ანანური (დუშეთის მუნიციპალიტეტი): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მომხმარებლის Gio89 ცვლილებების გაუქმება (№1781578) |
No edit summary |
||
| ხაზი 45: | ხაზი 45: | ||
|საიტი = |
|საიტი = |
||
|კატეგორია ვიკისაწყობში = Ananuri |
|კატეგორია ვიკისაწყობში = Ananuri |
||
|დროის სარტყელი = +3 |
|||
}} |
}} |
||
02:47, 20 დეკემბერი 2011-ის ვერსია
| სოფელი | |
|---|---|
|
ანანური | |
 ანანური XIX საუკუნის მეორე ნახევარში | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | დუშეთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ანანური |
| კოორდინატები | 42°09′52″ ჩ. გ. 44°42′09″ ა. გ. / 42.16444° ჩ. გ. 44.70250° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 900 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 508 [1] კაცი (2002) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები |
| სასაათო სარტყელი | UTC+3 |
.svg)    | |
ანანური — სოფელი საქართველოში, მცხეთა-მთიანეთის მხარის დუშეთის მუნიციპალიტეტში. თემის ცენტრი (სოფლები: ანანური, ავენისი, ბანცურთკარი, დგნალი, ზოტიკიანთკარი, თანდილაანთკარი, კადოეთი, პავლეური, უფურეთი, ფხუნდავი, შალიკიანთკარი, ციხისძირი)
მდებარეობს მდინარე არაგვის მარჯვენა ნაპირზე, საქართველოს სამხედრო გზაზე. ზღვის დონიდან 900 მ., დუშეთიდან 23 კმ. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 508 კაცი.
გვიან შუა საუკუნეებში ანანური მნიშვნელოვან ციხე-ქალაქს წარმოადგენდა; იყო არაგვის საერისთავოს, XVIII ს. მიწურულს — საუფლისწულოს ცენტრი. რუსეთის იმპერიის მიერ ქართლ-კახეთის სამეფოს ანექსიის შემდეგ, 1803-1821 წწ. იყო ანანურის მაზრის ცენტრი. სოფლის განაპირას შემორჩენილია საერო, სამხედრო და საკულტო ნაგებობების კომპლექსი — ანანურის ციხე.
