თარის უდაბნო: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 5: | ხაზი 5: | ||
[[ფაილი:Désert-du-Thar.jpg|მინი|250პქ|მარჯვნივ|თარის უდაბნო]] |
[[ფაილი:Désert-du-Thar.jpg|მინი|250პქ|მარჯვნივ|თარის უდაბნო]] |
||
'''თარის უდაბნო''' ({{lang-hi|थार मरुस्थल}}) |
'''თარის უდაბნო''' ({{lang-hi|थार मरुस्थल}}) აგრეთვე ცნობილი, როგორც '''ინდოეთის დიდი უდაბნო''', [[უდაბნო (ლანდშაფტი)|უდაბნო]] და [[ნახევარუდაბნო]] ვაკე [[ინდოეთი|ინდოეთსა]] და [[პაკისტანი|პაკისტანში]], მდინარე [[ინდი]]ს მარცხენანაპირეთში. გადაჭიმულია ჩრდილო-აღმოსავლეთიდან სამხრეთ-დასავლეთისაკენ 850 კმ-ზე. ფართობი დაახლოებით 300000 კმ². სიმაღლე 100-200 მ. ზედაპირი უმთავრესად აგებულია მდინარეული, ზღვიური და ეოლური ქვიშებით, ზოგიერთ მონაკვეთზე კლდოვანი ქანები შიშვლდება. რელიეფში ჭარბობს მცენარეულობით დაფარული ქვიშის სერები, [[დიუნა|დიუნები]] და [[ბარხანი|ბარხანები]]. ჰავა ტროპიკულია. ნალექები 90-1200 მმ. წელიწადში. ხშირია მტვრის ქარბუქი. სერებს შორის ჩადაბლებებში მცირე [[ტბა|ტბები]], [[მლაშობი|მლაშობები]] და [[თაყირი|თაყირებია]]. მცენარეულობა მეჩხერია, იზრდება ფსამოფილური ბუჩქნარი, გვხვდება ხეები. [[ოაზისი|ოაზისებში]] და ინდის ხეობაში განვითარებულია სარწყავი მიწათმოქმედება. |
||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
21:52, 17 ოქტომბერი 2017-ის ვერსია
თარის უდაბნო (ჰინ. थार मरुस्थल) აგრეთვე ცნობილი, როგორც ინდოეთის დიდი უდაბნო, უდაბნო და ნახევარუდაბნო ვაკე ინდოეთსა და პაკისტანში, მდინარე ინდის მარცხენანაპირეთში. გადაჭიმულია ჩრდილო-აღმოსავლეთიდან სამხრეთ-დასავლეთისაკენ 850 კმ-ზე. ფართობი დაახლოებით 300000 კმ². სიმაღლე 100-200 მ. ზედაპირი უმთავრესად აგებულია მდინარეული, ზღვიური და ეოლური ქვიშებით, ზოგიერთ მონაკვეთზე კლდოვანი ქანები შიშვლდება. რელიეფში ჭარბობს მცენარეულობით დაფარული ქვიშის სერები, დიუნები და ბარხანები. ჰავა ტროპიკულია. ნალექები 90-1200 მმ. წელიწადში. ხშირია მტვრის ქარბუქი. სერებს შორის ჩადაბლებებში მცირე ტბები, მლაშობები და თაყირებია. მცენარეულობა მეჩხერია, იზრდება ფსამოფილური ბუჩქნარი, გვხვდება ხეები. ოაზისებში და ინდის ხეობაში განვითარებულია სარწყავი მიწათმოქმედება.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 589.