61,53% | 1 კოპა ამერიკა (1925) |
| 1927–1928 | ხოსე ლაგო მილანი |
13 | 8 | 3 | 2 | 44 | 15 | +29 | 69,23% | 1 კოპა ამერიკა (1927) 1 ფინალისტი (ამსტერდამი 1928) |
| 1929–1930 | ფრანსისკო ოლასარი - ხუან ხოსე ტრამუტოლა |
11 | 7 | 2 | 2 | 29 | 13 | +16 | 69,69% | 1 კოპა ამერიკა (1929) |
| 1934 | .svg){kind=small} ფელიპე პასკუჩი |
1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 3 | -1 | 00,00% | |
| 1934–1937 | მანუელ სეოანე |
10 | 7 | 1 | 2 | 20 | 8 | +12 | 73,33% | 1 კოპა ამერიკა (1937) |
| 1938–1939 | ანხელ ფერნანდეს როკა |
4 | 3 | 0 | 1 | 11 | 6 | +5 | 75,00% | |
| 1939–1958 | გილიერმო სტაბილე |
115 | 77 | 20 | 18 | 290 | 129 | +161 | 72,75% | 6 კოპა ამერიკა (1941, 1945, 1946, 1947, 1955, 1957) |
| 1959 | ვიქტორიო სპინეტო - ხოსე ბარეირო |
6 | 5 | 1 | 0 | 19 | 5 | +14 | 91,66% | 1 კოპა ამერიკა (1959) |
| ხოსე მანუელ მორენო |
5 | 2 | 1 | 2 | 11 | 13 | -2 | 50,00% | ||
| 1960 | გილიერმო სტაბილე |
10 | 6 | 1 | 3 | 16 | 15 | +1 | 63,33% | 1 პანამერიკული ჩემპიონატი (1960) |
| 1960–1961 | ვიქტორიო სპინეტო |
10 | 5 | 3 | 2 | 23 | 12 | +11 | 60,00% | |
| 1961 | ხოსე დ'ამიკო |
2 | 1 | 0 | 1 | 6 | 3 | 3 | 50,00% | |
| 1962 | ხუან კარლოს ლორენსო |
5 | 2 | 2 | 1 | 4 | 4 | 0 | 53,33% | |
| ნესტორ როსი
|
1 | 1 | 0 | 0 | 3 | 1 | 2 | 100% | ||
| ალეხანდრო გალანი „ჯიმ ლოპესი“ |
2 | 1 | 1 | 0 | 2 | 1 | +1 | 66,66% | ||
| 1963 | ორასიო ამაბლე ტორესი |
8 | 4 | 1 | 3 | 20 | 17 | +3 | 54,16% | |
| ხოსე დ'ამიკო
|
2 | 1 | 0 | 1 | 6 | 3 | +3 | 50,00% | ||
| 1964–1965 | ხოსე მარია მინელია |
15 | 9 | 5 | 1 | 31 | 8 | +23 | 71,11% | |
| 1965 | ოსვალდო სუბელდია
|
1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 33,33% | |
| 1966 | ხუან კარლოს ლორენსო
|
6 | 2 | 2 | 2 | 5 | 6 | -1 | 44,44% | |
| 1967 | ალეხანდრო გალანი „ჯიმ ლოპესი“
|
5 | 4 | 0 | 1 | 12 | 3 | 9 | 80,00% | |
| კარმელო ფარაონე
|
2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 3 | -2 | 00,00% | ||
| 1967–1968 | რენატო ჩეზარინი |
5 | 1 | 1 | 3 | 5 | 8 | -3 | 26,66% | |
| 1968 | ხოსე მარია მინელია
|
8 | 2 | 3 | 3 | 13 | 13 | 0 | 37,50% | |
| 1969 | უმბერტო მასკიო |
4 | 1 | 3 | 0 | 4 | 3 | +1 | 50,00% | |
| ადოლფო პედერნერა |
4 | 1 | 1 | 2 | 4 | 6 | -2 | 33,33% | ||
| 1970–1972 | ხუან ხოსე პისუტი |
23 | 10 | 8 | 5 | 35 | 28 | +7 | 55,07% | |
| 1972–1973 | ომარ სივორი |
15 | 8 | 4 | 3 | 28 | 18 | +10 | 62,22% | |
| 1974 | ვლადისლაო კაპი |
10 | 3 | 3 | 4 | 15 | 19 | -4 | 40,00% | |
| 1974–1983 | სესარ ლუის მენოტი |
81 | 43 | 20 | 18 | 156 | 82 | +74 | 61,31% | 1 მსოფლიო ჩემპიონატი (1978) |
| 1983–1990 | კარლოს ბილარდო |
83 | 28 | 31 | 24 | 91 | 77 | +14 | 46,18% | 1 მსოფლიო ჩემპიონატი (1986) |
| 1990–1994 | ალფიო ბასილე |
48 | 25 | 17 | 6 | 75 | 44 | +31 | 63,88% | 2 კოპა ამერიკა (1991, 1993) 1 ფიფა-ს კონფედერაციის თასი (1992) 1 უეფა-კონმებოლის ჩემპიონთა თასი (1993) |
