კლდეკარი (სოფელი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ კლდეკარი (მრავალმნიშვნელოვანი).
სოფელი
კლდეკარი
აფხ. Амгәашхәҵа
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
ავტონომიური რესპუბლიკა აფხაზეთის არ
მუნიციპალიტეტი გაგრის მუნიციპალიტეტი
თემი ბაღნარი
კოორდინატები 43°24′45″ ჩ. გ. 40°13′46″ ა. გ. / 43.41250° ჩ. გ. 40.22944° ა. გ. / 43.41250; 40.22944
ცენტრის სიმაღლე 800±1 მეტრი
მოსახლეობა 0 კაცი (1989)
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
კლდეკარი (სოფელი) — საქართველო
კლდეკარი (სოფელი)
კლდეკარი (სოფელი) — აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკა
კლდეკარი (სოფელი)
კლდეკარი (სოფელი) — გაგრის მუნიციპალიტეტი
კლდეკარი (სოფელი)

კლდეკარი[1][2] (აფხ. Амгәашхәҵа[3] [ამგჿაშხჿწა]; ყოფილი მანაქლუქ — გადაერქვა 1948 წლის 3 სექტემბერს[4]) — სოფელი საქართველოში, აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის გაგრის მუნიციპალიტეტში (ბაღნარის თემი), აფხაზეთის მთისწინეთში, მდინარე სანდრიფშის ხეობაში. ზღვის დონიდან 800 მ, გაგრიდან 35 კმ.

2008 წლის 23 ოქტომბრის ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს კანონის საფუძველზე, ტერიტორია ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის სამხედრო აგრესიის შედეგად და დადგენილია ამ ტერიტორიების განსაკუთრებული სამართლებრივი რეჟიმი.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

XX საუკუნის 20-30-იან წლებში აქ იყო სომხური სოფელი მანაქლუქ, სადაც ოსმალეთიდან გადმოსახლებული სომხები ცხოვრობდნენ. ლუქ, ლუკ თურქული კრებითობის სუფიქსია, თუმცა ფუძე-სიტყვის (მანა) მნიშვნელობა გაურკვეველია. 1948 წელს მას ქართული სახელი კლდეკარი დაერქვა.[5] ამავე წელს ბაღნარის სასოფლო საბჭოში შედიოდა.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1989 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობდა 0 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
1989 წ. აღწ. 0 -- --

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 551.
  • პაატა ცხადაია, ბეჟან ხორავა, „აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელწოდებანი“, თბ., 2016.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 56.
  2. საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 2009. — გვ. 93.
  3. В. Е. Кәарҷиа, «Аԥсны атопонимика», Аҟәа 2002
  4. საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საინფორმაციო-სტატისტიკური განყოფილება, „საქართველოს სსრ ადმინისტრაციულ ტერიტორიული დაყოფა 1949 წლის 1 სექტემბრისათვის“, თბ., 1949
  5. საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს უწყებები, №1-2 (14-15), გვ. 33, თბ., 1948 წ. ISSN 0203-2023