ჯუნეწერი
| სოფელი | |
|---|---|
|
ჯუნეწერი | |
 | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | გურიის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | გვიმბალაური |
| კოორდინატები | 42°04′27″ ჩ. გ. 42°00′58″ ა. გ. / 42.07417° ჩ. გ. 42.01611° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ჯუნჯუათი |
| ცენტრის სიმაღლე | 100 მ |
| მოსახლეობა |
 351[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,7 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ჯუნეწერი — სოფელი ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, გვიმბალაურის თემში. მდებარეობს მდინარე ორაგვისღელის (ფიჩორის სისტემა) ნაპირებზე, გურიის ქედის ჩრდილოეთ კლათის ძირას, ზღვის დონიდან 100 მ., ლანჩხუთიდან 3 კმ. სოფლის ძველი სახელწოდებაა ჯუნჯუათი. სოფელში 4 ქუჩაა: დავით ბოლქვაძის, წმინდა ლაზარეს, ჯაბელის და სერგო ბარამიძის.[2]
სოფელში არის ჯუნჯუათის მერკელიანი კირქვის საბადო, რომელიც კირის დასამზადებლად გამოიყენება.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელში იდგა მაცხოვრის ეკლესია, ნაგები ქვით, ირგვლივ ქვის გალავნით. აქ ინახებოდა მამია გურიელის შეწირული მაცხოვრის ხატი. მისი სამრევლო მოიცავდა 37 კომლს.[3] 1916 წელს ჯუნჯუათში გაიმართა საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული ორგანიზაციების კონფერენცია ნოე ჟორდანიას ხელმზღვანელობით, რომელმაც გადაწყვიტა, რომ პირველი მსოფლიო ომის დროს რუსეთის დამარცხების შემთხვევაში შესაძლებელი იქნებოდა საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადება. საბჭოთა დროს სოფელში განვითარებული იყო მეჩაიეობა.
მოსახლეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1908[4] | 581 | ||
| 1911[5] | 532 |
||
| 2002 |  559 |
||
| 2014 | 351 |
ცნობილი ადამიანები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ალექსანდრე ბარამიძე — ფილოლოგი
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 580-581.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
- ↑ გაზეთი „გურიის მოამბე", 13.2.2012., N6 გვ. 5
- ↑ *ქართველიშვილი, თ. (2006). გურიის საეპისკოპოსოები. თბილისი: „არტანუჯი“, გვ. 83. ISBN 99940-11-89-8.
- ↑ Кавказский календарь на 1910 год
- ↑ Кавказский календарь на 1912 год
| ||||||||||
