ვახტანგ II გურიელი

სიტყვას „ვახტანგ“ აქვს სხვა მნიშვნელობებიც, იხილეთ ვახტანგ.

ვახტანგ II გურიელი — გურიის მთავარი 1639-1640, გიორგი II გურიელის უმცროსი ვაჟი. საბატონიშვილოდ ჰქონდა მდინარე ბჟუჟის ხეობა. XVII საუკუნის დასაწყისში ზარზმიდან გადმოტანილი საეკლესიო სიწმინდეების დასაცავად შემოქმედის ეკლესიასთან ააგო ღვთისმშობლის შობის ეკლესია და მას რამდენიმე აზნაური და ოთხმოცი კომლი გლეხი შესწირა. 1639 წელს ძმის — მალაქია I გურიელი-ის — გარდაცვალების შემდეგ გურიელად დასვა ლევან II დადიანმა და ფაქტობრივად მისი ვასალი იყო. 1640 წელს მან გურიიდან განდევნა კრისტოფორო დე კასტელი და სხვა მისიონერები.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ქ. ჩხატარაიშვილი, ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, გვ. 337, თბ., 1979 წელი.