სირიის უდაბნო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სირიის უდაბნო

სირიის უდაბნო — სტეპებისა და ნამდვილი უდაბნოს კომბინაცია არაბეთის ნახევარკუნძულის ჩრდილოეთ ნაწილში. მისი ფართობი შეადგენს 200 000 კვადრატულ მილს[1][2] (321 868,8 კმ²-ს).

სირიის უდაბნო გეოგრაფიულად არაბეთის უდაბნოს ნაწილია.[3] მოიცავს თანამედროვე სირიის, ერაყის, იორდანიისა და საუდის არაბეთის ტერიტორიებს. დასავლეთით ესაზღვრება მდინარე ორონტესის ხეობა, აღმოსავლეთით კი მდინარე ევფრატი. ჩრდილოეთით, სირიის ტერიტორიაზე, უდაბნოს ენაცვლება სირიის ერთ–ერთი ყველაზე ნაყოფიერი მიწები. სამხრეთით გადადის არაბეთის ნახევარკუნძულის სხვა უდაბნოებში. სირიის უდაბნოში ბევრი ოაზისია, მათ შორის გამორჩეულია პალმირა. აღსანიშნავია, რომ სირიის დედაქალაქი დამასკოც სწორედ ამ ოაზისში მდებარეობს. უდაბნოში ბანიდრობენ სირიული ზაზუნები.

ისტორიულად, ეს ტერიტორია დასახლებული იყო ბედუინთა ტომებით, რომლებიც აქ დღემდე სახლობენ, ძირითადად ოაზისების მიმდებარე დასახლებებში.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

კოორდინატები: 33°20′00″N 38°50′00″E / 33.3333° ჩ. გ. 38.8333° ა. გ. / 33.3333; 38.8333