მსოფლიოს სამართლებრივი სისტემები
თანამედროვე მსოფლიოში მოქმედი ეროვნული სამართლებრივი სისტემები შეიძლება დაიყოს სამართლის ოჯახების მიხედვით. ძირითადად, გამოყოფენ კონტინენტური ევროპის სამართლისა და ანგლო-ამერიკული სამართალის ოჯახებს. აგრეთვე გამოყოფენ რელიგიური და ჩვეულებითი სამართლის ოჯახებსაც[1].
კონტინენტური ევროპის სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კონტინენტური ევროპის სამართლის ოჯახი (ინგლ. Civil Law) მოიცავს ეროვნულ სამართლებრივ სისტემებს, რომელიც დასავლეთ ევროპაში ჩამოყალიბდა რომაული, გერმანული და კონტინენტური ტრადიციების საფუძველზე. კონტინენტური ევროპის სამართლის ჩამოყალიბებას ხელი შეუწყო ბიზანტიის იმპერატორ იუსტინიანე I-ის Corpus Iuris Civilis-მა[1].
კონტინენტური ევროპის სამართლის გავრცელებას ხელი შეუწყო ევროპული სახელმწიფოების კოლონიურმა მმართველობამ აფრიკასა და აზიაში. ზოგ ქვეყანაში ევროპული სამართლის რეცეფცია ნებაყოფლობით წარიმართა[1].
კონტინენტური ევროპის სამართლის სისტემაში შეიძლება გამოიყოს რომანული და გერმანული სამართლის ქვეყნები.
რომანული სამართლის ქვეყნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რომანული სამართის ჯგუფი ჩამოყალიბდა ნაპოლეონის კანონმდებლობის გავლენით[2]. ამ ჯგუფს მიეკუთვნება:
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
არგენტინამ სამართლის კოდიფიკაციის საკუთარი გზა ირჩია, თუმცა კანონმდებელს ხელთ ეპყრა ფრანგული სამოქალაქო კოდექსი. ლათინური ამერიკის სამართალზე გავლენა იქონია ესპანურმა სამართალმაც |
![]() |
ფრანგული სამოქალაქო კოდექსი (Code Civil) ბელგიაში აქამდე ძალაშია, თუმცა განიცადა ცვლილებები |
![]() |
ბოლივიის სამოქალაქო კოდექსი ჩამოყალიბდა ფრანგული სამოქალაქო კოდექსის გავლენით |
![]() |
ბრაზილიამ სამართლის კოდიფიკაციის საკუთარი გზა აირჩია, თუმცა კანონმდებელს ხელთ ეპყრა ფრანგული სამოქალაქო კოდექსი |
![]() |
ემყარება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
ემყარება ჩილეს სამოქალაქო კოდექს, ხოლო თავად ჩილეს სამოქალაქო სამართალზე კი ფრანგული კოდექსის გავლენა დიდია. |
![]() |
ეფუძნება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსსა და ესპანურ ტრადიციებს |
![]() |
ეფუძნება რომის სამართალსა და ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
ემყარება ჩილეს სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
ემყარება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
დამკვიდრებულია ფრანგული სამოქალაქო კოდექსი |
![]() |
ეფუძნება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
მიეკუთვნება რომანული სამართლის ქვეყნების რიცხვს |
![]() |
1838 წელს მიიღეს ახალი სამოქალაქო კოდექსი, რომელიც დიდად არ განსხვავდება ფრანგული სამოქალაქო კოდექსისგან |
![]() |
ეფუძნება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
ემყარება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს, რომელიც ნაპოლეონმა მიიღო 1804 წელს. იგი ფართოდ იყენებდა რომის სამართალს, განსაკუთრებით, Corpus Iuris Civilis-სს. |
![]() |
ჩილემ სამართლის კოდიფიკაციის საკუთარი გზა აირჩია. იგი ეფუძნება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსსა და ესპანურ ტრადიციებს |
![]() |
ჩამოყალიბდა ფრანგული სამოქალაქო კოდექსის საფუძველზე |
გერმანული სამართლის ქვეყნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გერმანული სამართლის ჯგუფი გერმანული იურიდიული მეცნიერების საფუძველზე ჩამოყალიბდა[3]. ამ ჯგუფს მიეკუთვნება:
