ვაკე (კასპის მუნიციპალიტეტი)
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| სოფელი | |
|---|---|
|
ვაკე | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | კასპის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ქვემო ჭალა |
| კოორდინატები | 42°01′58″ ჩ. გ. 44°25′45″ ა. გ. / 42.03278° ჩ. გ. 44.42917° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 960 მ |
| მოსახლეობა | 86[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ოსები 67,4 % ქართველები 32,6 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ვაკე — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში, ქვემო ჭალის თემში.[1] მდებარეობს ხარულის ქედის სამხრეთ დაბოლოებაზე. მდინარე ლეხურის (მტკვრის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან 960 მეტრზე, კასპიდან დაშორებულია 14 კილომეტრით. სოფელი რუსეთის საოკუპაციო ზოლის სიახლოვეს მდებარეობს.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გიორგი ბრწყინვალის (მეფობდა 1314–1346 წლებში) მიერ ქვეყნის გაერთიანებისა და სამეფო ხელისუფლების გაძლიერების შემდეგ სამეფო კარი ცდილობდა ბოლო მოეღო შინაბრძოლებისათვის. 1342 წელს დავით უფლისწულმა სოფლის მიდამოებში დააზავა ცხრაზმისხეველები და არაგველები.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 86 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 116 | 58 | 58 |
| 2014[1] |  86 |
46 | 40 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 274.
- კახაძე კ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 5, თბ., 1990. — გვ. 158.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
