ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ოძისი (მრავალმნიშვნელოვანი)‎.
სოფელი
ოძისი

სოფელი ოძისი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე შიდა ქართლის მხარე
მუნიციპალიტეტი ხაშურის მუნიციპალიტეტი
თემი ცოცხნარა
კოორდინატები 42°03′07″ ჩ. გ. 43°33′40″ ა. გ. / 42.05194° ჩ. გ. 43.56111° ა. გ. / 42.05194; 43.56111
ცენტრის სიმაღლე 850
მოსახლეობა 50[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 98,0 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — შიდა ქართლი
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — ხაშურის მუნიციპალიტეტი
ოძისი (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)

ოძისისოფელი საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის ხაშურის მუნიციპალიტეტში (ცოცხნარის თემი), ლიხის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე. ზღვის დონიდან 850 მეტრ სიმაღლეზე. ხაშურიდან 12 კმ.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 50 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[2] 56 26 30
2014[1] 50 29 21

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ისტორიულად სოფელი ოძისი აბაზაძეთა საგვარეულოს საკუთრება იყო. იგი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოიხსენიება 1693 წელს შედგენილ სიგელში, რომლის ავტორია ერეკლე I ნაზარალიხანის დედა ელენე. ეს სიგელი გაცემულია ზაალ აბაზაძის სახელზე: „ვისმინეთ აჯა და მოხსენება თქვენი და რაც დიდს გიორგი მეფეს აქეთ სხვატა მეფეთა და მეპატრონეთაგან წყალობა გჭირვებოდათ და ან გქონებოდათ: ... ოძისს ჟღენტი და ლიპარიტაშვილი, ნოზაური ვენახი, თქვენთვის გვიბოძებია“. 1715 წელს შედგენილი რუისის სამწყსოს დავთრის მიხედვით კი სოფელში ცხოვრობს 29 კომლი. მათი გვარებია: აბაზაძე, ღვარძლაძე, ჟღენტი, სალაყაია, მაჭარაშვილი, სოლოკაძე, ჯორელიშვილი, გვეხიძე, ბრეგვაძე, კომალაძე, ლიპარიტაშვილი, კიკნაძე. სოფელში შემთხვევით აღმოჩენილია რამდენიმე მნიშვნელოვანი არქეოლოგიური ნივთი.

ტოპონიმები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • აბაზაძეების მიწები — სახნავ-სათესი სოფლის სამხრეთით.
  • აბაზაძეების წყარო — წყარო სოფელში.
  • მრგვალი მინდორი — ადგილი სოფლის ჩრდილოეთით.
  • ნაქელები — სახნავი სოფლის დასავლეთით.
  • როზას ჭალები — სახნავი სოფლის ჩრდილოეთით.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 625.
  • ლაბაძე ჯ., ტილიანას ხეობის სოფლების ისტორია, მასალები საქართველოს სოფლების ისტორიისათვის, ტ. IV, თბილისი, 2022

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
  2. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II