ბელგიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები

ბელგია
მეტსახელ(ებ)ი	„წითელი ემშაკები“ ; (ფრანგ. Les diables rouges, ნიდერლ. De rode duivels, გერმ. Die Roten Teufel)
ასოციაცია	ბელგიის სამეფო ფეხბურთის ასოციაცია
კონფედერაცია	უეფა (ევროპა)
მთავარი მწვრთვნელი	დომენიკო ტედესკო
კაპიტანი	კევინ დე ბრეინე
ყველაზე მეტი კეპი	იან ვერტონგენი (157)
ბომბარდირი	რომელუ ლუკაკუ (85)
სტადიონი	მეფე ბოდუენის სტადიონი
ფიფა-ს კოდი	BEL
საშინაო ფერი	საგარეო ფერი
პირველი საერთაშორისო
	ბელგია 3–3 საფრანგეთი ; (უკელი, ბელგია; 1 მაისი, 1904)
უდიდესი გამარჯვება
	ბელგია 9–0 ზამბია ; (ბრიუსელი, ბელგია; 4 ივნისი, 1994); ბელგია 10–1 სან-მარინო ; (ბრიუსელი, ბელგია; 28 თებერვალი, 2001); ბელგია 9–0 გიბრალტარი ; (ლიეჟი, ბელგია; 31 აგვისტო, 2017); ბელგია 9–0 სან-მარინო ; (ბრიუსელი, ბელგია; 10 ოქტომბერი, 2019)
უდიდესი დამარცხება
	ბელგია 1–9 ინგლისი ; (ბრიუსელი, ბელგია; 11 მაისი, 1927); ნიდერლანდები 8–0 ბელგია ; (ამსტერდამი; 29 მარტი, 1936); ნიდერლანდები 9–1 ბელგია ; (როტერდამი; 4 ოქტომბერი, 1959)
მსოფლიო ჩემპიონატი
გამოსვლა	14 (პირველად 1930)
საუკეთესო შედეგი	ბრინჯაოს პრიზიორი, 2018
ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი
გამოსვლა	7 (პირველად 1972)
საუკეთესო შედეგი	ვერცხლის პრიზიორი, 1980

ბელგიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები (ნიდერლ. Het Belgische voetbalelftal, ფრანგ. L'équipe de Belgique de football, გერმ. Belgische Fußballnationalmannschaft) — ეროვნული საფეხბურთო გუნდი, რომელიც წარმოადგენს ბელგიას საერთაშორისო ტურნირებზე და შეხვედრებზე ფეხბურთში 1904 წლიდან. ცნობილია მეტსახელით „წითელი ემშაკები“ 1906 წლიდან. ნაკრების კონტროლს და ხელმძღვანელობას ახორციელებს ბელგიის სამეფო ფეხბურთის ასოციაცია. ევროპის ერთ-ერთი უძველესი საფეხბურთო ნაკრები, რომელიც მონაწილეობდა მე-20 საუკუნის დასაწყისის ყველა მცირე თუ დიდ საფეხბურთო ტურნირში. ნაკრების უმაღლესი მიღწევა იყო მესამე ადგილი და ბრინჯაოს მედლები 2018 წელს რუსეთში გამართულ მსოფლიო ჩემპიონატზე. მანამდე, მისი საუკეთესო მიღწევა იყო 1986 წლის მექსიკის მსოფლიო ჩემპიონატზე მოპოვებული მე-4 ადგილი. გარდა ამისა, 2015 წლიდან ბელგიის ნაკრები არაერთხელ ყოფილა ფიფას რეიტინგში პირველ ადგილზე.

