სიმანეს პრეფექტურა
სიმანეს პრეფექტურა 島根県 | |
---|---|
სიმანეს პრეფექტურა იაპონიის რუკაზე | |
მდებარეობა | |
ქვეყანა | იაპონია |
რეგიონი | ტიუგოკუ |
კუნძული | ჰონსიუ |
კოორდინატები | 35°13′ ჩ. გ. 132°40′ ა. გ. / 35.217° ჩ. გ. 132.667° ა. გ. |
ინფორმაცია | |
ადმინისტრაციული ცენტრი | მაცუე |
ISO 3166-2:JP | JP-32 |
სტატისტიკა | |
ფართობი | 6 708.24 კმ² (19) |
მოსახლეობა | (2016) |
სულ | 689 963 ად. (49) |
სიმჭიდროვე | 102.85 ად./კმ² |
რაიონი | 5 |
მუნიციპალიტეტი | 19 |
სიმბოლიკა
პრეფექტურის ემბლემა | |
ხე | Pinus thunbergii |
ყვავილი | Paeonia suffruticosa |
ფრინველები | Cygnus cygnus |
ადმინისტრაცია | |
გუბერნატორი | ტაცუია მარუიამა |
ოფიციალური საიტი (იაპონური) |
სიმანეს პრეფექტურა (იაპ. 島根県) — პრეფექტურა იაპონიაში, რომელიც მდებარეობს ტიუგოკუს რეგიონში, კუნძულ ჰონსიუზე.[1] სიმანეს პრეფექტურა იაპონიის პრეფექტურებს შორის მეორე ყველაზე ნაკლებად დასახლებულია, რომლის მოსახლოეობაც 689 963 ადამიანს (2016 წლის მონაცემებით) შეადგენს. პრეფექტურას უჭირავს 6 708 კვადრატული კილომეტრის ფართობი. სიმანეს პრეფექტურას ესაზღვრება: იამაგუტის პრეფექტურა - სამხრეთ-დასავლეთით, ჰიროსიმის პრეფექტურა - სამხრეთით და ტოტორის პრეფექტურა - აღმოსავლეთით.
მაცუე არის სიმანეს პრეფექტურის დედაქალაქი და უდიდესი ქალაქი. პრეფექტურის სხვა დიდ ქალაქებს შორისაა: იზუმო, ჰამადა და მასუდა . [2] სიმანის პრეფექტურა მოიცავს სინჯი ტბისა და ნაკაუმის მიტროპოლიტის დიდ ნაწილს, რომელიც მდებარეობს მაცუეზე და დაახლოებით 600,000 ადამიანს მოიცავს. ის სიდიდით მეორე მიტროპოლიტაი იაპონიის ზღვის სანაპიროზე ნიიგატას შემდეგ. სიმანის პრეფექტურა ჩრდილოეთით შემოსაზღვრულია იაპონიის ზღვის სანაპირო ზოლით, სადაც მოსახლეობის ორი მესამედი ცხოვრობს და სამხრეთით ჩაგოკუს მთებით. სიმანის პრეფექტურა განაგებს ოკის კუნძულებს იაპონიის ზღვაში, სადაც იურიდიულად შედის სადავო ლიანკურის კუნძულები (竹島, ტაკეშიმა ). სიმანეს პრეფექტურაში მდებარეობს იზუმო-ტაიშა, იაპონიის ერთ-ერთი უძველესი სინთოისტური ტაძარი და ტოკუგავას პერიოდის მაცუეს ციხე .
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ადრეული ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სიმანეს ისტორია იწყება იაპონური მითოლოგიიდან. სინტოისტური ღმერთ ოკუნინუშის სჯეროდა, რომ ცხოვრობდა იზუმოში, სიმანის ძველ პროვინციაში. იზუმოს სალოცავი, რომელიც ქალაქ იზუმოშია, სწორედ ამ ღმერთის პატივსაცემადაა აგებული. [3] იმ დროს სიმანეს ამჟამინდელი პრეფექტურა სამ ნაწილად იყოფოდა: ივამი, იზუმო და ოკი . [4] ეს გაგრძელდა მანამ, სანამ ჰანის სისტემა გაუქმდებოდა 1871 წელს.
მოგვიანებით, კამაკურას პერიოდში, კამაკურამ შოგუნატი აიძულა იმპერატორები გო-ტობა და გოდაიგო ოკში გადასახლებულიყვნენ. მოგვიანებით იმპერატორი გო-დაიგო გაიქცა ოკისგან და დაიწყო სოგუნატის წინააღმდეგ მომხრეთა შეკრება, რის საშუალებითაც წარმატებას მიაღწია.
