აღაიანი
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| სოფელი | |
|---|---|
|
აღაიანი ქართ. აღაიანი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | კასპის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | აღაიანი |
| კოორდინატები | 41°54′45″ ჩ. გ. 44°32′45″ ა. გ. / 41.91250° ჩ. გ. 44.54583° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 540 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1505[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 91,4 % აზერბაიჯანელები 7,7 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
აღაიანი[2] — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში.[1] მდებარეობს მუხრანის ვაკეზე, მდინარე ქსნის მარჯვენა მხარეზე. თემის ცენტრი (სოფლები: საქადაგიანო, ხიდისყური). ზღვის დონიდან 540 მეტრზე, კასპიდან დაშორებულია 22 კილომეტრით.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1505 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 1716 | 796 | 920 |
| 2014[1] |  1505 |
739 | 766 |
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია 1459 წელს. 1625 წელს აღაიანის ველზე მოხდა აღაიანის ბრძოლა კახელებსა და სპარსელებს შორის. სოფლის მიდამოებში აღმოჩენილია ბრინჯაოსა და ანტიკური ხანის ნამოსახლარები.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 46.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, გვ. 18, თბ., 1987.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