ბელგიის ნაკრები თოთხმეტი მსოფლიო ჩემპიონატისა და შვიდი ევროპის ჩემპიონატის დასკვნითი ეტაპის მონაწილეა, ასევე ხუთჯერ იასპარეზა ოლიმპიურ თამაშებზე. 1920 წელს ბელგიამ ოლიმპიური ოქროს მედალი მოიპოვა, რაც ოლიმპიურ თამაშებზე მის უმაღლეს მიღწევად ითვლება. 1954 წლიდან 2002 წლამდე პერიოდში ბელგიას რამდენიმე მნიშვნელოვანი გამარჯვება აქვს მოიპოვებული იმ დროის მოქმედ მსოფლიო ჩემპიონებზე: გერმანიაზე, ბრაზილიაზე, არგენტინასა და საფრანგეთზე. ბელგიის ნაკრები ცნობილია თავისი ისტორიული მეტოქეობით საფრანგეთისა^[1] და ნიდერლანდების ეროვნულ ნაკრებებთან, მათ შორის გამართული პრინციპული დაპირისპირებებიდან გამომდინარე.^[2]

2003 წელს ქვეყნის ისტორიაში საუკეთესო ფეხბურთელად პოლ ვან ჰიმსტი (ნიდერლ. Paul Guillaume van Himst) აღიარეს, რომელთან ერთადაც ბელგიელებმა 1972 წლის ევროზე ბრინჯაოს მედლები მოიპოვეს.^[3] ევროპის ჩემპიონატებზე ბელგიელთა საუკეთესო შედეგად 1980 წლის ევროზე გამოსვლა ითვლება, როდესაც მათ ფინალამდე მიაღწიეს, სადაც დასავლეთ გერმანიის ნაკრებთან მინიმალური ანგარიშით დათმეს შეხვედრა.^[4]

ბელგიის ეროვნული გუნდი საშინაო მატჩებს ძირითადად ბრიუსელის მეფე ბოდუენის სტადიონზე (ნიდერლ. Koning Boudewijnstadion, ფრანგ. Stade Roi Baudouin, გერმ. König-Baudouin-Stadion) ატარებს. უეფას ერთა ლიგის A დივიზიონის წევრი 2018 წლიდან. 2024 წლის 24 ოქტომბრის მდგომარეობით, ბელგიის ეროვნული ნაკრები ფიფას რეიტინგში მე-6 ადგილზეა.^[5]

ისტორია

ბელგიის ნაკრებმა მონაწილეობა მიიღო ომამდელ პირველ სამ მსოფლიო ჩემპიონატზე, თუმცა, ტურნირს ყოველ ჯერზე პირველი ტურის შემდეგ გამოეთიშა. 1950-იანი და 1960-იანი წლები ასევე არ იყო წარმატებული ბელგიის ეროვნული ნაკრებისთვის: ორ ათწლეულში გუნდმა მონაწილეობა მხოლოდ ერთ მსოფლიო ჩემპიონატზე მიიღო (1954 წელს და კვლავ წარუმატებლად) და ვერც ევროპის ჩემპიონატის დასკვნით ეტაპზე თამაშის უფლება მოიპოვა. 1970-იანი წლები შედარებით წარმატებული იყო ბელგიელებისთვის: მათ მოახერხეს პირველი გამარჯვების მოპოვება მსოფლიო ჩემპიონატის მატჩებში (1970 წელს სალვადორის ნაკრების წინააღმდეგ), ხოლო 1972 წლის ევროზე ბრინჯაოს მედლებიც კი მოიპოვეს, როდესაც მე-3 ადგილისთვის მატჩში უნგრეთის ნაკრებს სძლიეს. თუმცა ამის შემდეგ ბელგიის ნაკრების წარმატებული სვლა კვლავ შეფერხდა.

მდგომარეობა უკეთესობისკენ 1970-იანი წლების ბოლოს შეიცვალა, როდესაც ბელგიურმა საკლუბო ფეხბურთმა პროფესიული სტატუსი მოიპოვა და „ანდერლეხტმა“, „ბრიუგემ“ და „მეხელენმა“ ევროპულ საკლუბო ტურნირებზე მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწიეს. ეროვნული ნაკრების წარმატება ამ პერიოდში ცნობილი ბელგიელი მწვრთნელის გი ტისის სახელს უკავშირდება, რომელიც გუნდს 1976 წლიდან ჩაუდგა სათავეში. იმ დროს გუნდის თამაში უმთავრესად საიმედო დაცვასა და სწრაფ კონტრშეტევებზე იყო აგებული. ამ პერიოდში ნაკრებში გამოდიოდნენ ისეთი მოთამაშეები, როგორებიც იყვნენ იან კულემანსი, ფრანსუა ვან დერ ელსტი, რენე ვანდერეიკენი, მეკარე ჟან-მარი პფაფი და სხვები.