Შუა საუკუნეები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მურომაშის პერიოდში იზუმოსა და ოკის აკონტროლებდა კიოგოკუს კლანი. ამასთან, ინინის ომის შემდეგ, ამაგოს კლანმა გააფართოვა ძალაუფლება, რომელიც კონცენტრირებული იყო გასანტოდას ციხესიმაგრეში და მასუდას კლანი დომინირებდა ივამის პროვინციაში . იბამი გინძანის ვერცხლის მაღარო მდებარეობდა ამაგოს ტერიტორიასა და მასუდას ტერიტორიას შორის, ამიტომ ამ კლანებს შორის ბევრი ბრძოლა იყო ვერცხლისთვის. ამასთან, 1566 წელს მეი მოტორნარმა დაიპყრო იზუმო, ივამი და ოკი.[5] მორიზე 30 წელზე მეტი კონტროლის შემდეგ, 1600 წელს ჰორიო იოშიჰარუ შევიდა იზუმოსა და ოკში სეკიგაჰარას ბრძოლის შედეგად. ცვლილების შემდეგ, ჰორიო იოშიჰარუმ გადაწყვიტა მაცუეს ციხე აეშენებინა გასან-ტოდას ნაცვლად. იოშიჰარუს გარდაცვალებიდან მალევე ციხის მშენებლობა დასრულდა. მოგვიანებით 1638 წელს ტოკუგავა იეიასუს შვილიშვილი მაცუდაირა ნაომასა გახდა მმართველი, რადგან ჰორიოს კლანს მემკვიდრე არ ჰყავდა. სწორედ მისი ოჯახი განაგებდა თანამედროვე პრეფექტურის ტერიოტრიას ჰანის სისტემის გაუქმებამდე.
ივამის ტერიტორია დაიყო სამ რეგიონად: სამთო უბანი, სოგუნატეს უშუალო კონტროლის ქვეშ, ჰამადას კლანის რეგიონი და ცუვანოს კლანის რეგიონი. იბამი გინძანი, რომელიც ახლა იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლია, აწარმოებდა ვერცხლს და მე -17 საუკუნის დასაწყისისთვის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ვერცხლის მაღარო იყო. ჰამადას კლანი შოგუნატის მხარეს იყო მეიჯის რესტავრაციაში და ციხე დაიწვა. ცუვანოს კლანი, მიუხედავად იმისა, რომ მაწუდაირა იმართებოდა, რესტავრაციაში იმპერატორის მხარე იყო. [6]
თანამედროვე ხანა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1871 წელს ჰანის სისტემის გაუქმებამ ძველი სიმანესა და ჰამადას პროვინციები გააერთიანა და თანამედროვე სიმანეს პრეფექტურა წარმოქმნა. იმავე წელს, ოკი ტოტორის ნაწილი გახდა. 1876 წელს ჰამადას პრეფექტურა გაერთიანდა სიმანის პრეფექტურაში. ასევე, იმავე წელს დაემატა ტოტორიის პრეფექტურაც. ამასთან, ხუთი წლის შემდეგ, 1881 წელს, ტოტორის პრეფექტურის ამჟამინდელი ნაწილი გამოიყო, რომლის შემდეგაც პრეფექტურის საზღვრები აღარ შეცვლილა. [7]
გეოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სიმანის პრეფექტურა მდებარეობს იაპონიის ზღვის სანაპიროზე, ტიუგოკუს რეგიონში . მთიანი ლანდშაფტის გამო, ბრინჯის მოყვანა ძირითადად იზუმოს ვაკეში ხდება, სადაც მდებარეობს ქალაქი იზუმო.[8] სიმანის ნახევარკუნძული მდებარეობს იაპონიის ზღვის გადაღმა იზუმოდან საკაიმინოტომდე, ტოტორის პრეფექტურამდე. ნახევარკუნძულის წყალობით შექმნილია ორი ზღვის წყლის ტბა, სინჯი და ნაკაუმი. კუნძული დაიკონი მდებარეობს ნაკაუმში. სიმანის პრეფექტურა აცხადებს, რომ მას ეკუთვნის ლიანკურის კუნძულები, რის გამოც მათ სამხრეთ კორეასთან აქვთ დავა. [9]
2012 წლის 1 აპრილისთვის პრეფექტურის მთლიანი მიწის 6% ბუნებრივ პარკებად იყო გამოცხადებული, რომელთა შორისაა: დაისენ-ოკის ეროვნული პარკი ; ჰიბაპდოჰო-ტაშაკუს და ნიში- ტიუგოკუ სანჩის კვაზი- ეროვნული პარკები; ასვე თერთმეტი პრეფექტურული ბუნებრივი პარკი.
