საიტამის პრეფექტურა
საიტამის პრეფექტურა 埼玉県 | |
---|---|
საიტამის პრეფექტურა იაპონიის რუკაზე | |
მდებარეობა | |
ქვეყანა | იაპონია |
რეგიონი | კანტო |
კუნძული | ჰონსიუ |
კოორდინატები | 35°57′ ჩ. გ. 139°33′ ა. გ. / 35.950° ჩ. გ. 139.550° ა. გ. |
ინფორმაცია | |
ადმინისტრაციული ცენტრი | საიტამა |
ISO 3166-2:JP | JP-11 |
სტატისტიკა | |
ფართობი | 3797.75 კმ² (39) |
მოსახლეობა | (2020) |
სულ | 7 338 536 ად. (5) |
სიმჭიდროვე | 1 900 ად./კმ² |
რაიონი | 8 |
მუნიციპალიტეტი | 63 |
სიმბოლიკა
პრეფექტურის ემბლემა | |
ხე | Zelkova serrata |
ყვავილი | Primula sieboldii |
ფრინველები | treptopelia decaocto |
ადმინისტრაცია | |
გუბერნატორი | მოტოჰირო ონო |
[www.pref.saitama.lg.jp ოფიციალური საიტი] (იაპონური) |
საიტამის პრეფექტურა (იაპ. 埼玉県) — ზღვაზე გასასვლელის არ მქონე იაპონიის პრეფექტურა, რომელიც მდებარეობს კანტოს რეგიონში, კუნძულ ჰონსიუზე.[1] საიტამის პრეფექტურის მოსახლეობა შეადგენს 7,338,536 ადამიანს (1 იანვარი 2020) და მას უჭირავს 3,797 კვადრატული კილომეტრის ფართობი. საიტამის პრეფექტურას ესაზღვრბა: ტოჩიკისა და გუნმას პრეფექტურები ჩრდილოეთით, ნაგანო დასავლეთით, იამანასი სამხრეთ- დასავლეთით, ტოკიო სამხრეით, ტიბის პრეფექტურა სამხრეთ- აღმოსავლეთით და იბარაკის პრეფექტურა ჩრდილო-აღმოსავლეთით.
საიტამა არის საიტამის პრეფექტურის დედაქალაქი და უდიდესი ქალაქი, სხვა მსხვილი ქალაქებიდან აღსანიშნავია:კავაგუჩი, კავაგოე და ტოკოროზავა [2] საიტამის პრეფექტურა არის დიდი ტოკიოს რაიონის ნაწილი, ყველაზე მეტი ადამიანით დასახლებული მეტროპოლიტი მსოფლიოში. ამ პრეფექტურის ბევრ ქალაქს აღწერენ როგორც საძინებელ თემებს და ტოკიოს გარეუბნებს, საიდანაც უამრავი მაცხოვრებელი ყოველდღიურად გადადის დედაქალაქში.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სენდაი კიჯი ჰონგის ( კუჯიკი ) მიხედვით, იმპერატორ სუძინის მმართველობის დროს ჩიჩინუ იყო 137 პროვინციიდან ერთ-ერთი . [3] ჩიჩიბუს პროვინცია საიტამას დასავლეთ ნაწილს შეადგენდა.
ტერიტორია, მანამ, სანამ XIX საუკუნეში საიტამის პრეფექტურა გახდებოდა, იყო რიცურიოში, მუსაშის პროვინციის ნაწილი (რიცუ ნიშნავს სისხლის სამართლის კოდექსს, რიო - ადმინისტრაციულ კოდექსს). ის ანტიკურ საიმპერატორო ადმინისტრაციის ნაწილი იყო, რომელიც ნომინალურად აღორძინდა მეიძის პერიოდში, მაგრამ შუა საუკუნეების შემდეგ დაკარგა თავისი ადმინისტრაციული ფუნქცია. [4] საიტამის რაიონი (საიტამა-გუნ) იყო მუსაშის 21 რიცურიო რაიონიდან ერთ-ერთი.
