ალექსანდრე VI (პაპი): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
ოქროს ბოტი (განხილვა | წვლილი) მ →ლიტერატურა: მცირედი შესწორება using AWB |
||
| ხაზი 17: | ხაზი 17: | ||
*''თამარაშვილი მ.,'' ისტორია კათოლიკობის ქართველთა შორის..., ტფ., 1902, თ. 2, გვ. 48-49, 590-591; |
*''თამარაშვილი მ.,'' ისტორია კათოლიკობის ქართველთა შორის..., ტფ., 1902, თ. 2, გვ. 48-49, 590-591; |
||
*''Pepe G.'', La politica dei Borgia, Napoli, 1946 |
*''Pepe G.'', La politica dei Borgia, Napoli, 1946 |
||
{{ქსე|1|291}} |
|||
{{დაიწყე ყუთი}} |
{{დაიწყე ყუთი}} |
||
{{მემკვიდრეობის ყუთი | წინამორბედი= [[ინოკენტი VIII]] | ტიტული=[[რომის პაპი]]<br /> | წლები=[[1492]] - [[1503]] <br />| შემდეგი=[[პიუს III]]}} |
{{მემკვიდრეობის ყუთი | წინამორბედი= [[ინოკენტი VIII]] | ტიტული=[[რომის პაპი]]<br /> | წლები=[[1492]] - [[1503]] <br />| შემდეგი=[[პიუს III]]}} |
||
17:09, 11 ოქტომბერი 2020-ის ვერსია
ალექსანდრე VI (ლათ. alexander PP.; ერისკაცობაში როდრიგო დე ბორჯია (ბორხა) Roderic Llançol i de Borja, იტალ. Rodrigo Borgia; დ. 1 იანვარი, 1431, ხატივა, ვალენსიის მახლობლად, ესპანეთი — გ. 18 აგვისტო, 1503, რომი) — რომის პაპი 1492–1503 წლებში.
დაბადება და ოჯახი
როდრიგო დე ბორჯია (დაბადებით როდერიკ ლანკოლი) დაიბადა ხატივაში, ვალენსია. მისი მშობლები იყვნენ ხორხე ლანკოლ დე ბორხა (გარდაიცვალა 24 მარტი, 1437) და მისი მეუღლე და ნათესავი ისაბელ დე ბორხა (გარდაიცვალა 19 ოქტომბერი, 1468).
წარმოშობით ესპანელი. იშვილა და დააწინაურა ბიძამ, პაპმა კალიქსტუს III-მ. ალექსანდრე VI ცნობილი იყო თავისი გარყვნილობით, სიხარბითა და ნეპოტიზმით. შუა იტალიაში ძლიერი სახელმწიფო — ბორიჯების საოჯახო სამფლობელო რომ შეექმნა, იგი მხარს უჭერდა თავის შვილს ჩეზარე ბორიჯას, რომელიც სპობდა და ავიწროებდა ფეოდალურ მმართველებს რომანიაში. ალექსანდრე VI ვაჭრობდა თანამდებობებით, კრეფდა ჯვაროსნულ მეათედს, ახდენდა შეძლებულთა ქონების კონფისკაციას, რამაც დიდი შემოსავალი მისცა. იტალიის ომების (1494–1559) დროს ალექსანდრე VI ძლიერ სახელმწიფოთა შორის ლავირების პოლიტიკას ადგა. პოლიტიკურ მოწინააღმდეგებს იგი ხანჯლითა და საწამლავით უსწორდებოდა. 1497 წელს შერისხა, შემდეგ კი სიკვდილით დაასჯევინა მის წინააღმდეგ მებრძოლი სავონაროლა.
ალექსანდრე VI ყურადღებას უთმობდა მისიონერების მოღვაწეობას. 1493 წლის 18 აპრილის სიგელით მან თბილისის ეპისკოპოსად დაამტკიცა ფრანცისკელი ალბერტო ენჯელი.
იხილეთ აგრეთვე
წყარო
- Инфессура Ц., Бурхард И., Дневники, пер. с лат. , М. ,1939
ლიტერატურა
- თამარაშვილი მ., ისტორია კათოლიკობის ქართველთა შორის..., ტფ., 1902, თ. 2, გვ. 48-49, 590-591;
- Pepe G., La politica dei Borgia, Napoli, 1946
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 291.
| წინამორბედი: ინოკენტი VIII |
რომის პაპი 1492 - 1503 |
შემდეგი: პიუს III |
