დილიკაური

დილიკაური
სოფელი
	დილიკაური;
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	იმერეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი
თემი	დილიკაური
კოორდინატები	42°09′34″ ჩ. გ. 43°05′13″ ა. გ. / 42.15944° ჩ. გ. 43.08694° ა. გ.
პირველი ხსენება	XV საუკუნე
ფართობი	26,55 კმ²
ცენტრის სიმაღლე	440 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	1813 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,9 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995

დილიკაური — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში, თემის (დილიკაური, ქველეთუბანი) ცენტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა^[2], საექიმო ამბულატორია, ვეტერინარული პუნქტი, ბიბლიოთეკა, მეორე მსოფლიო ომის მსხვერპლთა მემორიალი.

გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დილიკაური მდებარეობს ზემო იმერეთის მაღლობზე, ზღვის დონიდან 440 მეტრზე, ზესტაფონიდან 10 კილომეტრზე. სოფლის ტერიტორია 2655 ჰექტარს შეადგენს. დასავლეთიდან სოფელს ესაზღვრება სოფელი ბეღლევი, ჩრდილოეთიდან - სოფელი ქველეთუბანი, სამხრეთიდან — სოფელი მარტოთუბანი და ზედა საქარა.

სოფელი შედგება შემდეგი უბნებისაგან: ცერცვაძეების, ქვაგატეხილი, კოპერაცის, ღავთაძე-სიხაძე-ხვედელიძეების, ზედა და შუა სვიანაძეების უბნები. ქვაგატეხილის სახელწოდება წარმოსდგება ამ უბანში სატეხი ქვის კარიერისაგან, დანარჩენებისა კი მოსახლეობის გვარებიდან.

სოფელ დილიკაურის ტერიტორიაზე მიედინება მდინარეებია: ნარულა, ყვირილა, ბუჯა, ჩოხელთა, დილიკაურის ღელე. ძირითადად ფოთლოვანი მცენარეებია გავრცელებული; წაბლი, მუხა, რცხილა, აკაცია, წიფელი და სხვ.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1813 ადამიანი.

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
2002^[3]	2471	1184	1287
2014^[1]	1813	900	913

სახელწოდება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფელი ისტორიულ წყაროებში მოიხსენიება XV საუკუნიდან. ლეგენდის თანახმად აქ დილეგები იყო და აქედან წარმოსდგა სოფლის სახელწოდება „დილეგოური“, რამაც მოგვიანებით „დილიკაურის“ სახე მიიღო.