ბულაჩაური
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| სოფელი | |
|---|---|
|
ბულაჩაური | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | დუშეთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ჭოპორტი |
| კოორდინატები | 42°03′01″ ჩ. გ. 44°45′46″ ა. გ. / 42.05028° ჩ. გ. 44.76278° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 680 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 546[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,6 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ბულაჩაური — სოფელი საქართველოში, დუშეთის მუნიციპალიტეტში, (ჭოპორტის თემი). მდებარეობს მდინარე არაგვის მარცხენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან 680 მეტრზე, დუშეთიდან დაშორებულია 18 კილომეტრით.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შუა საუკუნეებში ბულაჩაურზე გადიოდა ე. წ. „ცხვრის გზა“, ამ გზით გუდამაყრის ცხვარ-ძროხა ფშავ-ხევსურეთიდან საზამთროდ შირაქში გადაყავდათ. XVIII-XIX საუკუნეებში სოფელი თავად ხიმშიაშვილებს ეკუთვნოდათ, ამავე საუკუნეებში დაიწყო სოფელში მთიელთა ჩამოსახლება. კავთისხევიდან ჯერ ლაფანაანთკარში, ხოლო შემდეგ ბულაჩაურში ჩამოსახლებულან კავთელაშვილები, რომელთაც აქ მთიელთა კავთის წმ. გიორგის სალოცავი აუგიათ. ხანდოს ხეობიდან გადმოსახლებულან გვრიტიშვილები.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 546 ადამიანი.[1]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა |
|---|---|
| 2002 | 631[2] |
| 2014 | 546 
|
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 558.
- კახაძე კ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 2, თბ., 2008. — გვ. 231.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.
