დილიკაური

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სოფელი
დილიკაური
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე იმერეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი
თემი დილიკაური
კოორდინატები 42°09′34″ ჩ. გ. 43°05′13″ ა. გ. / 42.15944° ჩ. გ. 43.08694° ა. გ. / 42.15944; 43.08694
პირველი ხსენება XV საუკუნე
ფართობი 26,55 კმ²
ცენტრის სიმაღლე 440
ოფიციალური ენა ქართული ენა
მოსახლეობა 1813[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,9 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
დილიკაური — საქართველო
დილიკაური
დილიკაური — იმერეთის მხარე
დილიკაური

დილიკაურისოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში, თემის (დილიკაური, ქველეთუბანი) ცენტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა[2], საექიმო ამბულატორია, ვეტერინარული პუნქტი, ბიბლიოთეკა, მეორე მსოფლიო ომის მსხვერპლთა მემორიალი.

გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დილიკაური მდებარეობს ზემო იმერეთის მაღლობზე, ზღვის დონიდან 440 მეტრზე, ზესტაფონიდან 10 კილომეტრზე. სოფლის ტერიტორია 2655 ჰექტარს შეადგენს. დასავლეთიდან სოფელს ესაზღვრება სოფელი ბეღლევი, ჩრდილოეთიდან - სოფელი ქველეთუბანი, სამხრეთიდან — სოფელი მარტოთუბანი და ზედა საქარა.

სოფელი შედგება შემდეგი უბნებისაგან: ცერცვაძეების, ქვაგატეხილი, კოპერაცის, ღავთაძე-სიხაძე-ხვედელიძეების, ზედა და შუა სვიანაძეების უბნები. ქვაგატეხილის სახელწოდება წარმოსდგება ამ უბანში სატეხი ქვის კარიერისაგან, დანარჩენებისა კი მოსახლეობის გვარებიდან.

სოფელ დილიკაურის ტერიტორიაზე მიედინება მდინარეებია: ნარულა, ყვირილა, ბუჯა, ჩოხელთა, დილიკაურის ღელე. ძირითადად ფოთლოვანი მცენარეებია გავრცელებული; წაბლი, მუხა, რცხილა, აკაცია, წიფელი და სხვ.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1813 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[3] 2471 1184 1287
2014[1] 1813 900 913

სახელწოდება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფელი ისტორიულ წყაროებში მოიხსენიება XV საუკუნიდან. ლეგენდის თანახმად აქ დილეგები იყო და აქედან წარმოსდგა სოფლის სახელწოდება „დილეგოური“, რამაც მოგვიანებით „დილიკაურის“ სახე მიიღო.

ღირსშესანიშნაობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფლის ტერიტორიაზე დგას VI საუკუნის ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესია, V საუკუნის ციხის, ასევე ე.წ. დამწვარი ციხის ნანგრევები.

ცნობილი ადამიანები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფელში დაიბადა პოეტი გრიგოლ აბაშიძე.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]