აღაიანი
Jump to navigation
Jump to search
| სოფელი | |||
|---|---|---|---|
|
აღაიანი | |||
| ქვეყანა |
 საქართველო | ||
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე | ||
| მუნიციპალიტეტი | კასპის მუნიციპალიტეტი | ||
| თემი | აღაიანი | ||
| კოორდინატები | 41°54′56″ ჩ. გ. 44°32′50″ ა. გ. / 41.91556° ჩ. გ. 44.54722° ა. გ. | ||
| ცენტრის სიმაღლე | 540 მ | ||
| მოსახლეობა | 1505[1] კაცი (2014) | ||
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 91,4 % აზერბაიჯანელები 7,7 % | ||
| რელიგიური შემადგენლობა | ქრისტიანები, მუსლიმები | ||
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
| სატელეფონო კოდი | +995 | ||
| |||
აღაიანი[2] — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში.[1] მდებარეობს მუხრანის ვაკეზე, მდინარე ქსნის მარჯვენა მხარეზე. თემის ცენტრი (სოფლები: საქადაგიანო, ხიდისყური). ზღვის დონიდან 540 მეტრზე, კასპიდან დაშორებულია 22 კილომეტრით.
2013 წლიდან სოფელი აღაიანი ექვემდებარება საქართველოს საპატრიარქოს სამთავისისა და კასპის ეპარქიას.[3]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1505 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[4] | 1716 | 796 | 920 |
| 2014[1] |  1505 |
739 | 766 |
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია 1459 წელს. 1625 წელს აღაიანის ველზე მოხდა აღაიანის ბრძოლა კახელებსა და სპარსელებს შორის. სოფლის მიდამოებში აღმოჩენილია ბრინჯაოსა და ანტიკური ხანის ნამოსახლარები.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, გვ. 46, თბ., 1977 წელი.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, გვ. 18, თბ., 1987.
- ↑ წმიდა სინოდის სხდომის ოქმი 15.10.2013
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| ||||||||||
