წიწამური
სოფელი | |||
---|---|---|---|
წიწამური ქართ. წიწამური | |||
ქვეყანა |
![]() | ||
მხარე | მცხეთა-მთიანეთის მხარე | ||
მუნიციპალიტეტი | მცხეთის მუნიციპალიტეტი | ||
თემი | საგურამო | ||
კოორდინატები | 41°51′39″ ჩ. გ. 44°43′57″ ა. გ. / 41.86083° ჩ. გ. 44.73250° ა. გ. | ||
ცენტრის სიმაღლე | 520 მ | ||
ოფიციალური ენა | ქართული ენა | ||
მოსახლეობა | 124[1] კაცი (2014) | ||
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები (100 %) | ||
სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
სატელეფონო კოდი | +995 | ||
საფოსტო ინდექსი | 3311[2] | ||
|
წიწამური — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, მცხეთის მუნიციპალიტეტში.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელი წიწამური ისტორიული ძეგლია, საგურამოს ქედის დასავლეთ კალთაზე, მდინარე არაგვის მარცხენა მხარეს. არქეოლოგიური მასალების მიხედვით, წიწამური დასახლებულია ძველი წელთაღრიცხვის I ათასწლეულის შუა ხანებიდან. VIII-IX საუკუნეებში წიწამური ზედაზენ-მუხრანის ერისთავთა, ძაგანისძეთა სამფლობელოში შედიოდა. დავით აღმაშენებლის მიერ კახეთის შემოერთების შემდეგ წიწამური სამეფო სახლის ხელდებული ტერიტორიაა XV საუკუნის ბოლომდე. XVI-XVIII საუკუნეებში წიწამური კახეთის სამეფოში შედიოდა. გურამიშვილთა სათავადოს ჩამოყალიბების შემდეგ სოფელი გურამიშვილთა კუთვნილებაში გადავიდა. გვიანდელი შუა საუკუნეების ადმინისტრაციული-ტერიტორიის დაყოფის საფუძველზე წიწამური გარე კახეთის, მესამე სადროშოში შედიოდა, რომელსაც რუსთველი ეპისკოპოსი სარდლობდა.
1615 წელს სპარსელთა 15-ათასიანი ლაშქარი საქართველოში შემოიჭრა, რათა საბოლოოდ გაენადგურებინა თეიმურაზ მეფე. მტერი მდინარე არაგვის ქვემო წელზე სოფელ წიწამურის მახლობლად დაბანაკდა. თეიმურაზ მეფე 5-6 ათასი მებრძოლით მოულოდნელად დაესხა თავს მომხვდურთ. დაბნეული და შეშინებული მტერი გაიქცა. ქართველები დაედევნენ გაქცეულთ და მთლიანად ამოხოცეს.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 124 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[3] | 144 | 79 | 65 |
2014[1] | ![]() |
75 | 49 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- კახაძე კ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 5, გვ. 346, თბ., 1990 წელი.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
- ↑ საქართველოს ფოსტა — 1805.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები
|