გურიის სამთავროს პერიოდში ჯურუყვეთი ჩიბათთან ერთად შეადგენდა ერთ სამოურავოს. მისი მოურავები იყვნენ ნაკაშიძეები.[4] სოფელში იდგა წმინდა ნიკოლოზის ეკლესია.[5] სოფელში განვითარებული იყო მეთუნეობა.[6] 1875 წელს სოფლის სკოლა ცუდ მდგომარეობაში იყო.[7]1904 წლის 12 ივნისს სოფელი დაიტბორა წყალდიდობის შედეგად, დაიღუპა ერთი ბავშვი.[8] 1912 წელს სოფელში გაიხსნა საკრედიტო ამხანაგობა, რომელშიც 2500 ადამიანი იყო გაწევრებული.[9] საბჭოთა პერიოდში სოფელში განვითარებული იყო მეჩაიეობა და მესიმინდეობა.
↑სადრაძე ვ. და სხვები, არქეოლოგიური დაზვერვები გურიაში 1991-94 წწ, გურია I, 1996 გვ. 23
↑მურვანიძე ბ., ჭოლიპას ნამოსახლარზე მოპოვებული თიხის ნაწარმი, გურია I, თბილისი, 1996 გვ.75-77
↑სოსელია ო., ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური დაშლის ისტორიიდან // მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის, ტ. XXX, თბილისი: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, 1954. — გვ. 170.
საქართველო
711[1] კაცი (2014).svg)
1317