კეიუნის ეპოქის მეხუთე წელს (708 წ.) გავრცელებული ინფორმაციით, ახლანდელი საიტამას პრეფექტურის ტერიტორიაზე აღმოაჩინეს სპილენძის საბადოები.
საიტამის ტერიტორია ისტორიულად ცნობილი იყო, როგორც სოფლის მეურნეობისთვის ნაყოფიერი რეგიონი, სადაც იწარმოებოდა საკვების დიდ ნაწილი კანტის რეგიონისთვის. ედოს პერიოდში, საიტამას ტერიტორია პატარა ნაწილებად იყო დაყოფილი და ისე იმართებოდა.
გეოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საიტამის პრეფექტურა ესაზღვრება ტოკიოს, ჩიბას, იბარაკის, ტოჩიგის, გუნმას, ნაგანოს და იამანაშის პრეფექტურებს. ის მდებარეობს კანტოს რეგიონის ცენტრალ-დასავლეთით. ის გადაჭიმულია 103 კილომეტრზე აღმოსავლეთიდან- დასავლეთით და ჩრდილოეთიდან- სამხრეთით 52 კილომეტრ მანძილზე. 3797.75 კმ 2 ფართობით ის იაპონიაში მეცხრე ყველაზე პატარა პრეფექტურად რჩება. აღმოსავლეთ საზღვარს ჩიბას პრეფექტურასთან განსაზღვრავს მდინარე ედო , რომელსაც ჩრდილოეთ და ჩრდილო-დასავლეთის სასაზღვრო ხაზები მიუყვება. გუნმას პრეფექტურასთან საზღვარია მდინარე ტონი და მდინარე კანაგავა, ასევე მდინარე არაკავა და მდინარე კანაგავას წყალგამყოფი ადგილები. სამხრეთ-დასავლეთის საზღვარი განისაზღვრება მდინარე არაკავას, მდინარე ტამასა და მდინარე ფუეფუკის წყალგამყოფი ხაზებით. პრეფექტურის სამხრეთ- აღმოსავლეთ საზღვარი არც ერთ გეოგრაფიულ ობიექტს არ ემთხვევა.
საიტამის პრეფექტურის ტოპოგრაფია ძირითადად იყოფა ჰაჩიოჯის ტექტონიკური ხაზით, რომელიც გადის კოდამას, ოგავასა და ჰანოზე, დასავლეთ მთის არეალსა და აღმოსავლეთ დაბლობის რაიონებში. პრეფექტურის დასავლეთ ნაწილი ყველაზე მაღალი ტერიტორიაა, რომელიც თანდათანობით დაბლდება და აღმოსავლეთში დაბლობები ხდება. აღმოსავლეთ დაბლობებსა და პლატოებს ტერიტორიის 67.3% უკავია. [6]
აღმოსავლეთი მხარე, კანტის დაბლობის ნაწილი, შემდგომ შეიძლება დაიყოს მთების ცხრა და ცალკეულ გაშლილ პლატოებად. მათ უკავიათ კანტის მთის ქედის მეზობელი მცირე ადგილები, მათ შორის ჰიკი ჰილსი და საიამა ჰილსი. ეს უკანასკნელნი ძირითადად გარშემორტყმულია ალუვიური წყალდიდობის დაბლობებით. [7]
პრეფექტურის დასავლეთი მხარე მიეკუთვნება კანტის მთის ქედს, რომლის ცენტრში მდებარეობს მდინარე ჩიჩიბუს აუზს. აუზის დასავლეთით მდებარე ტერიტორია ხასიათდება მაღალი მწვერვალებით, როგორიცაა სანპოს მთა (2483 მ; 三 宝山, სანპო-იამა). ეს მთა ნაგანოსთან დასავლეთ საზღვარზე მდებარეობს და საიტამის ყველაზე მაღალი მთაა. [8] აღსანიშნავია მდინარე კობუშიც (2,475 მ), რომლიდანაც სათავეს იღებს მდინარე არავაკი. ტერიოტირის დიდი ნაწილი ჩიჩიბუ ტამა კაის ეროვნულ პარკს უჭირავს.მდინარის აუზის აღმოსავლეთით მდებარე ტერიტორია შედარებით დაბალი მთებისგან შედგება.
