კლდეკარი (სოფელი)
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| სოფელი | ||||
|---|---|---|---|---|
|
კლდეკარი აფხ. Амгәашхәҵа | ||||
| ქვეყანა |
 საქართველო | |||
| ავტონომიური რესპუბლიკა | აფხაზეთის არ | |||
| მუნიციპალიტეტი | გაგრის მუნიციპალიტეტი | |||
| თემი | ბაღნარი | |||
| კოორდინატები | 43°24′45″ ჩ. გ. 40°13′46″ ა. გ. / 43.41250° ჩ. გ. 40.22944° ა. გ. | |||
| ცენტრის სიმაღლე | 800±1 მეტრი | |||
| მოსახლეობა | 0 კაცი (1989) | |||
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 | |||
| სატელეფონო კოდი | +995 | |||
| ||||
.svg)
კლდეკარი[1][2] (აფხ. Амгәашхәҵа[3] [ამგჿაშხჿწა]; ყოფილი მანაქლუქ — გადაერქვა 1948 წლის 3 სექტემბერს[4]) — სოფელი აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, გაგრის მუნიციპალიტეტში (ბაღნარის თემი), აფხაზეთის მთისწინეთში, მდინარე სანდრიფშის ხეობაში. ზღვის დონიდან 800 მ, გაგრიდან 35 კმ. 2008 წლიდან ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის მიერ[5]
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
XX საუკუნის 20-30-იან წლებში აქ იყო სომხური სოფელი მანაქლუქ, სადაც ოსმალეთიდან გადმოსახლებული სომხები ცხოვრობდნენ. ლუქ, ლუკ თურქული კრებითობის სუფიქსია, თუმცა ფუძე-სიტყვის (მანა) მნიშვნელობა გაურკვეველია. 1948 წელს მას ქართული სახელი კლდეკარი დაერქვა.[6] ამავე წელს ბაღნარის სასოფლო საბჭოში შედიოდა.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1989 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობდა 0 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1989 წ. აღწ. | 0 | -- | -- |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 551.
- პაატა ცხადაია, ბეჟან ხორავა, „აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელწოდებანი“, თბ., 2016.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, გვ. 56, თბ., 1987.
- ↑ საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, გვ. 93, თბ., 2009.
- ↑ В. Е. Кәарҷиа, «Аԥсны атопонимика», Аҟәа 2002
- ↑ საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საინფორმაციო-სტატისტიკური განყოფილება, „საქართველოს სსრ ადმინისტრაციულ ტერიტორიული დაყოფა 1949 წლის 1 სექტემბრისათვის“, თბ., 1949
- ↑ კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ.
- ↑ საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს უწყებები, №1-2 (14-15), გვ. 33, თბ., 1948 წ. ISSN 0203-2023
| ||||||||||||||||