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
ეფუძნება ავსტრიის სამოქალაქო კოდექსს (Allgemeines bürgerliches Gesetzbuch) (1811) |
![]() |
ეფუძნება გერმანიის სამოქალაქო კოდექსს (Bürgerliches Gesetzbuch), რომელზეც დიდი გავლენა აქვთ რომაულ და გერმანულ სამართლის ტრადიციებს |
![]() |
ჩამოყალიბდა შვეიცარიის სამოქალაქო კოდექსის საფუძველზე |
![]() |
იაპონელებმა, გერმანიის სამოქალაქო კოდექსის კოდიფიკაციის დასრულების შემდეგ, გადმოიღეს იგი და აამოქმედეს 1898 წელს, უფრო ადრე, ვიდრე ეს კოდექსი თავად გერმანიაში ამოქმედდებოდა |
![]() |
ეფუძნება გერმანული სამართლის ტრადიციებს |
![]() |
მიეკუთვნება გერმანული სამართლის ქვეყნების ჯგუფს |
![]() |
მიეკუთვნება სკანდინავიურ-გერმანულ სამართალს |
![]() |
ეფუძნება გერმანულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
იაპონიის მეშვეობით, ამოქმედდა გერმანული სამოქალაქო კოდექსი |
![]() |
ეფუძნება გერმანულ სამოქალაქო კოდექსს |
![]() |
ეფუძნება შვედური სამართლის სისტემას |
![]() |
ეფუძნება ძველ გერმანულ სამართალს |
![]() |
ეფუძნება შვეიცარიის სამოქალაქო კოდექსს |
ანგლო-ამერიკული სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ანგლო-ამერიკული სამართალი (ინგლ. Common Law), აგრეთვე ცნობილი როგორც საერთო სამართალი, არის ეროვნული სამართლებრივი სისტემების ერთობლიობა, რომელიც მოიცავს ინგლისს, დიდი ბრიტანეთის დომინიონი ქვეყნების, ბრიტანეთის ყოფილი კოლონიებისა და ამერიკის შეერთებული შტატების სამართალს. ანგლო-ამერიკული სამართლის გავრცელებას მსოფლიოში დაკავშირებულია ინგლისის კოლონიურ სისტემასთან და ინგლისური ენის საყოველთაო გავრცელებასთან[4][5].
ანგლო-ამერიკული სამართლის ოჯახში გამოყოფენ ინგლისური და ამერიკული სამართლის ქვეყნებს.
ინგლისური სამართლის ქვეყნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ინგლისური სამართლის ქვეყნებს მიეკუთვნება[3]:
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს, რომელზეც გავლენა აქვთ თანამედროვე რომანულ და კონტინენტურ ტრადიციებს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს, გარდა გოასა, სადაც სამოქალაქო სამართალი ეფუძნება პორტუგალიურ სამოქალაქო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ირლანდიურ სამართალს, რომელიც, თავის მხრივ, ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს, კვებეკის გარდა, სადაც სამოქალაქო სამართალი ეფუძნება ფრანგულ სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალსა და ისლამურ სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს, თუმცა მუსლიმები ექვემდებარებიან ისლამურ სამართალს, რომელიც შარიას სასამართლოს აძლევს უფლებამოსილებას პირად ისლამურ სამართალზე, მაგალითად, ქორწინება, მემკვიდრეობა და განქორწინება |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ირლანდიურ სამართალს, რომელიც, თავის მხრივ, ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
ამერიკული სამართლის ქვეყნები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ამერიკული სამართლის ქვეყნებს განეკუთვნება ამერიკის შეერთებული შტატები (გარდა შტატ ლუიზიანისა, სადაც სამოქალაქო სამართალში დომინირებს ფრანგული სამართლის ტრადიციები), პალაუ, მარშალის კუნძულები[3]. შეიძლება ითქვას, რომ ამერიკული სამართალი, ფაქტობრივად, 50 დამოუკიდებელი შტატის სამართალია[5].
