სპასოვკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 31: | ხაზი 31: | ||
|დასახლების ცენტრის სიმაღლე= 2040 |
|დასახლების ცენტრის სიმაღლე= 2040 |
||
|კლიმატი= |
|კლიმატი= |
||
|მოსახლეობა = |
|მოსახლეობა = {{კლება}} 269 |
||
|აღწერის წელი = |
|აღწერის წელი = 2014 |
||
|სიმჭიდროვე = |
|სიმჭიდროვე = |
||
|აგლომერაცია = |
|აგლომერაცია = |
21:30, 28 აგვისტო 2016-ის ვერსია
სოფელი | |
---|---|
სპასოვკა | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი |
თემი | გორელოვკა |
კოორდინატები | 41°15′01″ ჩ. გ. 43°39′37″ ა. გ. / 41.25028° ჩ. გ. 43.66028° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 2040 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 269 კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 63% |
სასაათო სარტყელი | UTC+04:00 |
სპასოვკა — სოფელი საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარის ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, გორელოვკის თემში.[1] 2002 წლის მონაცემებით სოფელ სპასოვკის მოსახლეობა შეადგენს 381 ადამიანს.[2] სოფელში არის ორი საჯარო სკოლა: N1 ქართულენოვანი და N2 სომხურენოვანი[3][4] სოფლის მთავარი სამეურნეო დარგია მეცხოველეობა.
გეოგრაფია
მდებარეობს მდინარე ბუღდაშენის (მდინარე ფარავნის მარცხენა შენაკადი) მარცხენა მხარეს, ზღვის დონიდან 2040 მ სიმაღლეზე, საქართველოს, სომხეთისა და თურქეთის საზღვართან ახლოს. ქალაქ ნინოწმინდიდან დაშორებულია 10 კილომეტრით. ჰავა მკაცრია.[5]
ისტორია
სოფელი ჯერ კიდევ გვაროვნულ ხანაში იყო ათვისებული. ისტორიულ ხანაში იგი ჯავახთა ტომის საცხოვრებელს წარმოადგენდა. სახელწოდება სპასოვკა XIX საუკუნიდან დამკვიდრდა. ის ქართულად „საძოვარს“ ნიშნავს. სოფლის მოსახლეობას ძირითადად დუხობორები შეადგენდნენ. 90-იან წლებში სოფელში დასახლდნენ მეკეიძეებიდან გადასახლებული ეკომიგრანტები.[6]
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 509.
სქოლიო
- ↑ საქართველოს ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულები
- ↑ 2002 წლის მოსახლეობის აღწერის მონაცემები
- ↑ სპასოვკის №1 საჯარო სკოლა
- ↑ სპასოვკის №2 საჯარო სკოლა
- ↑ ა. ზამბახიძე, „სპასოვკაში“ //გაზეთი „საქართველოს რესპუბლიკა“ გვ. 3 — 26 თებერვალი, 2004
- ↑ ი. სიხარულიძე, „სოფელი სამი სახელმწიფოს საზღვარზე“ //გაზეთი „ალიონი“ N 14 გვ. 4 — 2007
|