ფაზიელები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ფაზიელები, ასევე ფაზიანები ან ფასიანები (ბერძ. Φασιανοί Phasianoi; ლათ. Phasiani) — კოლხურ ტომთა ერთ-ერთი ქვეჯგუფი. ფაზიელები სახლობდნენ პონტოს აღმოსავლეთში. ბერძენი მეთაური ქსენოფონტი, რომელიც ანატოლიის გავლით შავ ზღვაზე ლაშქრობისას (ძვ. წ 401–400) მათ შეხვდა, მათ საცხოვრისს ათავსებს მდინარე ფაზისის პირას. ქსენოფონტის ფაზისი, არა ბერძნულ-რომაული მსოფლიოსთვის ცნობილი ამავე აღნიშვნის მქონე მდინარე რიონია, არამედ არაქსის სათავე, რომელიც დღეს აღმოსავლეთ თურქეთში მდებარეობს.[1] ბერძენი სარდლის ეპოქაში ფაზიელები აკონტროლებდნენ ვრცელ და ნაყოფიერ ველს, რომლის ჩრდილოეთშიც დღეს მთა „ჩილიღულ დაღი“ მდებარეობს.[1] მათ მეზობლად სხვა პროტო-ქართველური ტომები — ტაოხები, ხალიბები, სასპერები ცხოვრობდნენ.[2]

ხალხის სახელწოდებამ გაუძლო საუკუნეებს და გადარჩა. ის შემორჩა შემდგომი ეპოქის ქართულ ტოპონიმშიცბასიანი[3].

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 Edwards, Robert W. (1988), The Vale of Kola: A Final Preliminary Report on the Marchlands of Northeast Turkey, p. 127. ''Dumbarton Oaks Papers'', Vol. 42.
  2. რონალდ სანი (1994), ქართველი ერის ჩამოყალიბება: მე-2 გამოცემა, გვ. 9. Indiana University Press, ISBN 978-0-253-20915-3
  3. Sadona, A. G. (2004), Archaeology at the North-East Anatolian Frontier, p. 58. Peeters Publishers, ISBN 978-90-429-1390-5.