რელიგიური და ჩვეულებითი სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რელიგიური სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რელიგიური სამართალი აყალიბებს სამართლის განსაკუთრებულ ჯგუფს. ამ ჯგუფს განეკუთვნება ისლამის (შარია), ბუდიზმის, ინდუიზმისა და ქრისტიანული რელიგიების საეკლესიო სამართალი. რელიგიური სამართლის მოქმედება, ძირითადად, შემოიფარგლება საოჯახო და მემკვიდრეობითი სამართლით[3].
რელიგიური სამართლის ჯგუფს მიეკუთვნება:
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
ისლამური სამართალი |
![]() |
ეფუძნებოდა ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ინგლისური საერთო სამართალი და ისლამური სამართალი |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება კანონიკური სამართლის პრინციპებს |
![]() |
ისლამური სამართალი |
![]() |
ისლამური სამართალი |
![]() |
ისლამური სამართალი |
![]() |
ისლამური სამართლისა და ნაპოლეონის სამოქალაქო კოდექსის შერეული სამართალი. ისლამური სამართალი ფართოდ გამოიყენება საოჯახო სამართალში |
![]() |
ისლამური სამართლისა და ნაპოლეონის სამოქალაქო კოდექსის შერეული სამართალი. ისლამური სამართალი ფართოდ გამოიყენება საოჯახო სამართალში |
![]() |
ჩრდილოეთ პროვინციებში მოქმედებს ისლამური სამართალი, ხოლო სამხრეთ და ფედერალურ დონეზე მოქმედებს საერთო სამართალი |
![]() |
შარია |
![]() |
ისლამური სამართალი |
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართალს |
ჩვეულებითი სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ჩვეულებითი სამართლის ოჯახს მიეკუთვნება აფრიკის, აზიის, ოკეანეთისა და ლათინური ამერიკის ზოგიერთი ქვეყანა[6].
შერეული სისტემები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კონტინენტური ევროპის სამართალი და ანგლო-ამერიკული სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
სამხრეთ აფრიკული სამართალი |
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
ეფუძნება ანგლო-ამერიკულ სამართალს. სამართლებრივ სისტემაზე დიდი გავლენა აქვს გერმანულ სამოქალაქო სამართალს. აგრეთვე დიდ როლს თამაშობს რელიგიური სამართალი |
![]() |
|
![]() |
აბრაამის ველზე ფრანგების დამარცხების შემდეგ, ბრიტანელებმა სცადეს გარდაექმნათ კვებეგი ინგლისურენოვანად და დაემკვიდრებინათ საერთო სამართალი, მაგრამ ამერიკსგან მომავალი მზარდი საფრთხის გამო, ბრიტანელები იძულებულნი გახდნენ მიეცათ კვებეკისთვის უფლება, შეენარჩუნებინათ მათი ენა (ფრანგული) და რელიგია (კათოლიციზმი) დამათი სამართლებრივი სისტემა (კონტინენტური ევროპის სამართლი). თუმცა კვებეკში, როგორც კანადის კონფედერაციის წევრი (1867 წლიდან), ფედერალურ დონეზე გამოიყენება ინგლისური სამართლის პრინციპებზე დაფუძნებული კანონები. |
![]() |
ემყარება ინგლისურ საერთო სამართალსა და ფრანგული, ბერძნული საჯარო სამართლის, იტალიური სამოქალაქო სამართლის, ინდური სახელშეკრულებო სამართლის, ბერძნული კანონიკური სამართლისა და ისლამური სამართლის შერეულ სისტემას. |
![]() |
ემყარება ფრანგულ სამოქალაქო სამართალს, თუმცა ფედერალურ კანონმდებლობა ეფუძნება საერთო სამართალს |
![]() |
|
![]() |
ეფუძნება რომანულ სამართალსა და როჰანის კოდექსს, ნაპოლეონის კოდექს გავლენა აქვს იტალიური სამართლის მეშვეობით. აგრეთვე, საერთო სამართალი არის სამართლის წყარო საჯარო სამართალში |