დიდი ქალაქების უმეტესობა მდებარეობს ზღვისპირეთში, ან მდინარის პირას. [10]
ქალაქები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]რვა ქალაქი მდებარეობს სიმანეს პრეფექტურაში, უდიდესია მაცუე, რომელიც ასევე არის დედაქალაქი, ხოლო ყველაზე მცირე - გოტსუ. 2000-იანი წლების დასაწყისში გაერთიანების გამო ქალაქებში მასუდა, უნანი, იასუგი და გოტსუ მოსახლეობის რაოდენობამ მცირედით მოიმატა. [11]
- გოცუ
- ჰამადა
- იზუმო
- მასუდა
- მაცუე (დედაქალაქი)
- ოდა
- უნნანი
- იასუგი
მცირე ქალაქები და სოფლები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ქვემოთ ჩამოთვლილია მცირე ქალაქები და სოფლები რაიონების მიხედვით. შერწყმის დროს მნიშვნელოვნად შემცირდა ქალაქებისა და სოფლების რაოდენობა. ამასთან, ისინი პრეფექტურის მოსახლეობის დაახლოებით მესამედს იკავებენ. [11]
იიშის რაიონი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]იინანი
კანოაშის რაიონი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ცუვანო
იოშიკა
ნიტას რაიონი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ოქუიზუმო
ოჩის რაიონი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]კავამოტო
მისატო
ონანი
ოკის რაიონი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ამა
ჩიბუ
ნიშნოშიმა
ოქინოშიმა
კლიმატი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]პრეფექტურას აქვს სუბტროპიკული კლიმატი. ზამთარი მოღრუბლულია, მცირე თოვლით, ზაფხული კი ნოტიო. საშუალო წლიური ტემპერატურაა 14,6 გრადუსი ცელსიუსია. წვიმების სეზონში თითქმის ყოველდღე წვიმს, ივნისიდან ივლისის შუა რიცხვებამდე. ყველაზე მაღალი საშუალო თვიური ტემპერატურა აგვისტოში 26.3 გრადუსი ცელსიუსი ფიქსირდება. ნალექების საშუალო წლიური რაოდენობა 1799 მილიმეტრია, რაც ტოკიოს მაჩვენებელზე მეტია.
ტრანსპორტი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]აეროპორტები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სიმანეში სამი აეროპორტი მდებარეობს. იზუმოს აეროპორტი მდებარეობს იზუმოში და ის არის ყველაზე დიდი აეროპორტი პრეფექტურაში. მას აქვს აქვს რეგულარული რეისების ჰანედის აეროპორტის, ოსაკას აეროპორტის, ფუკუოკას აეროპორტისა და ოკი აეროპორტების მიმართულებით. ივამის აეროპორტს ყოველდღე აქვს ორი ფრენა ჰანედას და ოსაკას მიმართულებით. ოკის აეროპორტმა ფრენები დანიშნა ოსაკასა და იზუმო აეროპორტების მიმართლებით.
- იზუმოს აეროპორტი
- ივამის აეროპორტი
- ოკის აეროპორტი
სარკინიგზო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]JR West და იჩიბატას ელექტრული რკინიგზა ემსახურება პრეფექტურას სარკინიგზო ტრანსპორტირების თვალსაზრისით. სანინის მთავარი ხაზი გადის პრეფექტურის იაპონიის ზღვის მხარეს და მიდის დიდ ქალაქებში, როგორიცაა მაცუე და იზუმო. [12] იზუმოშის და მაცუეს სადგურები ძირითად გაჩერებაა პრეფექტურაში. კისუკის ხაზი, რომელიც სინჯის სადგურიდან სანინის ხაზზე მდებარეობს, უკავშირდება გეიბი ხაზს ჰიროსიმის პრეფექტურაში, ჩაგოკუს მთებში . იჩიბატას ელექტრული რკინიგზა ემსახურება შიმანის ნახევარკუნძულს დენტეცუ-იზუმოშის სადგურიდან და იზუმო ტაიშა-მაეს სადგურიდან მაცუე შინჯიკო-ონსენის სადგურამდე . [13]
მაგისტრალები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]პრეფექტურის ოთხი ჩქაროსნული მაგისტრალი დიდ ქალაქებს აკავშირებს სხვა პრეფექტურებთან. მაცუეს ჩქაროსნული გზა მატოზეს აკავშირებს უნტანსა და იონაგოსთან ტოტორის პრეფექტურაში. ჰამადას ჩქაროსნული ავტომაგისტრალი ჩიგოკუს ჩქაროსნული მაგისტრალის განყოფილებაა, რომელიც გადაჭიმულია ჰამადამდე. [10]
