ზემო ხანდაკი
სოფელი | |
---|---|
ზემო ხანდაკი | |
ქვეყანა |
![]() |
მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | კასპის მუნიციპალიტეტი |
თემი | ზემო ხანდაკი |
კოორდინატები | 41°54′09″ ჩ. გ. 44°18′51″ ა. გ. / 41.90250° ჩ. გ. 44.31417° ა. გ. |
რწმუნებული | გია იანვარაშვილი |
ცენტრის სიმაღლე | 610 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 1561[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 98,1 % აზერბაიჯანელები 0,9 % ოსები 0,4 %[2] |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
ზემო ხანდაკი — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში.[1] მდებარეობს მდინარე თეძმის (მტკვრის მარჯვენა შენაკადი) ხეობაში. თემის ცენტრი. (სოფლები: ზენადრისი, კალოუბანი, ჭყოპიანი). ზღვის დონიდან 610 მეტრზე, კასპიდან დაშორებულია 18 კილომეტრით.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1925 წელს სოფელში შეიქმნა ამხანაგობა „ახალი ცხოვრება“. ამ საქმეს სათავეში ჩაუდგა სოფლის მკვიდრი მიხეილ გოგიბედაშვილი. ამხანაგობის წევრებმა გადაწყვიტეს მიწის დასამუშავებელი მანქანის შეძენა.ცნობილი მეცნიერის კონსტანტინე ამირეჯიბის დახმარებით მათ შეძლეს ბანკიდან სახელმწიფო კრედიტის მიღება და უცხოური „ჰოლტის“ მარკის ტრაქტორის შეძენა. ტრაქტორი სოფელ ზემო ხანდაკში ჩამოიყვანა ინსტრუქტორ-მექანიკოსმა ივანე ლუკიანოვმა. მისი თანაშემწე იყო სერგო კელაპტრიშვილი, შემდგომში ერთ-ერთი პირველი ქართველი ტრაქტორისტი. ეს მოვლენა დიდი ზეიმით აღნიშნეს ზემო ხანდაკისა და მისი მეზობელი სოფლების მეტეხის, ახალქალაქისა და სხვათა მცხოვრებლებმა.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1561 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[3] | 1862 | 917 | 945 |
2014[1] | ![]() |
800 | 761 |
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ზემო ხანდაკის სამების ეკლესია
- ზემო ხანდაკის წმინდა გიორგის ეკლესია
- ზემო ხანდაკის წმინდა თევდორეს ეკლესია
- ზემო ხანდაკის საწარმო
- კალობანის ეკლესია
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 512.
- კახაძე კ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 5, თბ., 1990. — გვ. 160.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ Ethnic composition of Georgia 2014
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
|