წალკოტი
სოფელი | |
---|---|
წალკოტი აფხ. Лаԥсҭарха | |
ქვეყანა | საქართველო |
ავტონომიური რესპუბლიკა | აფხაზეთის არ |
მუნიციპალიტეტი | გაგრის მუნიციპალიტეტი |
თემი | ხეივანი |
კოორდინატები | 43°24′42″ ჩ. გ. 40°03′16″ ა. გ. / 43.4116694° ჩ. გ. 40.0547194° ა. გ. |
ადრეული სახელები | ბარანოვო |
მოსახლეობა | 724 კაცი (1989) |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
წალკოტი[1][2] (აფხ. Лаԥсҭарха[3] [ლაფსთარხა]; ყოფილი ბარონოვო — გადაერქვა 1948 წლის 3 სექტემბერს[4]) — სოფელი საქართველოში, აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის გაგრის მუნიციპალიტეტში (ხეივნის თემი), შავიზღვისპირა დაბლობზე, მდინარე ლაფსთის ნაპირას. ზღვის დონიდან 80 მ, გაგრიდან 35 კმ, განთიადიდან (უახლოესი რკინიგზის სადგური) 5 კმ.
2008 წლის 23 ოქტომბრის ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს კანონის საფუძველზე, ტერიტორია ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის სამხედრო აგრესიის შედეგად და დადგენილია ამ ტერიტორიების განსაკუთრებული სამართლებრივი რეჟიმი.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვ. კვარჭიას ცნობით, XIX საუკუნეში აქ იყო სოფელი ლაფსთაარხა. XIX საუკუნის ბოლოს აქ შეიქმნა სოფელი ბარანოვო. 1930 წელს შედიოდა პილენკოვოს თემში. 1948 წელს ქართული სახელი წალკოტი ეწოდა.[5] 1992-1993 წწ. ომის შემდეგ აფხაზებმა ლაფსთარხა (Лапсҭарха) დაარქვეს.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1989 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობდა 724 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
1989 წ. აღწ. | 724 | -- | -- |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 289.
- პაატა ცხადაია, ბეჟან ხორავა, „აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელწოდებანი“, თბ., 2016.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 127.
- ↑ საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 2009. — გვ. 210.
- ↑ В. Е. Кәарҷиа, «Аԥсны атопонимика», Аҟәа 2002
- ↑ საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საინფორმაციო-სტატისტიკური განყოფილება, „საქართველოს სსრ ადმინისტრაციულ ტერიტორიული დაყოფა 1949 წლის 1 სექტემბრისათვის“, თბ., 1949
- ↑ საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს უწყებები, №1-2 (14-15), გვ. 32, თბ., 1948 წ. ISSN 0203-2023
|