იბერები (საქართველო)
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
იბერები — აღმოსავლეთ და სამხრეთ საქართველოს ქართველი ტომების სახელწოდება ბიზანტიური წყაროების მიხედვით. ცხოვრობდნენ იბერიის ტერიტორიაზე. მთავარი როლი ითამაშეს ერთიანი ქართველი ხალხის ჩამოყალიბებაში.
იბერია (ბერძ. Ιβηρία, ლათ. Hiberia) ქართლის სამეფოს ეგზონიმია.
იბერიის სამეფო შეიძლება ნიშნავდეს:
- იბერიის სამეფო — ძვ. წ. 299–ახ. წ. 580[1].
- იბერიის სამეფო — ძვ. წ. 302-დან.
- ივერიის სამეფო — ძვ. წ. 2[2]-დან.
- ქართველთა სამეფო — 899–1008[3]
„ქართლის სამეფო“ ასევე შეიძლება ნიშნავდეს:
- ქართლის სამეფო — 1484–1762.
- იბერიის უნია — 1580–1640.
- საქართველოს სამეფო — 1008–1490.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- არ უნდა აგვერიოს იბერიის ნახევარკუნძულზე 1580–1640 წლებში არსებულ იბერიის უნიაში.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 67.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- GEORGIA A fabled land, in ancient times known as the home of the golden fleece. დაარქივებული 2016-08-13 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ CYRIL TOUMANOFF: „Chronology of the Early Kings of Iberia“
- ↑ ვახუშტი ბატონიშვილი „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“: საქართველო - ივერია -გიორგია
- ↑ სუმბატ დავითის ძის ქრონიკა ტაო-კლარჯეთის ბაგრატიონთა შესახებ ტექსტი გამოსცა შესავლით, შენიშვნებით და ორი გენეალოგიური ტაბულით საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილმა წევრმა ე. თაყაიშვილმა. საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, თბილისი, 1949.
| ||||||||