ქალაქები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საიტამის პრეფექტურაში მდებარეობს ორმოცი ქალაქი:
- აგეო
- ასაკა
- ჩიჩიბუ
- ფუძიმი
- ფუძიმინო
- ფუკაია
- გიოდა
- ჰანნო
- ჰანიუ
- ჰასუდა
- ჰიდაკა
- ჰიგაშიმაცუიამა
- ჰონძო
- რუმა
- კასუკაბე
- კავაგოე
- კავაგუჩი
- კაზო
- კიტამოტო
- კონოსუ
- კოშიგაია
- კუკი
- კუმაგაია
- მისატო
- ნიიზა
- ოკეგავა
- საიტამა (დედაქალაქი)
- საკადო
- სატე
- საიამა
- შიკი
- შირაოკა
- სოკა
- ტოდა
- ტოკოროზავა
- ცურუგაშიმა
- ვაკო
- ვუარაბი
- იაშიო
- იოშიკავა
ტრანსპორტირება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]რადიალური ტრანსპორტი ტოკიოსა და საიტამის პროვინციაში დომინანტია. პროვინციაში შექმნილია შემოვლითი გზები, ტოკიოს საცობის თავიდან აცილების მიზნით.
გზები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ჯობან, კანე-ეცუ, შუტო, ტოჰოკუ და ტოკიო-გაიკან ჩქაროსნული მაგისტრალები ვეყნის ჩქაროსნული მაგისტრალის ქსელის ნაწილს წარმოადგენენ. ეროვნული მაგისტრალი 4, 16 და 17 მარშრუტები მნიშვნელოვან გზას წარმოადგენს კანტოს მთელი რეგიონისთვის.
რკინიგზა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საიტამაში მდებარე ემიას სადგური ქმნის აღმოსავლეთ იაპონიის რკინიგზის კომპანიის ჩრდილოეთ ჰაბის სადგურს დიდი ტოკიოს არეალში, რომელიც უზრუნველყოფს მგზავრების გადაყვანას სინკასენის ჩქაროსნული ხაზებიდან. მუსაშირო ასრულებს როგორც სატვირთო შემოვლითი ხაზის, ასევე სამგზავრო ხაზის ფუნქციას. აქ ფუნქციონირებს ჩიჩიბუს რკინიგზა ჩრდილო – დასავლეთით, სეიბუს რკინიგზა სამხრეთ – დასავლეთით, ტობუს რკინიგზა აღმოსავლეთი, ახალი შატლი და საიტამას რკინიგზა პრეფექტურის სამხრეთ – აღმოსავლეთ ნაწილებში. ცუკუბა ექსპრესის ხაზი ჰკვეთს პრეფექტურის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს.