- სანინის ჩქაროსნული მაგისტრალი
- მაცუე ჩქაროსნული გზა
- ჰამადას ჩქაროსნული მაგისტრალი
- ჩაგოკუს ჩქაროსნული მაგისტრალი
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]პრეფექტურის მოსახლეობის ერთი მესამედი კონცენტრირებულია იზუმო - მაცუეს მიდამოებში. მოსახლეობის ორ მესამედზე მეტი სანაპირო ზოლის გასწვრივ ცხოვრობს. მიზეზი არის ის, რომ ჩაგოკუს მთები პრეფექტურის შიგნით დასახლებას ართულებს. დედაქალაქ მაცუეს ყველაზე მცირე მოსახლეობა აქვს 47 პრეფექტურული დედაქალაქიდან. სიმანეში ასევე ხანდაზმულთა ყველაზე დიდი მაჩვენებელია. [11] [14]
კულტურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]იბამი-გინძანის ვერცხლის მაღაროს ისტორიული ნაშთები და მისი კულტურული ფონი (ქალაქი ოდა)
ეროვნული საგანძური
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- იზუმო-ტაიშის მთავარი სალოცავი ( ქალაქი იზუმო)
- კამოსუს სალოცავი - მთავარი სალოცავი ( ქალაქი მაცუე)
- ბრინჯაოს ზარები კამო- ივაკურას უბნიდან. აღმოჩენილია ბრინჯაოს ზარის ფორმის ჭურჭელი (ქალაქი უნნანი)
- კოჯინდანის ნანგრევები (ქალაქი იზუმო)
უნივერსიტეტები სიმანეს პრეფექტურაში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- სიმანეს უნივერსიტეტი, მაცუე და იზუმო (ეროვნული უნივერსიტეტი) [15]
- სიმანეს უნივერსიტეტი, ჰამადა (პრეფექტურის უნივერსიტეტი) [16]
პრეფექტურის სიმბოლოები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]პრეფექტურული ყვავილი არის მთის იორდასალამი. კუნძულ დაიკონჯიმაზე, ისინი გაშენებულ იქნა მინიმუმ მე -18 საუკუნიდან. [17]
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- სიმანეს პრეფექტურის ოფიციალური გვერდი
- იაპონიის ეროვნული არქივი .[მკვდარი ბმული] .[მკვდარი ბმული] .[მკვდარი ბმული] შიმანის რუკა (1891)[მკვდარი ბმული]
- ღირსშესანიშნაობები სიმანეში
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Shimane Province" in Japan Encyclopedia, p. 859 Google წიგნებში; "Chūgoku" at p. 127 Google წიგნებში
- ↑ Nussbaum, "Matsue" at p. 617 Google წიგნებში
- ↑ Izumo Shrine website. დაარქივებულია ორიგინალიდან — აგვისტო 23, 2007. ციტირების თარიღი: ნოემბერი 18, 2020.
- ↑ Nussbaum, "Provinces and prefectures" at p. 780 Google წიგნებში
- ↑ 古川清行 Furukawa Kiyoyuki (2003). スーパー日本史 Super Nihon-shi. 講談社 Kōdansha. ISBN 4-06-204594-X.
- ↑ History of Shimane Prefecture დაარქივებული November 18, 2007, საიტზე Wayback Machine.
- ↑ History of Shimane Prefecture დაარქივებული November 18, 2007, საიტზე Wayback Machine.
- ↑ 新編 中学校社会科地図 Updated Social studies map for Junior High school. 帝国書院 Teikoku Shoin. 2007. ISBN 978-4-8071-4091-6.
- ↑ Liancourt Rocks
- ↑ 10.0 10.1 (2007) 新編 中学校社会科地図 Updated Social studies map for Junior High school. 帝国書院 Teikoku Shoin. ISBN 978-4-8071-4091-6.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 (2005) 考える社会科地図 Kangaeru Shakaika Chizu. 四谷大塚出版 Yotsuya-Ōtsuka Shuppan, გვ. 113.
- ↑ Route map for JR West
- ↑ Route map of Ichibata Electric Railway
- ↑ Japan Times “Centenarians to Hit Record 44,000”. The Japan Times, Sept. 15, 2010. Okinawa Prefecture also had the largest loss of young and middle-aged population during the Pacific War.
- ↑ Shimane University
- ↑ University of Shimane
- ↑ Symbols of Shimane Prefecture: From Shimane Prefecture website დაარქივებული September 28, 2007, საიტზე Wayback Machine.
|