დიღმისხევი

დიღმისხევი — ისტორიულ-გეოგრაფიული რეგიონი; ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთული შუა საუკუნეების საქართველოში. ცენტრი - დიღომი. დიღმისხეში განვითარებული იყო სოფლის მეურნეობა, კერძოდ, მევენახეობა; ხევის ქვედა ნაწილი - დიღმის ველი მეფეთა სანადირო ადგილი იყო. იყენებდნენ აგრეთვე საძოვრად. დიღმისხევის მიწებზე სახლობდნენ სამეფო კარის, საეკლესიო და სათავადო გლეხები. სამხრეთ-დასავლეთის მხრიდან თბილისს მომდგარი მტერი ჩვეილებრივ დიღმისხევის მიდამოებში ბანაკდებოდა. IX-XI საუკუნეებში დიღმისხევი თბილისის საამიროს ტერიტორიის ნაწილი იყო. დიღმისხევის ტერიტორიაზე მიკვლეულია მრავალი არქეოლოგიური ძეგლი.

იხილეთ აგრეთვე

• დიღმის ხეობის არქეოლოგიური ძეგლები

ლიტერატურა

• მუსხელიშვილი დ., ქსე, ტ. 3, გვ. 591, თბ., 1978