- აღმოსავლეთ იაპონიის სარკინიგზო კომპანია
- ტოჰოკუ შინკანსენი
- ჯეეტსუ შინკანსენი
- უცუნომიას (ტოჰოკუს მთავარი ხაზი )
- ტაკასაკის ხაზი
- შინან-შინჯუკუს ხაზი
- კეიჰინ ტოჰოკუს ხაზი
- საიქიოს ხაზი
- მუსაშინოს ხაზი
- კავაგოის ხაზი
- ჰაჩიკის ხაზი
- ტობუ
- ისესაკის ხაზი
- ტოჯოს ხაზი
- ნიკო ლაინი
- ნოდა ლაინი
- სქაითრის ხაზი
- სეიბუ
- იკებუკურო ხაზი
- შინჯუკუს ხაზი
- ჩიჩიბუს ხაზი
- საიამა ლაინი
- ტოკიოს მეტრო
- ფუკუტოშინის ხაზი
- იურაკუჩოს ხაზი
- ცუკუბა ექსპრესი
- საიტამა სწრაფი სარკინიგზო ხაზი
- ჩიჩიბუს რკინიგზა
- ჩიჩიბუს მთავარი ხაზი
- მიქაჯირის ხაზი
აეროპორტები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ჰანედას აეროპორტი და ნარიტას საერთაშორისო აეროპორტი პრეფექტურის უახლოესი მთავარი სამოქალაქო აეროპორტებია. შემოთავაზებულია სამოქალაქო ვერტმფრენის ფრენები კავაჯიმადან ნარიტას აეროპორტის მიმართულებით. [9]
ჰონდას აეროპორტი ზოგადი ავიაციისთვის და JASDF- ის Iruma Air Base [10] და Kumagaya Air Base მნიშვნელოვან ფრენებს ახორციელებენ სხვადასხვა მიმართულებით . [11]
მდინარეებით გადაადგილება
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მდინარეები და არხები პროვინციაში ედოს პერიოდიდან (მე -17 - მე -19 საუკუნეები) გამოიყენება გადასაადგილებლად. . წყლის ტრანსპორტის კვალი გვხვდება მდინარე ტონზე, რომელიც ქმნის საზღვარს საიტამასა და გუნმას პრეფექტურას შორის და მდინარე არაკავაზე, რომელიც მოიცავს ტურისტულ ატრაქციონს ნაგატოროში . [12]
პოლიტიკა და მთავრობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]როგორც ყველა პრეფექტურალური ადმინისტრაცია, საიტამასაც ხელმძღვანელობს გუბერნატორი ([კენ-] ჩიჯი), რომელსაც უშუალოდ ირჩევენ ოთხწლიანი ვადით 1947 წლიდან. ამჟამინდელი მოქმედი პირი არის მოტოჰირო ანო, რომელიც აირჩიეს 2019 წლის აგვისტოში. [13]
ისევე როგორც ყველა პრეფექტურაში, პრეფექტურის შინაგანაწესი, ბიუჯეტი და მნიშვნელოვანი პრეფექტურული ადმინისტრაციული დანიშვნების დამტკიცება, როგორიცაა ვიცე-გუბერნატორები ან საზოგადოებრივი უსაფრთხოების კომისიის წევრები, ასამბლეის პრეროგატივაა, რომელიც ირჩევა უშუალოდ ოთხწლიანი ვადით, არჩევნების მეშვეობით. 2019 წლის აპრილის ბოლო ტურში LDP– მ შეინარჩუნა თავისი სრული უმრავლესობა ასამბლეის 93 ადგილიდან 48 – ით. [14] როგორც პრეფექტურების უმეტესობაში, საიტამის ასამბლეა დაარსდა ლეგალურად 1878 წელს და პირველი მოწვევა ჰქონდა 1879 წელს. [15]
იაპონიის პარლამენტის 15 წევრი სატამას პროვინციიდან ირჩევა.Saitama მიერ პირდაპირ არჩეული დელეგაცია 15 წევრისგან შედგება, რომ წარმომადგენელთა პალატის და გაკეთებული შვიდი (ოთხი თითო კლასში, მაგრამ მხოლოდ დააყენა სამი 2019 წელს, ასე რომ მხოლოდ იზრდება რვა შემდეგ 2022 არჩევის) სახლი მრჩეველები . პრეფექტურის მასშტაბით ჩატარებული ბოლო არჩევნები იყო მრჩეველთა სახლის შუალედური არჩევნები 2019 წლის ოქტომბერში, მოტოჰირო ანოს მიერ დაცლილი ადგილის შესავსებად; ეს გაიმარჯვა წინა გუბერნატორმა კიოში უედამ, რომელსაც აქვს მემარცხენე ცენტრის ფონი (DPJ წარმომადგენელთა პალატის წევრი საიტამის მე -4 ოლქში გამგებლის მოვალეობის შესრულებამდე), მაგრამ სრულმასშტაბიანი პარტიის მხარდაჭერის გარეშე და სხვა რომელიმე სხვა პარტიის მხარდაჭერით კანდიდატი რბოლაში. [16]
