დილიკაური
| სოფელი | |
|---|---|
|
დილიკაური | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | დილიკაური |
| კოორდინატები | 42°09′34″ ჩ. გ. 43°05′13″ ა. გ. / 42.15944° ჩ. გ. 43.08694° ა. გ. |
| პირველი ხსენება | XV საუკუნე |
| ფართობი | 26,55 კმ² |
| ცენტრის სიმაღლე | 440 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1813[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,9 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
დილიკაური — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის (სოფლები: დილიკაური, ქველეთუბანი) ცენტრი.
გეოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]დილიკაური მდებარეობს ზემო იმერეთის მაღლობზე, ზღვის დონიდან 440 მეტრზე, ზესტაფონიდან 9 კილომეტრზე. სოფლის ტერიტორია 2655 ჰექტარს შეადგენს. დასავლეთიდან სოფელს ესაზღვრება სოფელი ბეღლევი, ჩრდილოეთიდან - სოფელი ქველეთუბანი, სამხრეთიდან — სოფელი მარტოთუბანი და ზედა საქარა.
სოფელი შედგება შემდეგი უბნებისაგან: ცერცვაძეების, ქვაგატეხილი, კოპერაცის, ღავთაძე-სიხაძე-ხვედელიძეების, ზედა და შუა სვიანაძეების უბნები. ქვაგატეხილის სახელწოდება წარმოსდგება ამ უბანში სატეხი ქვის კარიერისაგან, დანარჩენებისა კი მოსახლეობის გვარებიდან.
სოფელ დილიკაურის ტერიტორიაზე მიედინება მდინარეებია: ნარულა, ყვირილა, ბუჯა, ჩოხელთა, დილიკაურის ღელე. ძირითადად ფოთლოვანი მცენარეებია გავრცელებული; წაბლი, მუხა, რცხილა, აკაცია, წიფელი და სხვ.
ინფრასტრუქტურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფელში არის საჯარო სკოლა[2], საექიმო ამბულატორია, ვეტერინარული პუნქტი, ბიბლიოთეკა, მეორე მსოფლიო ომის მსხვერპლთა მემორიალი.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1813 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 2471 | 1184 | 1287 |
| 2014[1] |  1813 |
900 | 913 |
სახელწოდება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფელი ისტორიულ წყაროებში მოიხსენიება XV საუკუნიდან. ლეგენდის თანახმად აქ დილეგები იყო და აქედან წარმოსდგა სოფლის სახელწოდება „დილეგოური“, რამაც მოგვიანებით „დილიკაურის“ სახე მიიღო.
ღირსშესანიშნაობები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფლის ტერიტორიაზე დგას VI საუკუნის ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესია, V საუკუნის ციხის, ასევე ე.წ. დამწვარი ციხის ნანგრევები.
ცნობილი ადამიანები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფელში დაიბადა პოეტი გრიგოლ აბაშიძე.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 552.
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საგანმანათლებლო დაწესებულებების კატალოგი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-03-25. ციტირების თარიღი: 2014-04-29.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
