პირველად იხსენიება XIV საუკუნეში. 1398 წელს მეფე ალექსანდრემ შეწირულობა განუახლა სვეტიცხოველს. 1559 წელს მეფე სიმონმა გომის შეწირულობისა და თარხნობის წიგნი განუახლა სვეტიცხოველს. 1561 წელს მან გომი სამოურავოდ გადასცა პაპუნა მაღალაძეს. 1619 წელს კათოლიკოსმა ქრისტეფორემ გომი გიორგი მიწობლიძეს უბოძა სამოურავოდ, ხოლო 1624 წელს — მაღალაძეებს. 1691 წელს ნიკოლოზ კათოლიკოსმა გომში დადგა მარანი და საწნახელი. 1692 წელს ერეკლე I-მა გომი სამოურავოდ რევაზ მაღალაძეს გადასცა. XVII საუკუნეში გომს ეწერა 31 სახასო მოლაშქრე. ვახუშტი ბატონიშვილი (XVIII ს.) გომს მოიხსენიებს თეძმის ხეობის სოფელთა სიაში. გომში არის გვიანდ. ფეოდ. ხანის ციხე, მარიდაანთ კოშკი და ნათლისმცემლის ეკლესია[2].
საქართველო
884