ბელგიის ოქროს თაობა იყო 1980-იან წლებში, როდესაც გუნდმა მეორე ადგილზე დაასრულა ევროპის ჩემპიონატი. შედარებით ნაკლებად, თუმცა მაინც წარმატებული გამოდგა ბელგიელებისთვის 1982 წლის მსოფლიო ჩემპიონატიც,^[6] სადაც მათ პირველ მატჩში მსოფლიოს მოქმედი ჩემპიონები, არგენტინელები დაამარცხეს და მეორე ეტაპზე პირველი ადგილიდან გავიდნენ, სადაც პოლონეთისა და საბჭოთა კავშირის ნაკრებებთან განცდილი მარცხის შემდეგ ტურნირს გამოეთიშნენ.

ამ თაობის აღმავლობის ხანა გაგრძელდა 1990-იანი წლების პირველ ნახევრამდე. ბელგიამ ამ წლებში თითქმის ყველა დიდ ჩემპიონატზე მიიღო მონაწილეობა. მწვრთნელ გი ტისის ხელმძღვანელობით გუნდმა ასზე მეტი თამაში ჩაატარა და ჩამოყალიბდა ფიზიკურად ძლიერ, კარგად ორგანიზებულ გუნდად, რომელთანაც თამაში ყველას უჭირდა. 1986 წლის მუნდიალზე მათ მიაღწიეს ნახევარფინალამდე, რაც ბელგიის ნაკრებისთვის 2018 წლამდე საუკეთესო შედეგად რჩებოდა მსოფლიო ჩემპიონატებზე. ნახევარფინალში ბელგია დაამარცხა დიეგო მარადონას არგენტინამ, რომელიც შემდეგ მეორედ გახდა მსოფლიო ჩემპიონი. მესამე ადგილისთვის მატჩში ბელგია საფრანგეთის ნაკრებთან დამარცხდა. ძირითადი დრო 2–2 დასრულდა, მაგრამ დამატებით დროში ბელგიამ 0–2 დათმო.

2003–2012 წლებში ბელგიას მსოფლიოსა და ევროპის ჩემპიონატებზე მონაწილეობა აღარ მიუღია. 2012 წელს ნაკრების მწვრთნელად დაინიშნა ყოფილი ფეხბურთელი მარკ ვილმოტსი, რომელმაც ახალ თაობასთან ერთად 2014 წლის მსოფლიო თასის საგზურის მოპოვება შეძლო, იქ კი ჯგუფური ეტაპის გადალახვა მოახერხა და მეოთხედფინალამდე მიაღწია.

ეკიპირება

მწარმოებელი	პერიოდი
Umbro	1970–1974
Adidas	1974–1981
Admiral	1981–1982
Adidas	1982–1991
Diadora	1992–1999
Nike	1999–2010
Burrda	2010–2014
Adidas	2014–

შემადგენლობა

0#0	მოთამაშე	დაბადების თარიღი (ასაკი)	მატჩი	გოლი	კლუბი
1	ტიბო კურტუა	11 მაისი, 1992 (1992-05-11) (32 წლის)	23	0	ჩელსი
12	სიმონ მინოლე	6 აგვისტო, 1988 (1988-08-06) (36 წლის)	16	0	ლივერპული
13	სემი ბასიუტი	11 აგვისტო, 1985 (1985-08-11) (39 წლის)	0	0	ზულტე ვაგერემი

5	იან ვერტონგენი	24 აპრილი, 1987 (1987-04-24) (37 წლის)	74	6	ტოტენჰემი
4	ვენსან კომპანი	10 აპრილი, 1986 (1986-04-10) (38 წლის)	63	4	მანჩესტერ სიტი
3	ტომას ვერმალენი	14 ნოემბერი, 1985 (1985-11-14) (39 წლის)	58	1	ბარსელონა
2	ტობი ალდერვეირელდი	2 მარტი, 1989 (1989-03-02) (35 წლის)	52	1	ტოტენჰემი
18	ნიკოლას ლომბერტსი	20 მარტი, 1985 (1985-03-20) (39 წლის)	37	3	ზენიტი
21	ენტონი ვანდენ ბორე	21 ოქტომბერი, 1987 (1987-10-21) (37 წლის)	26	1	ანდერლეხტი
23	ლორან სიმანი	5 აგვისტო, 1985 (1985-08-05) (39 წლის)	8	0	ლიეჟი
2	ლუის პედრო კავანდა	2 იანვარი, 1991 (1991-01-02) (34 წლის)	2	0	ტრაბზონსფორი

