სტენდალი
| სტენდალი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | 23 იანვარი 1783[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] |
| დაბადების ადგილი | გრენობლი[13] |
| გარდაცვალების თარიღი | 23 მარტი 1842[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] (59 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | პარიზი[13] |
| დასაფლავებულია | მონმარტრის სასაფლაო |
| ფსევდონიმი | Stendhal, Henri Stendhal[14] , Stendalis[14] , Louis Alexandre Bombet, Anastase de Serpière, Don Flegme, William Crocodile და Dominique |
| საქმიანობა | მწერალი[1] , ავტობიოგრაფი, დღიურის ავტორი, ბიოგრაფი და რომანისტი |
| ენა | ფრანგული ენა |
| ეროვნება | ფრანგები |
| მოქალაქეობა | საფრანგეთი |
| ჟანრი | რომანი |
| Magnum opus | წითელი და შავი, პარმის სავანე, On Love, Memoirs of an Egotist, Mémoires d'un touriste, Vanina Vanini, Lucien Leuwen, Armance, The Life of Henry Brulard, Rome, Naples and Florence, Racine and Shakespeare, Italian Chronicles და Q17358554? |
| ჯილდოები | საპატიო ლეგიონის ორდენის კავალერი |
სტენდალი (ფრანგ. Stendhal), ნამდვილი სახელი: ანრი მარი ბეილი (ფრანგ. Marie-Henri Beyle; დ. 23 იანვარი, 1783, გრენობლი – გ. 23 მარტი, 1842, პარიზი) — ფრანგი მწერალი.
სწავლობდა იზერის ცენტრალურ სკოლაში, 1799 წელს პარიზში გაემგზავრა და სამხედრო სამინისტროში დაიწყო მუშაობა. მონაწილეობდა ნაპოლეონის ლაშქრობებში. 1830 წელს დაინიშნა საფრანგეთის კონსულად ტრიესტში, 1831 წელს - ჩივიტაველაში, სადაც 10 წელი დაჰყო.
სიცოცხლეში აღიარება არ მოუპოვებია. მისი ადრინდელი ნაწარმოებები „აზრები. ახალი ფილოსოფია“, კომედიები: „ორი კაცი“, „ლიტელიე“, „წერილები პოლინისადმი“ და სხვა XX საუკუნის 30-იან წლებში გამოქვეყნდა. 1817 წელს გამოქვეყნდა სამი ნაშრომი: „პაილნის, მოცარტისა და მეტასტაზიოს ცხოვრება“, „ფერწერის ისტორია იტალიაში“ და „რომი, ნეაპოლი და ფლორენცია“, „გასეირნება რომში“ (1829), „ტურისტის ჩანაწერები“ (1838), „სიყვარულის შესახებ ტრაქტატი“ (1822), მწერლის შედევრებად მიჩნეულია რომანები: „წითელი და შავი“ (1830), „პარმის სავანე“ (1839). ამ ორ მონუმენტურ რომანს წინ უძღოდა „იტალიური ქრონიკები“. სტენდალს ეკუთვნის მემუარული ჟანრის ბრწყინვალე ნიმუშები, ავტობიოგრაფიული მოთხრობები: „ეგოისტის მოგონებები“ (1833), „ანრი ბრიულარის ცხოვრება“ (1835).
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Paul Hazard (1921) Les plagiats de Stendhal
- Randall, Marilyn (2001) Pragmatic plagiarism: authorship, profit, and power
- George Maurevert (1922) Le livre des plagiats
- Stendhal and Del Litto, Victor and Abravanel, Ernest (1986) Oeuvres complètes: Vies de Haydn, de Mozart et de Métastase, ტომი 41
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #118617648 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ 2.0 2.1 Henri Marie Beyle — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ 3.0 3.1 RKDartists
- ↑ 4.0 4.1 SNAC — 2010.
- ↑ 5.0 5.1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 6.0 6.1 BD Gest'
- ↑ 7.0 7.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
- ↑ 8.0 8.1 Grove Art Online, Grove Dictionary of Art Online / J. Turner — OUP, 1998.
- ↑ 9.0 9.1 Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
- ↑ 10.0 10.1 GeneaStar
- ↑ 11.0 11.1 Roglo — 1997. — 8261991 ეგზ.
- ↑ 12.0 12.1 Babelio — 2007.
- ↑ 13.0 13.1 Стендаль Анри Мари // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 14.0 14.1 Czech National Authority Database
| |||||||||||||||||||||||
- დაბადებული 23 იანვარი
- დაბადებული 1783
- გარდაცვლილი 23 მარტი
- გარდაცვლილი 1842
- საპატიო ლეგიონის ორდენის კავალრები
- ფრანგი მწერლები
- სტენდალის რომანები
- XIX საუკუნის ფრანგი მწერლები
- ფრანგი რომანისტები
- ფრანგი ფსიქოლოგიური ჟანრის მწერლები
- ფრანგი ბიოგრაფები
- ფსევდონიმიანი მწერლები
- რომანტიზმი
- ფრანგი მამაკაცი ესეისტები
- ფრანგი მამაკაცი რომანისტები