The Post War Dream: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 26: | ხაზი 26: | ||
სიმღერაში ნახსენებ ''მეგიში'' იგულისხმება [[მარგარეტ ტეტჩერი]]. |
სიმღერაში ნახსენებ ''მეგიში'' იგულისხმება [[მარგარეტ ტეტჩერი]]. |
||
==პერსონალი== |
|||
*[[როჯერ უოტერსი]] - ვოკალი, ბასი |
|||
*[[მაიკლ კემენი]] - ჰარმონი |
|||
*[[დევიდ გილმორი]] - გიტარები |
|||
*[[ნიკ მეისონი]] - დასარტყმელი საკრავები |
|||
== სქოლიო == |
== სქოლიო == |
||
11:55, 25 იანვარი 2012-ის ვერსია
The Post War Dream — პირველი სიმღერა პინკ ფლოიდის ალბომზე The Final Cut.[1][2]
კომპოზიციური წყობა
ეს სამწუთიანი სიმღერა, რომელიც ალბომის ერთგვარი პროლოგია, შედგება სხვადასხვა ხმოვანი ეფექტისგან. მათ შორის არის ყვირილი და მანქანის ხმაური. მუსიკალურად, სიმღერა იწყება მშვიდად, სინთეზატორის აკორდებით და როჯერ უოტერსის მშვიდი ვოკალური შესრულებით, რასაც ემატება ორკესტრული ინსტრუმენტები. ამას უერთდება უფრო ენერგიული და ხმაურიანი სექცია, სადაც დომინირებს დევიდ გილმორის ელექტრო-გიტარა. ამ სექციის მსვლელობისას უოტერსი პრაქტიკულად გაჰკივის.
სიმღერის პირველი ნაწილის მელოდია ახლოს არის ჯონ პრაინის 1971 წლის კომპოზიციასთან Sam Stone. საერთო მათ აქვთ თემაც - ომის ვეტერანის ისტორია. ორივე სიმღერაში გამოყენებულია აკორდების იდენტური პროგრესია, ინსტრუმენტული წყობა და მელოდიაც.
სიმღერაში ნახსენებ მეგიში იგულისხმება მარგარეტ ტეტჩერი.
პერსონალი
- როჯერ უოტერსი - ვოკალი, ბასი
- მაიკლ კემენი - ჰარმონი
- დევიდ გილმორი - გიტარები
- ნიკ მეისონი - დასარტყმელი საკრავები
სქოლიო
- ↑ Strong, Martin C. (2004). The Great Rock Discography, 7th, Edinburgh: Canongate Books, გვ. 1177. ISBN 1-84195-551-5.
- ↑ Mabbett, Andy (1995). The Complete Guide to the Music of Pink Floyd. London: Omnibus Press. ISBN 0-7119-4301-X.
| ||||||||||||||||