![]() |
სამხრეთ აფრიკული სამართალი |
![]() |
ეფუძნება ესპანურ სამართალს, გავლენა აქვს ამერიკულ საერთო სამართალს |
![]() |
ინგლისური საერთო სამართლისა და რომანო-ჰოლანდიური სამოქალაქო სამართლის ნარევი, აგრეთვე ჩვეულებითი სამართალი |
![]() |
სამხრეთ აფრიკული სამართალი |
![]() |
გერმანული, შვეიცარიული, ფრანგული, იტალიური, იაპონური და ინდური სამართლის ნარევი. ასევე სამხრეთის ოთხ პროვინციაში მოქმედებს ისლამური სამართალი |
![]() |
ეფუძნება ესპანურ სამართალს, გავლენა აქვს ამერიკულ საერთო სამართალს |
![]() |
ეფუძნება რომანულ და კონტინენტურ სამართალს |
![]() |
ინგლისური საერთო სამართლის, რომანო-ჰოლანდიური სამართლისა და ჩვეულებითი სამართლის ნარევი |
კონტინენტური ევროპის სამართალი და რელიგიური სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
|
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართლსა და ეგვიპტურ სამოქალაქო სამართალს, რომელიც, თავის მხრივ, ფრანგულ სამოქალაქო სამართალზეა დაფუძნებული |
![]() |
|
![]() |
ეფუძნება ფრანგულ სამოქალაქო სამართალს, ხოლო საოჯახო სამართალი კი ეფუძნება ისლამურ სამართალს |
![]() |
ეფუძნება ჰოლანდიურ სამოქალაქო სამართალსა და ინდონეზიურ ადათებს |
![]() |
ემყარება ფრანგულ სამოქალაქო კოდექსს, ოთომანთა იმპერიის სამოქალაქო კოდექსს. ისლამური სამართალი გამოიყენება საოჯახო სამართალში |
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართალსა და ეგვიპტურ სამოქალაქო სამართალს |
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართალსა დად ფრანგულ სამოქალაქო სამართალს |
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართალსა და ფრანგულ და ესპანურ სამოქალაქო სამართალს |
![]() |
|
![]() |
ემყარება ისლამურ სამართალსა და ფრანგულ სამოქალაქო სამართალს |
![]() |
ანგლო-ამერიკული სამართალი და რელიგიური სამართალი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ქვეყნები | აღწერილობა |
---|---|
![]() |
ემყარება ინგლისურ საერთო სამართალს. პირადი სამართალი, რომელიც დაფუძნებულია შარიაზე, გამოიყენება მუსლიმების მიმართ |
![]() |
ჩრდილოეთ პროვინციებში მოქმედებს ისლამური სამართალი, ხოლო სამხრეთ და ფედერალურ დონეზე მოქმედებს საერთო სამართალი |
![]() |
ეფუძნება ინგლისურ საერთო სამართალსა და ისლამურ სამართალს |
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- მსოფლიოს სამართლებრივი სისტემები, ოტავას უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის საიტი
- სამართლებრივი სისტემების ჩამონათვალი დაარქივებული 2018-12-26 საიტზე Wayback Machine.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- გ. ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004
- ლ. ჭანტურია, შესავალი სამოქალაქო სამართლის ზოგად ნაწილში, თბ., 2000
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004. გვ. 212
- ↑ გ. ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004. გვ. 212-213
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 გ. ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004. გვ. 213
- ↑ გ. ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004. გვ. 216
- ↑ 5.0 5.1 ლ. ჭანტურია, შესავალი სამოქალაქო სამართლის ზოგად ნაწილში, თბ., 2000. გვ. 89
- ↑ გ. ხუბუა, სამართლის თეორია, თბ., 2004. გვ. 214