თერჯოლის მუნიციპალიტეტი
| ადმინისტრაციული ერთეული | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
თერჯოლის მუნიციპალიტეტი | |||||
 | |||||
| |||||
| ქვეყანა |
 საქართველო | ||||
| მხარე | იმერეთის მხარე | ||||
| ადმ. ცენტრი | თერჯოლა | ||||
| კოორდინატები | 42°13′00″ ჩ. გ. 42°54′00″ ა. გ. / 42.2166694° ჩ. გ. 42.9000000° ა. გ. | ||||
| გამგებელი | თეიმურაზ ჯაფარიძე | ||||
| ფართობი | 357 კმ² | ||||
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა | ||||
| მოსახლეობა |
 35 563 კაცი (2014) | ||||
| სიმჭიდროვე | 99,6 კაცი/კმ² | ||||
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 99,7 % რუსები 0,2 % უკრაინელები 0,05 % სომხები 0,04 %[1] | ||||
| სარწმუნოებრივი შემადგენლობა | მართლმადიდებლები 98,99 %[2] | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+04:00 | ||||
| ოფიციალური საიტი | http://terjola.ge/ | ||||
| |||||
.svg)
თერჯოლის მუნიციპალიტეტი — თვითმმართველი ერთეული იმერეთის მხარეში. მუნიციპალიტეტის ტერიტორია 1930 წლამდე შედიოდა ქუთაისის გუბერნიის შორაპნის მაზრაში, 1930 წლიდან გამოიყო ცალკე, როგორც ჩხარის რაიონი. 1950 წლიდან ეწოდება თერჯოლის რაიონი, 2006 წლიდან - თერჯოლის მუნიციპალიტეტი.
ბუნება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მუნიციპალიტეტის ტერიტორია ძირითადად მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე. ტერიტორია — 357 კვ. კმ., მათ შორის სასოფლო-სამეურნეო სავარგულებს უკავია 250 კვ.კმ. მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე მიედინება მდინარეები ყვირილა, ჩოლაბური, ძევრულა, წყალწითელა და სხვები. მთავარი წიაღისეული სიმდიდრეა ქალცედონი, კირქვა, სპონგოლითი (ნახშირღელე), მარმარილო (კვახჭირი), საკრამიტე და სააგურე თიხა, ეკლარი და სხვა.
მოსახლეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მოსახლეობის რიცხოვნობა — 35 563 კაცი (2014); სიმჭიდროვე — 99,6 კაცი კვ.კმ-ზე (2014). რაიონში 46 დასახლებული პუნქტია: 1 ქალაქი, 45 სოფელი. მოსახლეობის უმრავლესობა მართლმადიდებელია, მუნიციპალიტეტის ტერიტორია თერჯოლისა და ტყიბულის ეპარქიას მიეკუთვნება. მოქმედებს 10-ზე მეტი ტაძარი.
აღწერის მონაცემები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა |
|---|---|
| 1989 | 44 019 |
| 2002 | 45 485 
|
| 2014 | 35 563
|
| 2021[3] | 31 400
|
ადგილობრივი თვითმმართველობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ადმინისტრაციული ერთეულები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლობითი ორგანოა მუნიციპალიტეტის საკრებულო, მმართველობის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულებია:
- ქალაქი — 1: თერჯოლა;
- თემი — 13: ალისუბანი, ახალი თერჯოლა, ბარდუბანი, გოდოგანი, ეწერი, თუზი, კვახჭირი, ნახშირღელე, რუფოთი, ზედა საზანო, სიქთარვა, ჩხარი, ძევრი.
- სოფელი — 5: გოგნი, ზედა სიმონეთი, ქვედა სიმონეთი, ღვანკითი, ჭოგნარი.
საკრებულო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| პარტია | 2017[4] | 2021[5] | ამჟამინდელი საკრებულო | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ქართული ოცნება | 29 | 17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ნაციონალური მოძრაობა | 1 | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ევროპული საქართველო | 4 | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| საქართველოსთვის | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| დამოუკიდებელი * | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| პატრიოტთა ალიანსი | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| სულ | 35 | 30 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| * გამოეყო „ქართულ ოცნებას“[6] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ეკონომიკა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ეკონომიკის წამყვანი დარგია სოფლის მეურნეობა, მათ შორის მევენახეობა, მებოსტნეობა, მეხილეობა, მარცვლეული კულტურების (სიმინდი) მოყვანა და მეცხოველეობა. მუნიციპალიტეტში არის ჩაის და ღვინის ქარხნები. მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე არის ჰიდროელექტროსადგური „ძევრულაჰესი“.
ტრანსპორტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე გადის რკინიგზის მაგისტრალი სამტრედია-ხაშურის ხაზზე. არის რკინიგზის სადგური სოფელ კვახჭირში. მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე გადის საქართველოს საავტომობილო მაგისტრალი ს1 და შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის გზები: თერჯოლა-ტყიბული და ქუთაისი-ვარციხე.
განათლება და კულტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მუნიციპალიტეტში 24 საჯარო სკოლაა, 30 ბიბლიოთეკა, 3 თეატრი და დავით და სერგო კლდიაშვილების სახლ-მუზეუმი სოფელ ზედა სიმონეთში.[7]
ღირსშესანიშნაობანი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე არსებული მნიშვნელოვანი ისტორიული ძეგლებია: სკანდეს ციხე, ბერციხე, ნავენახევის მღვიმე, ჩხარის ეკლესია. გოდოგნის ეკლესია, თუზის ეკლესია, ღვანკითის დედაღვთისა.
ასევე აღსანიშნავია ჩიხორისა და ჩხარის შუა საუკუნეების ნაქალაქარების ნაშთები, ეკლესია ქვედა სიმონეთში, ციხეები ძევრსა და ჭალასთავში, ხიდი ნაგარევში.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- თერჯოლის მუნიციპალიტეტის ოფიციალური საიტი დაარქივებული 2013-07-22 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Ethnic composition of Georgia 2014
- ↑ georgia-religion2014
- ↑ მოსახლეობის რიცხოვნობა რეგიონების და თვითმმართველი ერთეულების მიხედვით (XLS). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (1 იანვარი, 2021). ციტირების თარიღი: 2021-11-11.
- ↑ პროტოკოლით არჩეული მუნიციპალიტეტის საკრებულოს წევრები და მერები 2017. ცესკო. ციტირების თარიღი: 2022-12-18[მკვდარი ბმული]
- ↑ პროტოკოლით არჩეული მუნიციპალიტეტის საკრებულოს წევრები და მერები 2021. ცესკო. ციტირების თარიღი: 2022-12-18[მკვდარი ბმული]
- ↑ "ქართულ ოცნებას" რეგიონული ჩინოვნიკებიც ტოვებენ და კელი დეგნანს აკრიტიკებენ ka (2022-07-11). ციტირების თარიღი: 2022-12-20
- ↑ საქართველოს მუზეუმები
| ||||||||||