არგენტინის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები (ესპ.Selección de fútbol de Argentina) — წარმოადგენს არგენტინას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს არგენტინის ფეხბურთის ასოციაცია. ასოციაცია ფიფას წევრია 1912 წლიდან, კონმებოლის წევრი 1916 წლიდან.
არგენტინის ნაკრები მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ტიტულოვანი საფეხბურთო ნაკრებია — მათ სამჯერ მოიგეს მსოფლიო ჩემპიონატი (პირველად 1978 წელს სესარ ლუის მენოტის თავკაცობით, მეორედ 1986 წელს კარლოს ბილარდოს, ხოლო მესამედ 2022 წელს ლიონელ სკალონის ხელმძღვანელობით) და 15-ჯერ მოიპოვეს სამხრეთ ამერიკის თასი.
არგენტინის ნაკრები ცნობილია თავისი ისტორიული მეტოქეობით ბრაზილიის, ურუგვაის, გერმანიის და ინგლისის ეროვნულ ნაკრებებთან, მათ შორის გამართული პრინციპული დაპირისპირებებიდან გამომდინარე.[2][3]
არგენტინის ნაკრებში ჩატარებული შეხვედრების რაოდენობისა (172 მატჩი) და გატანილი ბურთების (98 გოლი) მიხედვით საუკეთესო შედეგი აქვს ნაკრების ამჟამინდელ კაპიტანს ლიონელ მესის, რომელსაც დიეგო მარადონასთან ერთად ყველა დროის უდიდეს არგენტინელ ფეხბურთელად მიიჩნევენ.
1974 წლის მუნდიალზე არგენტინამ დაძლია პირველი ჯგუფური ეტაპი და გავიდა მეორე ჯგუფურ ეტაპზე, სადაც დაიკავა ჯგუფში ბოლო ადგილი.
არგენტინამ მომდევნო, 1978 წლის მსოფლიო ჩემპიონატს უმასპინძლა. მასპინძელთა ეროვნულმა გუნდმა შემტევი თამაშისა და გამარჯვებისადმი დაუოკებელი სწრაფვის წყალობით წარმატებით განვლო ორივე ჯგუფური ეტაპი და ფინალში ნიდერლანდების ეროვნულ ნაკრებს დაუპირისპირდა. ფინალი თანაბარ ბრძოლაში, გარდამავალი უპირატესობით წარიმართა, თუმცა პირველ ტაიმში არგენტინელებმა მარიო კემპესის გოლის წყალობით მაინც შეძლეს დაწინაურება. ნიდერლანდელებმა შეხვედრის დასრულებამდე რვა წუთით ადრე დიკ ნანინგას გოლით ანგარიში გაათანაბრეს და თამაშის მიწურულს მატჩის მოგების შანსიც ჰქონდათ, მაგრამ რობ რენსენბრინკის მახვილი კუთხიდან დარტყმული ბურთი ძელმა მოიგერია. დამატებით დროშიმარიო კემპესისა და დანიელ ბერტონის გოლებით არგენტინამ გაიმარჯვა და ისტორიაში პირველად მსოფლიო ჩემპიონის ტიტული მოიპოვა.[4]
1986 წლის მუნდიალიდიეგო მარადონას ბენეფისად იქცა. ამ ჩემპიონატზე არგენტინამ მეორედ შეძლო მსოფლიო ჩემპიონის ტიტულის მოპოვება. ფინალში მათ გფრ-ს ნაკრები 3–2 დაამარცხეს. ბოლო, გამარჯვების გოლი მარადონას პასით ხორხე ბურუჩაგამ გაიტანა. მომდევნო, 1990 წლის მუნდიალის ფინალში არგენტინა კვლავ გფრ-ს დაუპირისპირდა, მაგრამ ამჯერად დამარცხდა — 0–1.
1998 წლის მუნდიალზე არგენტინა დიეგო მარადონას გარეშე გაემგზავრა, მაგრამ მას ჰყავდა გაბრიელ ბატისტუტა. არგენტინელებმა მერვედფინალში პენალტების სერიაში დაამაცხეს მუდმივი მეტოქე ინგლისი. მეოთხედფინალში მათი მეტოქე ნიდერლანდების ნაკრები იყო. ნიდერლანდელები პატრიკ კლეივერტის გოლით დაწინაურდნენ, მაგრამ კლაუდიო ლოპესის გოლით არგენტინამ პირველივე ტაიმში გაათანაბრა. ნიდერლანდელებმა 89-ე წუთზე დენის ბერგკამპის მიერ გატანილი გოლის წყალობით — ანგარიშით 2–1 გაიმარჯვეს. ფრენკ დე ბურის 55-მეტრიანი უზუსტესი გადაცემის მიღების შემდეგ, ბერგკამპმა ერთი მოძრაობით ჩამოიცილა რობერტო აიალა და მსოფლიო ჩემპიონატების ისტორიაში ერთ-ერთი ულამაზესი გოლი გაიტანა.[5]
2006 წლის მუნდიალზე არგენტინამ ჯგუფში მოიგო პირველი ორი მატჩი, ფრედ ითამაშა მესამე ნიდერლანდებთან, გაიყო მასთან ქულები, მაგრამ ბურთების უკეთესი სხვაობით დაიკავა პირველი ადგილი და მეოთხედფინალში გამოეთიშა ტურნირს გერმანიასთან პენალტების სერიაში წაგებით. 2010 წლის მუნდიალზე არგენტინა კვლავ გერმანიამ გამოაგდო, კვლავ მეოთხედფინალიდან, ამჯერად მატჩი 0–4 დასრულდა. ასევე გერმანიას შეხვდა არგენტინა მუნდიალი 2014-ის ფინალში. ძირითადი დრო 0–0 დასრულდა. მატჩის ერთადერთი გოლი დამატებით დროის მეორე ტაიმში, 113-ე წუთზე ანდრე შურლეს ფლანგური გარღვევისა და პასის შედეგად შეცვლაზე შემოსულმა მარიო გეცემ გაიტანა. არგენტინამ 1990 წლის შემდეგ კვლავ ვერცხლის მედლები მოიპოვა. არგენტინელთა კაპიტანი ლიონელ მესი კი ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელად დასახელდა.
არგენტინის ეროვნულმა ნაკრებმა სამჯერ მოიპოვა მსოფლიო ჩემპიონის წოდება. პირველად 1978 წელს, დანიელ პასარელას, მეორედ 1986 წელს, დიეგო მარადონას და მესამედ 2022 წელს, ლიონელ მესის კაპიტნობის პერიოდში. ამ სამეულიდან დანიელ პასარელა ერთადერთია არგენტინელ ფეხბურთელებს შორის, ვინც ორგზის (1978, 1986) მსოფლიო ჩემპიონის ტიტულს ატარებს. მიუხედავად იმისა, რომ მას 1986 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალური ეტაპის მატჩებში მონაწილეობა არ მიუღია, მან მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა იმავე ჩემპიონატის საკვალიფიკაციო ეტაპის წარმატებით დასრულებაში და იყო ერთადერთი ფეხბურთელი 1978 წლის ფორმაციის ნაკრებიდან, რომელიც მექსიკაში გაემგზავრა და ნაკრების შემადგენლობაში მეორედ მოიპოვა ფიფას მსოფლიო თასი.