სულეიმან II: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით
No edit summary
იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით
ხაზი 3: ხაზი 3:
|ორიგინალური სახელი = سليمان ثانى
|ორიგინალური სახელი = سليمان ثانى
|სურათი = Süleyman II.jpg
|სურათი = Süleyman II.jpg
|ზომა = 220პქ
|წარწერა =
|წარწერა =
<!-- პირველი თანამდებობა -->
<!-- პირველი თანამდებობა -->

00:36, 15 აპრილი 2017-ის ვერსია

სულეიმან II
سليمان ثانى
ოსმალეთის მე-20 სულთანი
მმართ. დასაწყისი: 1687
მმართ. დასასრული: 1691
წინამორბედი: მეჰმედ IV
მემკვიდრე: აჰმედ II
რეგენტი: ფაზილ მუსტაფა-ფაშა
(16871691)
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 15 აპრილი 1642
დაბ. ადგილი: კონსტანტინოპოლი, ოსმალეთის იმპერია
გარდ. თარიღი: 22 ივნისი 1691
გარდ. ადგილი: ედირნე, ოსმალეთის იმპერია
მეუღლე: ჰატიჯე ხათუნი
ბეჰზათ ხათუნი
ივაზ ხათუნი
სიულუინ ხათუნი
შეჰსიუვარ ხათუნი
ზეინეფ ხათუნი
დინასტია: ოსმანები
მამა: იბრაჰიმ I
დედა: სალიჰა დილაშუბ სულთანი
რელიგია: ისლამი
ხელმოწერა:

სულეიმან II (თურქ. Süleyman II; დ. 15 აპრილი, 1642, სტამბოლი — გ. 23 ივნისი, 1691, ედირნე) — ოსმალეთის იმპერიის სულთანი 1687-1691 წლებში, იბრაჰიმ I-ის შვილი, სულთან მეჰმედ IV-ის უმცროსი ძმა.

ბიოგრაფია

სულთნის ტახტზე ავიდა იანიჩრების აჯანყების შედეგად, რომლებმაც დაამხეს მეჰმედ IV. მანამდე, 40 წლის განმავლობაში, თავისი დიდი ბაბუის, მეჰმედ III-ის მიერ შემოღებული ტრადიციის მიხედვით, იმყოფებოდა იზოლაციაში და გამოკეტილი იყო თოფქაფის სასახლეში, სპეციალურ გისოსებში.

სულეიმან ll სახელმწიფო საქმეებით ნაკლებად იყო დაკავებული, მან გაატარა რამდენიმე უმნიშვნელო რეფორმა, რომლებსაც არანაირი კარგი შედეგი არ მოუტანიათ დასუსტებული ოსმალეთის იმპერიისათვის. სულეიმანი იყო ძალიან მორწმუნე ადამიანი და დროის უმეტესობას ლოცვაში ატარებდა, ხოლო სახელმწიფო საქმეებს განაგებდნენ მისი ვეზირები, რომელთა შორისაც ყველაზე ცნობილია ქოფრიულიუ ფაზილ მუსტაფა-ფაშა (1689-1691 წწ.). გარდაიცვალა 1691 წელს გულის წყალმანკით, თავის საყვარელ ედირნეს სასახლეში. მის შემდეგ ოსმალეთის სულთანი გახდა მისი უმცროსი ძმა, აჰმედ ll.

ლიტერატურა

  • Ali Kemal Meram, Padişah Anaları: Resimli Belgesel Tarih Romanı, Öz Yayınları, 1977