ჟებოტა

ჟებოტა
სოფელი
	ჟებოტა;
	; სოფელ ჟებოტის ხედი; ჯაბა ლაბაძის ფოტო
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	მცხეთა-მთიანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	თიანეთის მუნიციპალიტეტი
თემი	ჟებოტა
კოორდინატები	42°06′25″ ჩ. გ. 44°59′05″ ა. გ. / 42.10694° ჩ. გ. 44.98472° ა. გ.
ადრეული სახელები	მათურიანთკარი
ცენტრის სიმაღლე	1160 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	531 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,8 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995
	ჟებოტა ვიკისაწყობში

ჟებოტა (ყოფილი მათურიანთკარი) — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, მცხეთა-მთიანეთის მხარის თიანეთის მუნიციპალიტეტში.^[1] მდებარეობს თიანეთის ქვაბულში, მდინარე ივრის მარცხენა ნაპირზე. თემის ცენტრი (სოფლები: თეგერაანები, თხილა, ლელოვანი, ძებნიაურები).^[1] ზღვის დონიდან 1160 მეტრზე. თიანეთიდან დაშორებულია 1 კილომეტრით. საბჭოთა პერიოდში შედიოდა თიანეთის სადაბო საბჭოში.

იხინჭის მთის წვერზე დგას შუა საუკუნეების ხუროთმოძღვრული კომპლექსი: დარბაზული ეკლესია, რომლის აფსიდაში სარკმლის გვერდზე შემორჩენილია მხატვრობა და წარწერები. ეკლესიის გვერდით არის ორსართულიანი ოთხკუთხა კოშკი, რომლის მეორე სართულზე სამლოცველოა. ეკლესიის სამხრეთ-დასავლეთით, გალავნის გარეთ, დგას ორსართულიანი სამრეკლო. იხინჭის მთის ძირში დიდი ნამოსახლარია.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფელს ადრე მათურიანთკარს (მათურელებს) ეძახდნენ. ამ სოფლის მკვიდრნი არიან მათურელები, რომლებიც XVIII საუკუნის დასაწყისში გადმოსულან ფშავის სოფელ მათურიდან. ამავე სოფლიდან გადმოსახლებულან ჟებოტაში დოღაშვილები, ივანურები, ბადრახიშვილები, გულოშვილები და აკობაშვილები. XVII-XVIII საუკუნეების ამბებთან დაკავშირებით, სოფელ ჟებოტას მოიხსენიებს ვახუშტი ბაგრატიონი. XVIII-XIX საუკუნეების საბუთების მიხედვით ირკვევა, რომ სოფელი ჟებოტა მაყაშვილებსა და ჩოლოყაშვილებს ეკუთვნოდათ. ვარაუდობენ, რომ „ჟებოტა“ ნაწარმოებია ბაცბურიდან - „ჟე-ბოტარ“ ფორმისგან, რაც ქართულად ცხვარსატარ გზას ნიშნავს. სოფელზე ადრევე გადიოდა ე. წ. „ცხვრის გზა“. როგორც ირკვევა, ვეინახებს XIII-XVI საუკუნეებში ამ გზით გადაჰყავდათ ცხვარი საქართველოს ბარის რაიონებში.