8	მარუან ფელაინი	22 ნოემბერი, 1987 (1987-11-22) (37 წლის)	63	13	მანჩესტერ იუნაიტედი
6	აქსელ ვიტსელი	12 იანვარი, 1989 (1989-01-12) (36 წლის)	66	6	ზენიტი
10	ედენ აზარი	7 იანვარი, 1991 (1991-01-07) (34 წლის)	62	12	ჩელსი
19	მუსა დემბელე	16 ივლისი, 1987 (1987-07-16) (37 წლის)	59	5	ტოტენჰემი
16	სტივენ დეფური	15 აპრილი, 1988 (1988-04-15) (36 წლის)	43	2	ანდერლეხტი
7	კევინ დე ბრეინე	28 ივნისი, 1991 (1991-06-28) (33 წლის)	34	11	მანჩესტერ სიტი
14	დრის მერტენსი	6 მაისი, 1987 (1987-05-06) (37 წლის)	34	7	ნაპოლი
22	ნასერ შადლი	2 აგვისტო, 1989 (1989-08-02) (35 წლის)	24	2	ტოტენჰემი
	რადია ნაინგოლანი	4 მაისი, 1988 (1988-05-04) (36 წლის)	17	4	რომა
14	ადნან იანუზაი	5 თებერვალი, 1995 (1995-02-05) (29 წლის)	7	1	დორტმუნდი
17	იანიკ ფერეირა კარასკო	4 სექტემბერი, 1993 (1993-09-04) (31 წლის)	5	0	ატლეტიკო მადრიდი

11	კევინ მირალიასი	5 ოქტომბერი, 1987 (1987-10-05) (37 წლის)	50	9	ევერტონი
9	რომელუ ლუკაკუ	13 მაისი, 1993 (1993-05-13) (31 წლის)	40	8	ევერტონი
	კრისტიან ბენტეკე	3 დეკემბერი, 1990 (1990-12-03) (34 წლის)	24	7	ლივერპული
14	დივოკ ორიჯი	18 აპრილი, 1995 (1995-04-18) (29 წლის)	8	1	ლივერპული

რეკორდები

ჩატარებული მატჩები

განახლდა: 2024 წლის 9 სექტემბრის მონაცემებით

№	მოთამაშე	მატჩი	გოლი	პერიოდი
1	იან ვერტონგენი	157	10	2007–2024
2	აქსელ ვიტსელი	132	12	2008–
3	ტობი ალდერვეირელდი	127	5	2009–2022
4	ედენ აზარი	126	33	2008–2022
5	რომელუ ლუკაკუ	119	85	2010–
6	დრის მერტენსი	109	21	2011–2022
7	კევინ დე ბრეინე	107	30	2010–
8	ტიბო კურტუა	102	0	2011–2023
9	იან კულემანსი	96	23	1977–1991
10	ტიმი სიმონსი	94	6	2001–2016

ბომბარდირები

განახლდა: 2024 წლის 9 სექტემბრის მონაცემებით

№	მოთამაშე	გოლი	მატჩი	საშ	პერიოდი
1	რომელუ ლუკაკუ	85	119	0.71	2010–
2	ედენ აზარი	33	126	0.26	2008–2022
3	ბერნარ ვორჰოფი	30	61	0.49	1928–1940
	პოლ ვან ჰიმსტი	30	81	0.37	1960–1974
	კევინ დე ბრეინე	30	107	0.28	2010–
6	მარკ ვილმოტსი	28	70	0.4	1990–2002
7	მიში ბატშუაი	27	55	0.49	2015–
7	ჯოზეფ მერმანსი	27	56	0.48	1945–1956
9	რობერტ დე ვენი	26	23	1.13	1906–1913
9	რაიმონ ბრენი	26	55	0.47	1925–1939

გალერეა

მეფე ბოდუენის სტადიონი.
ბელგიის ნაკრები 1920 წელს.
ბელგიის ნაკრები 1968 წელს.
ბელგიის ნაკრები კანადასთან მატჩის წინ, 2022 წლის 23 ნოემბერი.

