შინაარსზე გადასვლა

ორაგვე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სოფელი
ორაგვე

სოფლის ცენტრის ხედი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე გურიის მხარე
მუნიციპალიტეტი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი
თემი მაჩხვარეთი
კოორდინატები 42°02′58″ ჩ. გ. 42°00′22″ ა. გ. / 42.04944° ჩ. გ. 42.00611° ა. გ. / 42.04944; 42.00611
ცენტრის სიმაღლე 200
მოსახლეობა 43[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ორაგვე — საქართველო
ორაგვე
ორაგვე — გურიის მხარე
ორაგვე
ორაგვე — ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი
ორაგვე

ორაგვესოფელი გურიის მხარის ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, მაჩხვარეთის თემში (სოფლები: მაჩხვარეთი, ორაგვე, ჯუნმერე).

ორაგვე ზანური წარმოშობის ტოპონიმია და „სარაგვეს“ ნიშნავს და ფრინველისა და თაგვის დასაჭერი მცირე მახის აღმნიშვნელი სიტყვიდან – რაგვიდან – მომდინარეობს.[2]

მდებარეობს მდინარე ორაგვისღელის (ფიჩორის აუზი) ხეობაში, ზღვის დონიდან 200 მ., ლანჩხუთიდან 6 კმ. სოფელში არის გურიელის, თავისუფლებისა და მშვიდობის ქუჩები.[3] სოფელში მოდის ჩაი, ციტრუსი, ტუნგი, დაფნა.

სოფელში, ორაგვისღელის მარცხენა მხარეს, კრაკალას მთის ფერდობზე არის გამოქვაბული, რომელიც მოცულობით ყველაზე დიდია ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში. მარჯვნივ არის სამგანყოფილებიანი გამოქვაბული, რომლებიც ერთმანეთთან დაკავშირებულია ხვრელებით.

სოფელში იდგა მაცხოვრის სახელობის ეკლესია. ტაძარი ძველად ქვით ყოფილა აგებული, მაგრამ სიძველის გამო დანგრეულა, შემდეგ კი ხის აუშენებიათ. მისი სამრევლო 15 კომლს აერთიანებდა.[4] ორაგვეში იდგა გრიგოლ გურიელის სახლი და ბიბლიოთეკა. ამ ბიბლიოთეკაში მუშაობდა 1887 წლის აპრილიდან 1888 წლის ნოემბრამდე ეგნატე ნინოშვილი და აქ დაიწყო მან დაწერა რომანისა „ჯანყი გურიაში“.

აღწერის წელი მოსახლეობა
1908[5] 212
1911[6] 229
2002 84
2014 43[1]
  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
  2. ძნელაძე რ., „გურული დიალექტის ტოპონიმიკური ლექსიკა“, თბილისი: უნივერსალი, 2005. — გვ. 67, ISBN 99940-51-12-1.
  3. მაჩხვარეთში ქუჩებს სახელები დაერქვა, გაზეთი „გურიის მოამბე" 7.05.2012. N18 გვ.2
  4. თეა ქართველიშვილი, „გურიის საეპისკოპოსოები“ გვ. 83 — „არტანუჯი“, თბილისი, 2006 ISBN 99940-11-89-8
  5. Кавказский календарь на 1910 год
  6. Кавказский календарь на 1912 год