| 1994–1998 | დანიელ პასარელა |
55 | 32 | 13 | 10 | 98 | 42 | +56 | 66,06% | |
| 1999–2004 | მარსელო ბიელსა |
69 | 43 | 16 | 10 | 127 | 61 | +66 | 70,05% | |
| 2004–2006 | ხოსე პეკერმანი |
27 | 14 | 7 | 6 | 50 | 33 | +17 | 60,49% | |
| 2006–2008 | ალფიო ბასილე |
28 | 14 | 8 | 6 | 44 | 25 | +19 | 59,52% | |
| 2008–2010 | დიეგო მარადონა |
24 | 18 | 0 | 6 | 47 | 27 | +20 | 75,00% | |
| 2010–2011 | სერხიო ბატისტა |
17 | 8 | 6 | 3 | 30 | 17 | +13 | 58,82% | |
| 2011–2014 | ალეხანდრო საბელია |
41 | 26 | 10 | 5 | 76 | 33 | +43 | 71,54% | |
| 2014–2016 | ხერარდო მარტინო |
29 | 19 | 7 | 3 | 66 | 18 | +48 | 73,56% | |
| 2016–2017 | ედგარდო ბაუსა |
8 | 3 | 2 | 3 | 9 | 10 | -1 | 45,83% | |
| 2017–2018 | ხორხე სამპაოლი |
15 | 7 | 4 | 4 | 27 | 21 | +6 | 55,56% | |
| 2018– | ლიონელ სკალონი |
57 | 37 | 15 | 5 | 113 | 35 | +78 | 64,91% | 1 კოპა ამერიკა (2021) 1 უეფა-კონმებოლის ჩემპიონთა თასი 2022) 1 მსოფლიო ჩემპიონატი (2022) |
რეკორდები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ჩატარებული მატჩები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
.jpg)
| ადგ. | ფეხბურთელი | პერიოდი | მატჩი | გოლი |
|---|---|---|---|---|
| 1 | ლიონელ მესი | 2005– | 172 | 98 |
| 2 | ხავიერ მასკერანო | 2003–2018 | 147 | 3 |
| 3 | ხავიერ ძანეტი | 1994–2011 | 145 | 5 |
| 4 | ანხელ დი მარია | 2008– | 129 | 28 |
| 5 | რობერტო აიალა | 1994–2007 | 114 | 7 |
| 6 | დიეგო სიმეონე | 1988–2002 | 106 | 9 |
| 7 | სერხიო აგუერო | 2006–2021 | 101 | 41 |
| 8 | ნიკოლას ოტამენდი | 2009– | 100 | 4 |
| 9 | ოსკარ რუჯერი | 1983–1994 | 97 | 7 |
| 10 | სერხიო რომერო | 2009–2018 | 96 | 0 |
| 11 | დიეგო მარადონა | 1977–1994 | 91 | 34 |
ბომბარდირები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- განახლდა: 2022 წლის 19 დეკემბრის მონაცემებით:[15]
| ადგ. | ფეხბურთელი | პერიოდი | გოლი | მატჩი | საშ/მატჩში |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ლიონელ მესი | 2005– | 98 | 172 | 0.55 |
| 2 | გაბრიელ ბატისტუტა | 1991–2002 | 54 | 77 | 0.7 |
| 3 | სერხიო აგუერო | 2006– | 41 | 101 | 0.41 |
| 4 | ერნან კრესპო | 1995–2007 | 35 | 64 | 0.55 |
| 5 | დიეგო მარადონა | 1977–1994 | 34 | 91 | 0.37 |
| 6 | გონსალო იგუაინი | 2009–2018 | 31 | 75 | 0.41 |
| 7 | ანხელ დი მარია | 2008– | 28 | 129 | 0.2 |
| 8 | ლუის არტიმე | 1961–1967 | 24 | 25 | 0.96 |
| 9 | დანიელ პასარელა | 1976–1986 | 23 | 70 | 0.33 |
| 10 | ლეოპოლდო ლუკე | 1975–1981 | 21 | 45 | 0.47 |
| ხოსე სანფილიპო | 1956–1962 | 21 | 29 | 0.72 | |
| ერმინიო მასანტონიო | 1935–1942 | 21 | 19 | 1.11 |
მსოფლიო ჩემპიონთა კაპიტნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
.jpg)
| წელი | მოთამაშე | მატჩი | გოლი |
|---|---|---|---|
| 1978 | დანიელ პასარელა | 70 | 22 |
| 1986 | დიეგო მარადონა | 91 | 34 |
| 2022 | ლიონელ მესი | 172 | 98 |
