მაქს პერუცი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მაქს პერუცი
გერმ. Max Ferdinand Perutz
Max Perutz 1962.jpg
დაბ. თარიღი 19 მაისი, 1914(1914-05-19)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
დაბ. ადგილი ვენა[9]
გარდ. თარიღი 6 თებერვალი, 2002(2002-02-06)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [8] (87 წლის)
გარდ. ადგილი კემბრიჯი[10]
მოქალაქეობა Flag of the United Kingdom (3-5).svg გაერთიანებული სამეფო[11]
Flag of Austria.svg ავსტრია
Flag of the United Kingdom (3-5).svg დიდი ბრიტანეთის და ირლანდიის გაერთიანებული სამეფო
საქმიანობა ბიოქიმია, მოლეკულური ბიოლოგია[12] და ქიმია[12]
მუშაობის ადგილი კემბრიჯის უნივერსიტეტი და იორკის უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი პიტერჰაუზი, ვენის უნივერსიტეტი, კემბრიჯის უნივერსიტეტი და Theresianum
განთქმული მოსწავლეები ფრენსის კრიკი და ჯონ კენდრიუ
შვილ(ებ)ი Robin Perutz
ჯილდოები ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის კომანდორი, კოპლის მედალი[13] , ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის, სამეფო მედალი, ნობელის პრემია ქიმიაში[14] [15], ოტო ვარბურგის მედალი, ვილჰელმ ექსნერის მედალი, სერ ჰანს კრებსის მედალი, ვენის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი[16] , კრუნის სახელობის პრემია, honorary doctorate of Salzburg University, ამერიკის ხელოვნებისა და მეცნიერების აკადემიის წევრი და ავსტრიის საპატიო ნიშანი „მეცნიერებისა და ხელოვნებისთვის“

მაქს ფერდინანდ პერუცი (ინგლ. Max Ferdinand Perutz; დ. 9 მაისი, 1914 — გ. 6 თებერვალი, 2002) — ავსტრიაში დაბადებული ბრიტანელი მოლეკულური ბიოლოგისტი. 1962 წელს, ჯონ კენდრიუსთან ერთად, ჰემოგლობინსა და მაიოგლობინის სტრუქტურაზე მუშაობით მიენიჭა ნობელის პრემია ქიმიის დარგში. გარდა ამისა, 1971 წელს მოიგო სამეფო საზოგადოების სამეფო მედალი, ხოლო 1979 წელს კოპლის მედალი. კემბრიჯში დააარსა „სამედიცინო კვლევითი საბჭოს მოლეკულური ბიოლოგიის ლაბორატორია“, რომელსაც 1962 წლიდან 1979 წლამდე ხელმძღვანელობდა. პერუცის წვლილი კემბრიჯის მოლეკულურ ბიოლოგიაში დასტურდება კემბრიჯის უნივერსიტეტის ისტორიის მეოთხე ტომში, რომელიც გამოქვეყნდა 1992 წელს, კემბრიჯის უნივერსიტეტის პრესაში.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. 2.0 2.1 Encyclopædia Britannica
  3. 3.0 3.1 SNAC — 2010.
  4. 4.0 4.1 KNAW Past Members
  5. 5.0 5.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  6. 6.0 6.1 Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  7. Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 გვრ. — ISBN 978-953-6036-31-8
  8. 8.0 8.1 Annuaire prosopographique : la France savante
  9. Перуц Макс Фердинанд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  10. Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #118592866 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  11. https://www.nndb.com/people/548/000100248/
  12. 12.0 12.1 Czech National Authority Database
  13. Award winners : Copley MedalRoyal Society.
  14. The Nobel Prize in Chemistry 1962Nobel Foundation.
  15. Table showing prize amountsNobel Foundation, 2019.
  16. http://geschichte.univie.ac.at/en/persons/max-ferdinand-perutz-dr