მიღწევები

ოფიციალური

მსოფლიო ჩემპიონატი
- 03 მესამე ადგილი (1): 2018

ევროპის ჩემპიონატი
- 02 ვიცე-ჩემპიონი (1): 1980
- 03 მესამე ადგილი (1): 1972

ოლიმპიური თამაშები
- 01 ჩემპიონი (1): 1920
- 03 ბრინჯაოს პრიზიორი (1): 1900

ამხანაგური

01 კირინის თასი (1): 1999

ნაკრების ფორმები წლების მიხედვით

საშინაო

1900	1904	1930	1934	1938	1954	1968-1969	1970	1972
1975-1979	1980	1982	1984	1986	1990	1992-1993	1994	1996-1997
1998	1999-2000	2000	2002	2004-2006	2006-2008	2008	2008-2010	2010-2011
2011-2012	2012-2013	2014	2014-2015	2016	2018	2020	2022	2024

საგარეო

1905	1934-1954	1968-1969	1970-1972	1980	1982	1984	1986	1990	1992-1993
1994	1996-1997	1998	1999-2000	2000	2002	2004-2006	2006-2008	2008	2008-2010
2010-2011	2011-2012	2012-2013	2014	2014-2015	2016	2018	2021	2022	2024

სარეზერვო

1980	1982	1986	1996-1997	1998	2006-2008	2008
2010-2011	2014	2014	2016	2016-2017	2018	2018-2024

მეკარეების

1904-1905	1905-1933 ^{(პირველი)}	1905-1933 ^{(მეორე)}	1905-1933 ^{(მესამე)}	1934-1967	1968-1969 ^{(პირველი)}	1968-1969 ^{(მეორე)}	1970-1974 ^{(პირველი)}	1970-1974 ^{(მეორე)}	1970 ^{(პირველი)}
1970 ^{(მეორე)}	1975-1977	1978-1979	1980 ^{(პირველი)}	1980 ^{(მეორე)}	1982 ^{(პირველი)}	1982 ^{(მეორე)}	1982 ^{(მესამე)}	^{1984, 1986 (პირველი)}	1984 ^{(მეორე)}
1986 ^{(მეორე)}	1990 ^{(პირველი)}	1990 ^{(მეორე)}	1990 ^{(მესამე)}	1992-1993 ^{(პირველი)}	1992-1993 ^{(მეორე)}	1994	1996-1997 ^{(პირველი)}	1996-1997 ^{(მეორე)}	1996-1997 ^{(მესამე)}
1998 ^{(პირველი)}	1998 ^{(მეორე)}	1999-2000 ^{(პირველი)}	1999-2000 ^{(მეორე)}	2000 ^{(პირველი)}	2000 ^{(მეორე)}	2002 ^{(პირველი)}	2002 ^{(მეორე)}	2004-2006 ^{(პირველი)}	2004-2006 ^{(მეორე)}
2004-2006 ^{(მესამე)}	2006-2008 ^{(პირველი)}	2006-2008 ^{(მეორე)}	2008 ^{(პირველი)}	2008 ^{(მეორე)}	2008-2010	2008-2010	2010-2011 ^{(გამოუყენებელი)}	2011-2012 ^{(პირველი)}	2011-2012 ^{(მეორე)}
2011-2012 ^{(მესამე)}	2011-2012 ^{(მეოთხე)}	2012 ^{(პირველი)}	2012 ^{(მეორე)}	2013 ^{(პირველი)}	2013 ^{(მეორე)}	2014 ^{(პირველი)}	2014 ^{(მეორე)}	2014 ^{(მესამე)}	2014-2015 ^{(პირველი)}
2014-2015 ^{(მეორე)}	2014-2015 ^{(მესამე)}	2015-2016 ^{(პირველი)}	2015-2016 ^{(მეორე)}	2016 ^{(პირველი)}	2016 ^{(მეორე)}	2016 ^{(მესამე)}	2017 ^{(პირველი)}	2017 ^{(მეორე)}