ისლანდია: განსხვავება გადახედვებს შორის

ოფიციალური - '''ისლანდიის რესპუბლიკა'''. ეროვნული – Island, Lydhveldidh. სახელწოდება ნიშნავს "ყინულოვან„ყინულოვან ქვეყანას"ქვეყანას“. ასევე აღინიშნება სხვა ენებში. გამონაკლისია [[ლათინური ენა|ლათინური]], სადაც ისლანდიას თულეს უწოდებენ. იგივე ტერმინი გამოიყენება [[გრენლანდია|გრენლანდიის]] მიმართაც.

ისლანდიისთვის ყველაზე ადგილობრივი ხეა ჩრდილოეთის არყი Betula pubescens; [[არყი|არყის ხემ]] ისლანდიის ტყე მეტწილად "„<nowiki/>[[ვერხვი|ვერხვთან]]"<nowiki/>“ (Populus Tremola), "„<nowiki/>[[ცირცელი|ცირცელთან]]"<nowiki/>“ (Sorbus Aucuparia) and და "ჩვეულებრივ„ჩვეულებრივ [[ღვია]]სთან"<nowiki/>“ (Juniperus communis) ერთად ჩამოაყალიბა, თუ არ ჩავთვლით მცირე ზომის ხე-ბუჩქებს.

ისლანდიის ცხოველთა სამყარო მოიცავს ისლანდიურ ცხვარს, საქონელს, წიწილას, თხასთხასა და ძლიერ ისლანდიურ ცხენს, გარდა ამისა, ისლანდიურ მეცხვარესაც.

</ref>[[პოლონური ენა|პოლონურ ენაზე]] ძირითადად ლაპარაკობენ ადგილობრივი პოლონური თემის (ისლანდიის უმცირესობები) წარმომადგენლები. ადგილობრივები დანიურად საუბრობენ ისე, რომ შედარებით მარტივი ხდება ნორვეგიელი და შვედი მოსაუბრისთვის მათი გაგება. დანიურს, რომელზედაც ისლანდიაში საუბრობენ ხშირად ''სკანდინავისკას'' (''skandinavíska'' ) უწოდებენ, რაც სიტყვასიტყვით სკანდინავიურს ნიშნავს. [https://web.archive.org/web/20110511213824/http://www.heimur.is/heimur/leit/frettir/Default.asp?ew_1_a_id=138249]

ისლანდიაში ყოველწლიურად დაახლოებით 400 წიგნი და ჟურნალი გამოიცემა. პირველი გაზეთი 1848 წელს გამოიცა. ქვეყანაში დღესდღეობით 35 სახეობის გაზეთი გამოდის, რომელთა უმეტესობა ყოველკვირეულია. ხუთი ყოველდღიური გაზეთიდან უმეტესი ტირაჟი თავისუფლების პარტიის ბეჭდვით ორგანოს - "მორგუნბლადიდს"„მორგუნბლადიდს“ აქვს. დიდი პოპულარობით სარგებლობს "DV"„DV“ და "ულპუდიბლადეტი"„ულპუდიბლადეტი“.

ისლანდიაში კარგა ხანს მხოლოდ ერთი რადიოსადგური იყო (რეიკიავიკში) სამი რეტრანსლატორით. ამჟამად "AM"„AM“ ფორმატის სამი სადგური არსებობს, 70 - "FM"„FM“ ფორმატისა და ერთიც მოკლეტალღოვანი. რადიომიმღები (სტატისტიკის თანახმად) ყოველ სახლშია (260 000).

ისლანდიის სამზარეულო მეტად განსაკუთრებულია და ძირითადად, თევზსა და ცხვრის ხორცს ემყარება. ადგილობრივ დელიკატესებს ტორამატური - þorramatur»„þorramatur“ ჰქვია. უამრავი სახეობის ბოსტნეული მოჰყავთ გეოთერმულ სათბურებში. ყველაზე უბრალო კერძია გრაფლაქსი - graflax»„graflax“ (ჩადებული ორაგული კამით). ერთ-ერთი მთავარი ეროვნული კერძი კი ჰაუკარლია - hákarl ([[ზვიგენი]]ს გამომშრალი ხორცი). დაჭერილ ზვიგენს ნახევარი წლით ქვიშაში ფლავენ, რათა გახრწნის გარკვეულ დონეს მიაღწიონ. ამის შემდგომ ამოთხრიან, კიდევ გარკვეული პერიოდი თოკებზე კიდებენ, მერე კი, მზა სახით, არაყთან ერთად მიირთმევენ. ისლანდიაში მსოფლიოში ყველაზე თხელ პურს აცხობენ, რომელსაც ლჲოივაბრიოზს - laufabrauð უწოდებენ, აქვე მზადდება ”ვულკანური„ვულკანური პურიც”პურიც“.

ისლანდიაში ძირითადად [[ყავა]]ს სვამენ. ყავახანებში მხოლოდ პირველი ფინჯნის ფულს იხდიან, ყველაფერ დანარჩენს კი უფასოდ იღებენ. ლუდი, ღვინო და სხვა სხეობის სპირტიანი სასმელები შედარებით ძვირია: მაგალითად, ლუდის მოზრდილი კათხა 8$ ღირს, პატარა 5$. 1989 წლამდე ისლანდიაში მთელი 75 წლის განმავლობაში ლუდის სმა საერთოდ აკრძალული იყო. ისლანდიური არაყი ბრენივინი კარტოფილისგან მზადდება და ტმინით არის არომატმიცემული. ქვეყანაში ბევრია რესტორნები, სადაც ეროვნულ კერძებთან ერთად, ევროპულ საკვებსაც მიირთმევს მსურველი. რესტორნებში სადილის საშუალო ფასი 20-50 დოლარია. ოფიციანტისთვის ”ფეხის„ფეხის ქირის”ქირის“ მიცემა არ არის რეკომენდებული.