ყუმური (ვანის მუნიციპალიტეტი)
Jump to navigation
Jump to search
| სოფელი | |||
|---|---|---|---|
|
ყუმური | |||
| ქვეყანა |
 საქართველო | ||
| მხარე | იმერეთის მხარე | ||
| მუნიციპალიტეტი | ვანის მუნიციპალიტეტი | ||
| თემი | ყუმური | ||
| კოორდინატები | 42°01′47″ ჩ. გ. 42°27′41″ ა. გ. / 42.02972° ჩ. გ. 42.46139° ა. გ. | ||
| ადრეული სახელები | საპაიჭაო | ||
| ცენტრის სიმაღლე | 210 მ | ||
| მოსახლეობა | 445[1] კაცი (2014) | ||
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,8 % | ||
| რელიგიური შემადგენლობა | მართლმადიდებლები | ||
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||
| სატელეფონო კოდი | +995 | ||
| |||
ყუმური (ყოფ. საპაიჭაო) — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ვანის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: დუცხუნი, მაისაური). მდებარეობს იმერეთის სამხრეთ მთისწინეთზე, მდინარე ყუმურის (რიონის სისტემა) ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 210 მეტრი. ვანიდან 14 კილომეტრი.
სექციების სია
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
XIX საუკუნეში სოფელი შედიოდა საჯავახოს გამოჩინებულის საბლაღოჩინო ოლქში. სოფელში იდგა წმინდა გიორგის, ღვთისმშობლისა და ჯვარცმის ეკლესიები.[2] 1926 წლისთვის საპაიჭაოს თემი შედგებოდა ათი სოფლისგან და მისი მოსახლეობა შეადგენდა 2683 ადამიანს, ხოლო ფართობი 67,6 კმ²-ს.[3]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 445 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[4] | 556 | 264 | 292 |
| 2014[1] |  445 |
216 | 229 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. X, გვ. 663, თბ., 1985 წელი.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). წაკითხვის თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ე. გვენეტაძე, გ. გაგუა „საჯავახოს მხარე“ „პარალელი“ N5, გვ. 222 — თბილისი, 2013 წ. ISSN 0235-8417
- ↑ ქუთაისის მაზრის ადმინისტრაციული რუკა საქართველოს ეროვნული არქივი
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| ||||||||||