არგენტინის ეროვნულმა ნაკრებმა სამჯერ მოიპოვა მსოფლიო ჩემპიონის წოდება. პირველად 1978 წელს, დანიელ პასარელას, მეორედ 1986 წელს, დიეგო მარადონას და მესამედ 2022 წელს, ლიონელ მესის კაპიტნობის პერიოდში. ამ სამეულიდან დანიელ პასარელა ერთადერთია არგენტინელ ფეხბურთელებს შორის, ვინც ორგზის (1978, 1986) მსოფლიო ჩემპიონის ტიტულს ატარებს. მიუხედავად იმისა, რომ მას 1986 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალური ეტაპის მატჩებში მონაწილეობა არ მიუღია, მან მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა იმავე ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო ეტაპის წარმატებით დასრულებაში და იყო ერთადერთი ფეხბურთელი 1978 წლის ფორმაციის ნაკრებიდან, რომელიც მექსიკაში გაემგზავრა და ნაკრების შემადგენლობაში მეორედ მოიპოვა ფიფას მსოფლიო თასი.
საინტერესო ფაქტები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2016 წელს, არგენტინის ფეხბურთის ასოციაციამ თავისი ქვეყნის ყველა დროის სიმბოლური ნაკრები შეადგინა. მეკარე: უბალდო ფილოლი; მცველები: ხავიერ ძანეტი, რობერტო პერფუმო, დანიელ პასარელა, ალბერტო ტარანტინი; ნახევარმცველები: მიგელ ანხელ ბრინდისი, დიეგო მარადონა, ფერნანდო რედონდო; თავდამსხმელები: ლიონელ მესი, გაბრიელ ბატისტუტა, მარიო კემპესი.[16]
ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- 100 Años de Fúbol — Historia del Fútbol Uruguayo (Editores Reunidos)
- Aguirre, Javier (2012). Ucronías Argentinas. Córdoba: Penguin Random House Grupo Editorial Argentina. ISBN 9789500739689
- Ardiles, Ossie (2010). Ossie's Dream: My Autobiography. London: Transworld. ISBN 0552-15918-2
- Argentina Mundial. Historia de la Selección 1902–2002 (Clarín Newspaper)
- Argentina, Historia de la Selección de Fútbol, desde 1893 hasta 1991 (R. R. Ediciones)
- Bilardo, Un Ciclo Brillante (Special Edition, El Gráfico)
- Blanco, Eduardo (2012). Ucronías Argentinas: Diez historias que pudieron haber cambiado la historia. Buenos Aires: Sudamericana. ISBN 9500-73968-2
- Cien Años con el Fútbol. Asociación del Fútbol Argentino. AFA. 1893 Centenario 1993 (AFA)
- El Gráfico Magazine (გამოც. #3195; 30 დეკემბერი, 1980; გვ. 8–13)
- El Gráfico Magazine (გამოც. #3270; 8 ივნისი, 1982; გვ. 4–7/49)
- El Libro del Fútbol (ტომი IV, ივლისი 1975, Editorial Abril)
- Enciclopedia Mundial del Fútbol (Editorial Océano — Viscontea)
- Foer, Franklin (2005). How Soccer Explains the World. New York: HarperCollins. ISBN 0060731427
- Fútbol. Historia y Estadísticas Magazine (Editorial Perfil)
- Goldblatt, David (2007). The Ball is Round: A Global History of Football. London: Riverhead Books. ISBN 1594482969
- Historia de la Selección Argentina 1902–1997 (El Gráfico)
- Historia del Fútbol Amateur en la Argentina (Jorge Iwanczuk)
- International Football in South America 1901–1991 (Miguel Angel Bestard, Michael Robinson & Mike Ross)