გუბერნატორთა სია 1947 წლიდან
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]გუბერნატორი | ვადის დაწყება | ვადის დასრულება |
---|---|---|
ჯიცუზო ნიშიმურა (西村 実 造) | 1947 წლის 12 აპრილი | 1949 წლის 28 მარტი |
იუიჩი ოსაავა (大 沢 雄 一) | 1949 წლის 17 მაისი | 1956 წლის 28 მაისი |
ჰიროში კურიჰარა (栗 原 浩) | 1956 წლის 13 ივლისი | 1972 წლის 12 ივლისი |
იავარა ჰატა (畑 和) | 1972 წლის 13 ივლისი | 1992 წლის 12 ივლისი |
იოშიჰიკო ცუჩია (土屋 義彦) | 1992 წლის 13 ივლისი | 2003 წლის 18 ივლისი |
კიოში უედა (上 田 清 司) | 2003 წლის 31 აგვისტო | 2019 წლის 30 აგვისტო |
მოტოჰირო ოჰნო (大野 元 裕) | 2019 წლის 31 აგვისტო | მოქმედი |
დაძმობილებული პროვინციები და შტატები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საიტამის პრეფექტურა მრავალ შტატთან და პროვინციასთანაა დაძმობილებული, რომელთა შორისაა: [17]
- მეხიკოს შტატი, მექსიკა , 1979 წლის 2 ოქტომბერი;
- შანსის პროვინცია, ჩინეთი, 1982 წლის 27 ოქტომბერი;
- ქუინზლენდი, ავსტრალია, 1984 წლის 27 ოქტომბერი;
- ოჰაიო, აშშ, 1990 წლის 22 ოქტომბერი;
- ბრადენბურგი, გერმანია, 1998 წლის 26 აგვისტო.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Saitama prefecture" in Japan Encyclopedia, p. 808 Google წიგნებში; "Kantō" in p. 479 Google წიგნებში.
- ↑ Profile of Saitama City. დაარქივებულია ორიგინალიდან — March 19, 2008.
- ↑ Enbutsu, Sumiko. (1990). Chichibu: Japan's hidden treasure, p. 13.
- ↑ Nussbaum, "Provinces and prefectures" at p. 780 Google წიგნებში.
- ↑ MLIT, Kantō regional development bureau: 利根川の東遷 (Japanese: Tonegawa no tōsen; "Eastward shift of the Tone river")
- ↑ 埼玉県総務部広聴広報課. (2008-02-06) 埼玉県/彩の国わくわくこどもページ/県のあらまし/土地・気象. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2008-02-06. ციტირების თარიღი: 2010-12-07.
- ↑ 地形と歴史 (2004-09-28). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2004-09-28. ციტირების თარიღი: 2010-12-07.
- ↑ GSI: 都道府県の最高地点 (Japanese, -to/-dō/-fu/-ken no saikōchiten; "highest points of each prefecture"), retrieved June 27, 2020.
- ↑ Connecting TOKYO and Narita Int'l Airport - NARITA HELI EXPRESS. Heli-express.com. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2010-12-15. ციტირების თარიღი: 2010-12-07.
- ↑ Iruma Air Base. Mod.go.jp. ციტირების თარიღი: 2010-12-07.
- ↑ Kumagaya Air Base. Mod.go.jp. ციტირების თარიღი: 2010-12-07.
- ↑ 長瀞ライン下り. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2007-06-29.
- ↑ NHKSenkyoWeb, August 26, 2019: 2019 Saitama gubernatorial election result and summary coverage (Japanese), retrieved June 27, 2020.
- ↑ NHKSenkyoWeb: 2019 unified local election results/prefectural assembly elections/Saitama (Japanese), retrieved June 27, 2020.
- ↑ Saitama Prefectural Assembly: Chronological table დაარქივებული 2020-11-16 საიტზე Wayback Machine.
- ↑ NHKSenkyoWeb, October 27, 2019: 2019 HC Saitama constituency by-election result and summary coverage (Japanese), retrieved June 27, 2020.
- ↑ Sister States and Provinces of Saitama Prefecture. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 19 December 2012.
|