აჰმედ II
| აჰმედ II | |
|---|---|
| İkinci Ahmet | |
 | |
| ოსმალეთის 21-ე სულთანი | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1691 |
| მმართ. დასასრული: | 1695 |
| წინამორბედი: | სულეიმან II |
| მემკვიდრე: | მუსტაფა II |
| სხვა წოდებები: | ისლამის ხალიფა |
| რეგენტი: |
ფაზილ მუსტაფა-ფაშა (1691) |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 25 თებერვალი 1643 |
| დაბ. ადგილი: | სტამბოლი, ოსმალეთის იმპერია |
| გარდ. თარიღი: | 6 თებერვალი 1695 |
| გარდ. ადგილი: | ედირნე, ოსმალეთის იმპერია |
| მეუღლე: |
რაბია სულთანი შაიესთე ხათუნი |
| შვილები: |
შეჰზადე იბრაჰიმი შეჰზადე სელიმი ასიე სულთანი |
| დინასტია: | ოსმანები |
| მამა: | იბრაჰიმ I |
| დედა: | ჰატიჯე მუაზეზ სულთანი |
| რელიგია: | ისლამი |
| ხელმოწერა: |
 |
აჰმედ II (თურქ. İkinci Ahmet; დ. 25 თებერვალი, 1643 — გ. 6 თებერვალი, 1695) — ოსმალეთის იმპერიის სულთანი (22 ივნისი 1691 — 1695), იბრაჰიმ I-ისა და ჰატიჯე მუაზეზ სულთნის ვაჟი, მეჰმედ IV-ისა და სულეიმან II-ის უმცროსი ძმა.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
აჰმედი ტახტზე ასვლამდე 40 წელზე მეტ ხანს (1648 წლიდან) იზოლირებული იყო თოფქაფის სასახლეში.
მისი მმართველობის დროს ოსმალთათვის საზიანოდ გრძელდებოდა დიდი თურქული ომი წმინდა ლიგის წევრი ქვეყნების წინააღმდეგ. 1691 წლის აგვისტოს ოსმალეთის არმია განადგურდა სლანკამენის ბრძოლაში ავსტრიის ჯარებთან, რომელსაც ხელმძღვანელობდა ლიუდგვიდ ბილჰელმი. ამ ბრძოლაში დაიღუპა სახელმწიფო საქმეების გამგებელი, დიდი ვეზირი ქოფრიულიუ ფაზილ მუსტაფა-ფაშა.
აჰმედ მეორის სულთნობა თითქმის არაფრით გამოირჩეოდა, მას თითქმის არც უმართავს იმპერია. გარდაიცვალა 1695 წლის 6 თებერვალს, ედირნეში. ის შეცვალა მისმა ძმისშვილმა, მუსტაფა II-მ. მოგვიანებით, მისი ვაჟი, შეჰზადე იბრაჰიმი სიკვდილით დასაჯა აჰმედ III-მ.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||