- La Celeste, Uruguay 1901–1991 (Javier Sandoval and Serge Van Hoof)
- O Almanaque do Futebol Brasileiro (1995, Marco Aurelio Klein and Sergio Alfredo Audinino)
- Rosario, Fútbol y Recuerdos (Oscar Armando Ongay)
- Sólo Fútbol Anuario '85 (პირველი გამოცემა)
- Sólo Fútbol Anuario '86 (მეორე გამოცემა)
- Sólo Fútbol Extra Magazine (Extra Edition, გამოც. #26; 18 ნოემბერი, 1993; გვ. 20–23)
- Sólo Fútbol Magazine (გამოც. #424; 2 აგვისტო, 1993; გვ. 19)
- Squires, David (2016). The Illustrated History of Football. Sydney: Random House. ISBN 1780895585
- The Guinness Book of World Soccer (მეორე გამოცემა, 1995, Guy Oliver)
- Tira–Teima Placar N°1 Tudo o que voce sempre quis saber sobre Futebol (ნოემბერი 1997, Placar)
- Trost, Alex (2013). 100 of the Top World Cup Footballers of All Time. London: A&V. ISBN 1493-58316-6
- Uruguayos y Argentinos (Fascículo 5, Eduardo Gutiérrez Cortinas)
- Witzig, Richard (2006). The Global Art of Soccer. New Orleans, LA: Cusiboy Publishing. ISBN 0977668800
- Yametti, Carlos Francisco (1987). El Archivo del Fútbol. Buenos Aires.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| სოციალური ქსელები |
|---|
| Instagram · Facebook · Twitter |
| თემატური საიტები |
|---|
| Transfermarkt |
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Argentina-Uruguay Matches 1902-2017 / rsssf.org
- ↑ Great Footballing Rivalries : Argentina vs. Uruguay / sportskeeda.com
- ↑ War of words renews Argentina-Germany rivalry / Yahoo! Sports
- ↑ Футбольные сборные: Аргентина / Jackus Life
- ↑ Netherlands ready to revive Argentina rivalry
- ↑ 6.0 6.1 6.2 La evolución de la camiseta de la Selección Argentina a lo largo de su historia დაარქივებული 2018-08-03 საიტზე Wayback Machine. by Daniel Szwarc on 90min.com
- ↑ Palopoli, Eugenio; Ruggiero, Sebastián; Silber, Diego (2019-08-01) Camisetas legendarias del fútbol argentino (es). Penguin Random House Grupo Editorial Argentina. ISBN 978-950-28-1319-6. OCLC 1112221401.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Todas las camisetas Adidas de la Selección Argentina a lo largo de la historia on Pasion Fútbol
- ↑ La camiseta de las selección argentina según pasan los años, La Gaceta
- ↑ Adidas recupera a la selección Argentina დაარქივებული 2021-08-03 საიტზე Wayback Machine. , Emol Deportes
- ↑ El peso de la camiseta, La Nación, 21 August 1998
- ↑ Entrenadores campeones de la Copa América con la Celeste y Blanca
- ↑ FIFA Century Club / fifa.com
- ↑ Appearances for Argentina National Team / rsssf.com
- ↑ Goalscoring for Argentina National Team / rsssf.com
- ↑ არგენტინის ყველა დროის ნაკრები
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||
| |||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
| |||||
.svg){kind=small}
| |||||
